NIE MAM O CZYM ROZMAWIAĆ Z MAMĄ. mam nadzieje że wy też..czasem..?

nie mogę z nią rozmawiać! żeby z nią pogadac musiałabym zgrywać zupełnie innego! jestem jedynaczką, mam 17 lat, a ona sie zachowuje jakbym wciąż miała 5! czasami zadaje takie pytania że ręce opadają... bardo często jest tak że usłyszy coś w telewizji i zaraz pyta mnie czy ja tak nie robie! czy nie rozmawiam z nieznajomymi przez internet którzy mnie potem mogą zgwałcić przecież jak tą dziewczynkę w wiadomosciach :o albo czy ja nie mam bulimii bo dzis było o tym w rozmowach w toku :o widze że chce żebym jej sie zwierzała itp. ale ja nie moge! gdybym jej powiedziała wszystko co akurat sie u mnie dzieje, co mnie trapi, to jeszcze by się na mnie wydarła, obraziła i zrobiłą awanture!

żo soj tu

nie wiem czy Cie to pocieszy ale mam to samo, nawet nie probuje z nia inaczej pogadac bo sie nie da.dobrze ze mam przyjaciolki...

jesli jestescie dojrzałes to zrozumnie swoje mamy on e nie robia tego dlatego ze czuja sie lepsze odpowiedzialniejsze one chca z Wami miec dobry kontakt i czasami nie wiedza jakie jest najlepsze wyjsci, jak zagadac jak zareagowac na niektore sprawy... one tak samo sie ucza zycia na etapie wychowywania dzieci jak i Wy na etapie dorastania, jesli okazecie rodzicom wyrozumiałosc to oni tez sie odwdziecza Wam... Gorzej z ograniczonymi rodzicami ale to juz jest kwestia czlowieka i oni nigdy sie nie zmienia trzeba akceptowac

Jak widac nie masz kontaktu ze swoją matką. Jest bariera miedzy Wami, niestety ta bariera bedzie rosła. Szkoda mi Ciebie, gdyż matka powinna być przyjacielem dla swojego dziecka. Nie zawsze musi mieć takie samo zdanie na pewien temat,powinna jednak uszanować odmienność zdania własnego dziecka. Z drugiej strony postaraj sie zrozumieć swoją mamę i zamias sie denerować, uśmiechnij się i powiedz: Mamo kocham Cię, bedzie mi miło jeśli bardziej obdarzysz mnie zaufaniem;-) Powodzenia!

jesli jestescie dojrzałes to zrozumnie swoje mamy on e nie robia tego dlatego ze czuja sie lepsze odpowiedzialniejsze one chca z Wami miec dobry kontakt i czasami nie wiedza jakie jest najlepsze wyjsci, jak zagadac jak zareagowac na niektore sprawy... one tak samo sie ucza zycia na etapie wychowywania dzieci jak i Wy na etapie dorastania, jesli okazecie rodzicom wyrozumiałosc to oni tez sie odwdziecza Wam... Gorzej z ograniczonymi rodzicami ale to juz jest kwestia czlowieka i oni nigdy sie nie zmienia trzeba akceptowac

znam to z autopsji :o

Możemy pogadać na gg?

no ale sluchajcie :o za kilka miesiecy bede miala 18 lat nie mowie tu że bede wtedy superdorosla, bo wiem ze nie :D tylko chodzi o to że tylko raz w zyciu ma sie nascie lat prawda? :o RAZ moi znajomi wychodza CODZIENNIE gdzies. a ja? jak już gdzies wyjde to ona sie nawet za to obraża nie wiadomo czemu! bo 'po co chcesz tam isc' :o a ja odpowiadam że co, lepiej żebym siedziała w domu?! albo pytanie gdzie ide :o zawsz emowie że do koleżanki, ogladac filmy albo coś :P bo gdy powiem prawde to mnie nie wypuści przecież :o

Anula17 - ze mna na gg? :P:P:P gdzie ci go mam podać? ;p

ZE SOBĄ :P:P:P

Ja mam 40 lat i tez nie mam o czym rozmawiać z rodzicami.Na wszystko maja swoj inny punkt widzenia.Zawsze później kończy się na moralizowaniu i obgadywaniu

Moim zdaniem powinnaś się chociaż postarać z nią porozmawiać w ten sposób, aby się nie pokłócić. Ja np. do niedawna nie miałam dnia, w którym nie pyskowałabym mamie, a teraz zawsze grzecznie się do niej zwracam, nawet jeżeli denerwuje mnie to co robi lub mówi. Mamy też mnóstwo tematów do rozmów i traktuję ją jak prawdziwą przyjaciółkę. Staram się ją zrozumieć. Powinnaś chociaż spróbować szczerze z nią porozmawiać lub zwierzyć się, jeżeli coś cię trapi. Pozdrawiam :)