Granice poświęcenia.

Muszę to komuś powiedzieć, bo chyba dzis przepełniła sie czara goryczy mego życia. Jestem przed 30tka, od 3 lat mężatką, bez dzieci. Skończyłam studia i pojechałam po euro. Pracowałam poniżej kwalifikacji, bo chciałam osiągnąć cel.... samochód, mieszkanie itp. Udało sie. Ale kosztem wielu wyrzeczeń i rezygnacji z siebie. Usunęlam nawet ciąże, bo to nie było w planie ... Teraz jestem w kraju i szukam dalszego planu na życie, bo czas minął a ja startuję od zera (nawet nie mam NIPu!). Czuje sie jak uposledzona, bo wszedzie kazdy sie dziwi ze nie mam doświadczenia, ze to, ze tamto... Ale co najgorsze, nie mam wsparcia od meza. Kiedy tylko nadchodza czarne chmury, zabiera samochód i jedzie. To ja musze wyciagac do niego rękę na zgode, to ja jestem za gosposie, kucharke i opiekunke w chorobie. Kiedy ja sie źle czuje, słysze rade "weź tabletke" ale juz mi jej nie poda. Wiem, troche to wszystko chaotyczne, ale dzis cały ranek płakałam. Twarz mam spuchniętą, oczy czerwone i umysł w rozsypce. Czuje sie nieszczesliwa, bo w tym wszystkim nie ma MNIE, tylko mój cień. Czy to ja jestem winna temu? Czy to destruktywny związek? Jakie sa granice poświecenia w małżeństwie?

hmmm byc moze zapomnialas kiedys ze pieniadze sa dla ludzi a nie ludzie dla pieniedzy... rozwinelas kwalifikacje zawodowe.. ale nie rozwinelas sie na tyle duchowo aby dostrzec kto byl by dla Ciebie dobrym partnerem..

Sprzedawca, co ty najlepszego piszesz? Ja to samo miałam z moim ex: zaczęłam rozwijać, on zaczął się robić coraz bardziej toksyczny. Odeszłam. Tobie też radzę.

to samo co Ty ze zle dobrala partnera...

Do tej pory myslałam, że to wszystko przez tą pogoń za kasą i chęcia lepszej przyszłości. Ale teraz wiem, ze problem siedzi głębiej. Popadam w apatie, bardzo schudłam, nie dostrzegam świata poza oknem. Nic mnie nie cieszy. Dawni znajomi poszli swoimi drogami, nawet nie wiem gdzie ich szukać. Każdy pedzie swoim torem, a ja czuję ... jakbym z niego wciąż wypadała, ustępując miejsca innym. Może zbyt mało mam w sobie egoizmu? Pamiętacie taki serial "Daleko od szosy"? Jest tam scena rozmowy gł. bohaterki z matką. Dziewczyna oznajmia ze wychodzi za maż za chłopaka ze wsi, nie wykształconego itp. Nie ważne sa tu szczegóły, ale to co wtedy matka mówi dziewczynie, że po jakims czasie, gdy uniesienia miłosne mina, a pojawia sie problemy, obowiązki, to uczucie może byc za mało. Bo po to, aby byc szcześliwym trzeba wzajemnego zrozumienia, poszanowania, a nawet wspolnych pasji. Bo nie mozna być szczęsliwym w małzenstwie, kiedy każde z osobna "uprawia tylko swoje poletko". A może można? Może ja nie umiem znaleźć tego sposobu?

bo usunelas dziecko

pojechałąś na żywioł.. i nie zastanowiłaś się nad konsekwencjami.. to teraz masz tego rezultat..

Mi się wydaje,że bycie z kimś to nie poświęcanie się,jeśli czujesz,że to poświęcenie to już jest źle.I tu nie chodzi o egoizm ,tylko o zdrowe podejście.Sam tytuł tego topiku...źle wróży.

tekst piosenki Drogi - Indios Bravos Dróg jest tak wiele, lecz nie każda z nich prowadzi do celu, próżno schodzilem wiele z nich i wiele czasu stracilem. Wiele planów i wiele pięknych snów odprawiłem gdzieś w zapomnienie, ciężko mi zasnąć, gdy burzliwe myśli dręczą sumienie. ref. Jak szukać mam dróg i jak dotrzeć do celu, odpowiedź chciałbym znać. Jak szukać mam dróg i jak dotrzeć do celu. Chciałem zobaczyć, dotknąć chciałem, poczuć, dosiegnąć chciałem. Zabrakło sily i zabrakło jednak też troche wiary. Nieudało się przejść przez tyle rzek, nie dotarłem do serca lasu. Dziś boje się, że nie odzyskam straconego już czasu. ref. Jak szukać mam dróg i jak dotrzeć do celu, odpowiedź chciałbym znać Jak szukać mam dróg, i jak dotrzeć do celu. Jak szukać mam dróg, i jak dotrzeć do celu, odpowiedz chciałbym znać. Jak szukać mam dróg, i jak dotrzeć do celu.

moze to kara boza może to głupota moze naiwność a moze zbyt wielka empatia? skłonność do ustępstw? ale wydawało mi sie ze małżenstwo to chodzenie na kompromisy - raz jedno rozwija skrzydła, a drugie mu pomaga, ale potem zmiana - ja pomagam tobie. równowaga...

A czy wiesz CZEGO CHCESZ?

to ja inny cytat, dla autorki: Miłość to nie pluszowy miś ani kwiaty To też nie diabeł rogaty Ani miłość kiedy jedno płacze A drugie po nim skacze Bo miłość to żaden film w żadnym kinie Ani róże ani całusy małe duże ALE MIłOść KIEDY JEDNO SPADA W Dół DRUGIE CIąGNIE JE KU GóRZE - ty go ciągniesz, on ciebie nie. wszystko

chce poczucia bezpieczeństwa wsparcia zauważenia moich potrzeb godziwej pracy ...

http://www.wrzuta.pl/audio/nXoE09y8Rq/happysad_zanim_pojde to taka całość.. do cytatu hellishbloodystorm

znowu łzy mi kapią po twarzy, bo widze ile czasu mi uciekło na błądzeniu "po tej ścieżce życia", bo widze jak głeboko zapętliłam sie w poddaństwo i dałam sobie wmówić, że to normalne, że taka jest kobieca rola...

oj to przestań płakać tylko bierz życie za rogi.. nie rozczulaj nad tym co straciłaś.. ale zacznij zyc.. wyciągnij wnioski..

Poczucia bezpieczenstwa żaden facet ci nie da,musisz sie nauczyć być bezpieczna sama ze sobą.Jeśli chodzi o wsparcie,to szczytem szczęścia jest jeśli ktoś znajduje je u rodziców,a i to się często nie zdarza.Potrzeby są do tego żeby je zaspokajać a nie zeby ktoś je zauważył.Prace na pewno znajdziesz, to kwestia czasu:-)

bo przez zycie trzeba tak isc.. azbey wykrzyczec moc.. ze ostania z drog szuka naszych stop... Coma - \"Pasażer\" a jeśli w imię Boga zechcesz iść zostaw po drodze niepotrzebny krzyż miłości, nadziei naładuj w kieszenie i chleb potem idź gdzie chcesz aż najmniejsza z dróg dotknie twoich stóp wtedy stań na najwyższej z gór i połknij wiatr byś wykrzyczeć mógł ja tańczę, a niebo, niebo gra ja śpiewam, prze-niebieski czas a kiedy rozdasz najcieplejszy szept gdy przewędrujesz każdy mały sens pomyślisz że tak, że wypełnił się czas to ostatnia z dróg szuka twoich stóp teraz stań na najwyższej z gór i połknij wiatr byś wykrzyczeć mógł ja tańczę, a niebo, niebo gra ja śpiewam, prze-niebieski czas ja tańczę, a niebo, niebo gra ja śpiewam...

no nie facet musi dać poczucie bezpieczeństwa.. jednakże nie wolno się od niego uzależniać.. po to się zakłada związki, rodziny zeby siew spierać przez życie.. jednak nie powinno być tak aby jedno było zależne od drugiego..

różnice miedzy nami próbowałam tłumaczyć tym, że faceci inaczej postrzegaja pewne sprawy typu wsparcie, czułość itp, ale juz dłużej tak sie nie da! zdałam sobie sprawe, że od kiedy jesteśmy razem on rozwinął skrzydła, kiedy nie miał pracy, kiedy słabo zarabiał to ja byłam motorem napędowym zmian. teraz kiedy sama potrzebuje zrozumienia i choc troche zainteresowania, jestem sama... on ma swoich kolegów, za tydzien jedzie w góry. powiedzial, że może mnie zabrac ze soba, ale.... i tu postawił kilka warunków. juz dłużej nie dam rady płakać! generalnie jestem silna, bo duzo musiałam wytrzymać, bo cierpie w imie zasad - lojalności, ucziwości itp ale mo0je granice chyba dziś zostały przekroczone