Nadzieja? ehh...

Kolezanko z forum----czytaj dokladnie. nikt nie stawia na pedestal wolnosc bez partnera tylko to ze na wszystko jest czas. nauka, zabawa, milosc, obowiazki. Ja w twoim wieku bylam singlem i sie jakos nie zamartwialam. Bawilam sie, cieszylam zyciem co mi nie przeszkodzilo spotkac moja druga polowke.

Romantyku... nie wiem co Ci odpowiedziec... :(

I nie mam 24 lat tylko 27. A meza poznalam majac lat 22.

A kabaret to ja kiedyś założyć chciałem

A jak poznałaś swojego męża? Opowiadaj :P

Agnesina, tylko nie mów, że wyszłaś za mąż w wieku 24 lat, bo zabawa kończy się ok. 35 roku życia, powiedzmy, że ok. 25 roku życia przechodzi w sferę mniej intensywną, ale jest!

W pubie. Bylam wlasnie na imprezie studenckiej i poznala nas ze soba kelnerka:))

Uwielbiam kabarety oglądac. Niedawno w mojej miejscowosci był kabaret Ani Mru Mru, ale nikt jakos nie chcial isc... :(

w sumie romantyk ---za maz wyszlam majac 25 lat

No proszę... A ciagle jestescie tak samo szczesliwi? :)

U mnie też niedawno było Ani Mru Mru. Ciekawe koleżanko, co się stanie, jeśli okaże się, że jesteśmy sąsiadami...

oczywiscie. Bardzo sie kochamy a przede wszystkim wyszumieni po studenckich czasach (bo oboje jestesmy juz ex studentami) doceniamy malzenski spokoj. Ale nasze spotkanie zawdzieczamy wlasnie super imprezkom:))

Ja o tym wiem. Zawsze gdy jestesmy w polsce imprezujemy razem lub osobno. Tu za granica brakuje znajomych i przede wszystkim czasu;/ jestemy ze soba 3 lata wiec wiem o czym mowisz.Wiesz masz troche racji bo ja nie wyobrazam sobie bycia teraz sama ale zycie na emigracji mocno rózni sie od tego w Polsce wsrod znajomych i rodziny.moze stad mam takie odczucia-by przez chwile poczuc brak zobowiazan i obowiazków.Wracajac do domu i spotykajac sie z rowisnikami widze te ogormne roznice miedzy mna a nimi.a co do zapoznawania ja swojego tez poznalam przypadkeim przez kolezanke w klubie-byl dj-em :)

Też kiedyś byłem dj-em. No, może to nie był klub

Ja z moim tez za granica mieszkam (w sumie to ja mieszjkam za granica bo on jest u siebie:))). Na co dzien az tak czesto nie wychodzimy bo brak czasu: praca, zajecia, dom. czasem jakies kino ale i to rzadko. Zas jak jedziemy do polski to zawsze spotykamy sie z moja byla paczka ze studiow w polsce i bawimy sie bardzo czesto.

Mieszkałam pół roku w Anglii... Z moim byłym. I potrafiłam przepracowac 60 godzin w przeciagu 5-6 dni :) A i tak chodzilam na imprezy, a noce zarywalam, bo spędzałam je z moim ówczesnym chłopakiem. I dało rade wyjsc zarowno na dyskoteke, jak i do pubu na mecz (tak... lubie oglądac mecze piłkarskie :P)

No to Romantyku... gdzie mieszkasz skoro był u Ciebie kabaret Ani Mru Mru? :P

A ja nie miałem jeszcze dziewczyny. Jeszcze żadna kobieta nie stanęła u mego boku. A zatem czekam na pierwszą

Droga koleżanką. Zaraz wejdę na czat na onecie do pokoju "Przyjaciele". Jeśli też tam się zalogujesz, to Ci powiem, gdzie mieszkam.

W naszym przypadku nie bardzo da-on pracuje na noce -72 godziny w tygodniu a ja dnie-tez kolo 60 na tydzien. wiec bywaja dni ze sie wymijamy po drodze do i z pracy;/ a jak przychodzi wolny dzien to poprostu chcemy spedzic go razem,najlepiej przed tv:P ehh ja lece spac-jutro do pracy niestety.. dobranoc i powodzenia

moj na playstation jakiegos gostka probuje zabic:))

No to rzeczywiscie ciezko... A jak ogolnie zyje sie Wam na obczyźnie?

Nie jest zle. Mnie odpowiada:))

Pytanie chyba bylo od mnie:D Ogolnie zyje sie dobrze jesli chodzi o warunki materialne-pracujemy duzo ale na szczescie praca nie jest cieza tyle za czasochłonna:/ poza tym sporo stresu,duzo obowiazkow chociaz staramy sie zrobic sobie co jakis czas maly urlop gdzies nad morzem w cieplym miejscu:) napewno mieszkajac w Polsce nigdy nie moglabym pozwolic sobie na takie zycie jakie prowadze teraz-w dodatku w wieku 20 lat:) ale nie planujemy tu dlugo zostawac-jeszcze z roczek moze poltora i wracamy do domu, do Polski:)Tu jedyne pieniazki sa dobre,nic poza tym. a w gwoli wyjasnienia jestesmy w Irlandii,w Dublinie :)

Dobra ja lece spac:) pozdawiam i pa

Jak wrcalam do Polski to bylam szczesliwa jak dziecko. Prace mialam super, bo mialam wlasne biurko, krzeselko i kawe do picia :P Ale Polska to jednak Polska... :)

My mieszkamy w Italy. Klimacik jest bardziej cieply, zarobki jak na wloskuie warunki srednie. troche przytlaczajace jest ze ostatnio wszystko podrozalo. Ale jesli pracuja dwie osoby da sie wyzyc. od czasu do czasu tez wyjsc do kina. Jedyne co mnie wkurza rozbity dzien pracy: 9- 13, przerwa do 15 i od 15 do 18.00

Dobra ludziska... ja zmykam spac, bo jutro czeka mnie ciezko dzien. Dzieki za rozmowe :)