Czy są tu Kobietki, które urodziły pierwsze dziecko po trzydziestce????

W marcu będę miała 31 lat. Wiem,że najlepszy wiek dla kobiety na rodzenie pierwszego dziecka to nie jest!! Więc się zastanawiam co począć...

byl juz gdzies taki temat... a tak wogole to uwazam ze 30 lat to bardzo dobry wiek na rodzenie dzieci ja rodzilam jak mialam 30

tak Ja rodziłam mając 35 lat Poród trwał ok 2godz. wszystko w porządku Siły natury młodsze kobiety mi zazdrosciły syn ma terz 15 lat a Ja 50 Załuje ze tylko jedno dziecko. Tobie tez zycze wszystkiego dobrego

ja bede rodzic juz niedlugo w wieku 33 lat, wcale sie niemartwie, czuje sie jakbym miala 10lat mniej, jestem w dobrej kondycji i uwazam ten wiek za idelany na role rodzica :)

ja urodzilam pare dni po moich 30 urodzinach, wiec formlanie sie zaliczam :) dobry czas, bo zdazyłam porzadnie popracwac, podróżować i poimprezowac i teraz bez zalu, ze cos mi ucieklo koncentruje sie na dziecku :) a jeszcze starsze młode mamusie maja pewnie jeszcze wecej dokonan na swoim koncie. ja po prostu planuje min. 3 dzieci, wiec zaczelam wchodzac w 30-tke :) powodzenia!

Dziękuję Wam pięknie za Wasze wpisy... Przyznam szczerze że dodały mi otuchy:) Słyszałam nie raz od ludzi,że dobrze by było gdybym miała dzieci bo potem będę żałować. Hmmm, czy doświadczone Mamy mogą mnie uświadomić czego będę żałować gdy nie będę miała dzieci?? AAA , tylko nie piszcie proszę,że na stare lata nie będzie miał mi kto szklanki wody podać, bo to wcale nie jest pocieszenie jak dziecko opiekuje się schorowaną matką czy ojcem... dle mnie to nie argument!!

"mało poborowym" :D bo miałam 36 lat ! wcześniejsze próby nie powiodły sie ! ciąża więc była dla mnie zaskoczeniem :) syn ma 5 lat i jest super dzieciakiem a ja nie jestem nadopiekuńcza mamusia . Poród naturalny trwał 9 godz ale odbył sie miesiąc przedwcześnie -jednak wszystko skończyło sie dobrze ! Też żałuje ,że tylko jedno ale na więcej już sie w tym wieku nie odważe

czego będziesz żałowała??? Tego czego nie przeżyjesz bez dziecka .pierwszego krzyku,pierwszego uśmiechu,dotyku malutkich łapek na piersi,słodkich minek,pierwszych slow ,tego najważniejszego słowa-mama,uśmiechów na dzień dobry i buziakow,przytulania jak ci źle,tego jak ci jakiś stworek nad ranem wchodzi pod pierzynkę i daje całusa,zachwytu w oczach -bo ty to umiesz mamusiu.Synuś będzie chciał się z tobą ożenić,a córka będzie chciała być królową jak ty.To jest piękne.Pewnie,że są i kłopoty,ale stają się nie ważne jak spojrzysz tylko w oczka swojego dziecka.

do już ci mówię co wiem ,,, ale pięknie to opisałaś, wzruszyłam się bardzo:) Dziękuję Tobie za tak wspaniały opis!! Wiesz, ja strasznie się boję,że będę nadopiekuńczą mamą:( a wiesz, taką nadopiekuńczością można skrzywdzić dziecko:(

a mam jeszcze pytanko.. Czy dziecko dodaje siłę?? Ja jestem z tych osób zamartwiających się i przejmujących. Poprostu dla dobra mojego Dziecka nie chcę mu "zafundować" takiej matki jaką będę:( Jestem wrażliwą panikarą:( Myślicie,że nie skrzywdzę tym dziecka?? swoim zachowaniem?? Nie chce aby dziecko moje miało matkę wariatkę:(

nooooooooooooooooo aż sie sama wzruszyłam:) ale to prawda.Też urodziłam przed samą trzydziestką.Nie bój się,że będziesz nadopiekuńcza.Każda młoda matka taka jest.Ale to przechodzi z czasem.I jeszcze jedno : na pewno nie skrzywdzisz swojego dziecka! Już prędzej dałabyś sobie obie ręce poobcinać niż je skrzywdzić!

dziecko dodaje dużo siły.Czasami musisz walczyć jak lew.Ale w sytuacjach,które dotyczą twojego dziecka to cos normalnego.Skoro jesteś panikarą to i pewnie dalej nią będziesz:)Ale to nic złego i z czasem ta panika jest troszkę mniejsza:)

a najlepsza metoda na nadopiekuńczość i panikę to mieć dwójkę dzieci.Wtedy wszystko przechodzi:Dserio

i raczej sie niezapowiada, bo niemam gdzie mieszkac i pracy niemam zle sie czuje z tym i powoli warkuje.

ja jestem ogromna panikara troche utrudnia nam to zycie ale mam rozsadnego meza i stawia mnie do pionu :D bedzie dobrze

już ci mówię co wiem -- czesto sysze od znajomych ze powinnam miec dwojke dzieci wtedy nie bede miala czasu sie zamartwiac rzeczami ktorych nie ma :D

bo to jest sprawdzona metoda:D

a mi sie wydaje ze wtedy martwilabym sie podwojnie a tego juz bym nie zniosla

ja planowalam dziecko dopiero po30-tce no ale wyszlo troche wczesniej.tez sie martwilam ze potem bedzie za pozno bo tak gadali w mojej rodzinie ze im mlodsza matka tym lepiej.ale to nieprawda jest.nieraz sie czyta ze matki po 30-tce rodza bez komplikacji naturalnie i zdrowe dzieci maja a niektore mlode dziewczyny po 20 lat to jakies cesarki maja bo komplikacje sa przy porodzie.albo takie durne gadanie na kobiety po 30-tce ze \"pomysla ludzie ze to babcia nie matka\".

nie martw sie tym,czy będziesz nadopiekuńcza czy nie ! to tylko pozory :) a w razie jakiegoś zagrożenia potrafiłabyś stanąć na wysokości zadania ! ja tak miałam -na codzień troche panikuje a w chwilach waznych potrafie podjąć trafne decyzje ! nigdy nie wyreczałam dziecka w jego małych obowiązkach jak sprzątanie zabawek nie chodze za nim po domu i nie karmie go na siłe (ku oburzeniu babć) nie ubieram go własnorecznie tzn pomagam -ucze go samodzielności ! teraz moje dziecko skończy za 3 mce 5 lat i mogę sobie pogratulować konsekwencji ! pieluch sie pozbyłam jak syn miał 20 m-cy tak ! jak tylko zaczął dobrze chodzić potrafił już sam zjeść konkretne danie (nie nawidze jak mamy biegaja za dzieckiem błagając za mamusie za tatusia itd -nie trawie tego) jak miał 3 lata wszędzie gdzie wchodziliśmy mówił głosno dzien dobry i wycierał butki w wycieraczke :D -serio -jest bardzo grzecznym a nie rozwydrzonym dzieckiem -czesto na placu zabaw zwraca innym dzieciom uwagę ,że tak nie wolno albo,że papiery wyrzucamy do kosza itd ... hmm myślę czasami ,że to też trochę konsekwencja tego ,że jestem starsza mamą :)