BEAUTY TEK - KRAKÓW - nowość. Bezinwazyjny sposób na piękne ciało

Jedyny na europejskim rynku aparat kosmetyczno – medyczny o bardzo szerokim spektrum zastosowania. Pierwsze tego typu urządzenia, powstały w Stanach Zjednoczonych w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku , jako efekt prac naukowców z wielu dziedzin nauki: medycyny, fizyki, matematyki , chemii, informatyki,fizjologii, elektroniki i biocybernetyki. Podstawową cechą różniącą go od wszystkich innych urządzeń stosowanych aktualnie w kosmetyce, jest jego „inteligentne” działanie – zdolność „ czytania” i analizowania tkanki. Aparat tworzy z nią biologiczne „sprzężenie zwrotne” (biofeedback) Jest to możliwe dzięki kooperacji z komputerem – z którym BeautyTek stanowi zestaw zabiegowy. Za pośrednictwem specjalnych sond-próbników zbierane są informacje o komórkach .Wszystkie parametry analizowane są przez komputer, który aplikuje – we współpracy z aparatem BeautyTek - odpowiedni impuls mikroprądowy. Urządzenie tworzy więc zamknięty obwód z obszarem zabiegowym – mierzy i interpretuje stan fizykochemiczny tkanki a następnie dokonuje korekty jej stanu energetycznego. Po uzyskaniu optymalnych wartości owego stanu, dalsza stymulacja jest automatycznie zatrzymywana . Nie może więc być mowy o jakimkolwiek „przedawkowaniu” stymulacji. KRAKÓW, UL. URZĘDNICZA 26

Czary z mleka?? Jak to działa i na ile to pewne??

Możesz objaśnić pojecie "korekta stanu energetycznego komórki"?

Otóż, komórka wokó której zalega m. innymi tłuszcz, nie działa poprawnie, co w efekcie dąży do powstania cellulitu, ale nie tylko. Zalegające w górnej warstwie skóry rozmaite \"świństwa\" powodują że pomału stajemy sie toksyczni, a na skutek zakłóceń energetycznych komórek, owe \"świństwa\" do krwi nie są wydalane, ale kumulują się, nakładają, i mogą przekształcić się z czasem np w rozmaite wypryski, liszaje, polipy ale i sprawy onkologiczne. POLECAM ARTYKÓŁ: Co to jest BeautyTek? BeautyTek jest aparatem biocybernetycznym, stworzonym by leczyć, odnawiać, ożywiać i przywracać równowagę bio-fizyko-chemiczną w ludzkiej tkance. Aparat odmładza i regeneruje. Do jakich zabiegów może być stosowany? Do liftingów biustu, brzucha, pośladków i twarzy. Do odchudzania, cellulitu i problemów skóry, takich jak rozstępy, trądzik czy blizny. Jak wygląda zabieg? Zabieg jest przyjemny i absolutnie nieinwazyjny. Podczas gdy leży pani na kozetce, operator dotyka panią sondami. Nie czuje pani nic poza dotykiem sondy. Zabiegi są całkowicie bezpieczne i można je wykonywać w wielu seriach Jak często wykonuje się zabieg? Co drugi dzień. Zwykle są to 3 zabiegi w tygodniu. Jakie są efekty? Efekty są widoczne zwykle po pierwszym zabiegu, a każdy następny zabieg utrwala i powiększa efekt. Może to być np. 2 cm podniesienie biustu lub 4 cm redukcja obwodu w pasie lub pośladkach. W większości przypadków rezultaty są długotrwałe, jednakże styl życia ma wpływ na wygląd naszego ciała. Jak długo trwa zabieg Sam zabieg trwa ok. 40-45 minut. Klientki umawiamy na zabiegi co godzinę. Jedynie tzw. zabieg zaawansowany trwa półtorej godziny. Kto jest kandydatem do zabiegu BeautyTek? Osoba w każdym wieku. Młodsze osoby wykonują je profilaktycznie, a w średnim czy starszym wieku by szybko przywrócić estetykę swojego wyglądu. Jak przygotować się do zabiegów? Proszę wypić przed wyjściem z domu dwie szklanki wody, nie pić kawy. Alkoholu nie powinna pani pić w dniu a nawet dzień przed zabiegiem. Papierosów nie powinno się palić co najmniej godzinę przed zabiegiem. Czy mogę poddać się podczas pierwszej wizyty w gabinecie kilku zabiegom jednocześnie na twarz i na ciało? Jedną z zasad terapii jest, aby stosować zabiegi w serii na określony obszar ciała. Po skończeniu jednej serii można zacząć drugą na inny rejon ciała lub twarzy. Chodzi o to, aby pobudzone procesy regeneracyjne skumulowały się w danym obszarze. Jaki sygnał podaje BeautyTek? Są to mikroimpulsy w zależności od \"wymagania tkanki\". Aparat odczytuje sygnały pochodzące z tkanki, odkodowuje je, porównuje do norm prawidłowych, a następnie wysyła do tkanki sygnał korygujący. Zabieg jest całkowicie zgodny z biologią ciała. Od czego zależy skuteczność i efektywność zabiegów? Skuteczność zabiegów tak naprawdę zależy od twojej skóry i tkanki oraz od jej zdolności regeneracji. Większą skuteczność notuje się u osób przed 50 r.ż. Jest to związane z tym, że zazwyczaj w następnych latach ujawniają się różne procesy chorobowe, na jakie zapracowaliśmy trybem życia, a mechanizmy naprawcze nie są już tak sprawne. Po 60 r.ż. trudniej jest szybko uzyskać zadowalający efekt np. poprawy owalu twarzy. U osób z różnymi schorzeniami ciało może wykorzystać pobudzone procesy naprawcze w bardziej potrzebujących rejonach, z mniejszym efektem kosmetycznym. U osób z metalowymi implantami oraz np. z plombami lub mostkami zębów powstaje utrudniony odczyt parametrów tkanki i potrzeba większej ilości zabiegów. Efekty zależą także od tego, jaki tryb życia prowadzimy. Brak ruchu, złe odżywianie, stresy, choroby, nadmiar używek, palenie papierosów, niedostateczne spożycie wody, przez wiele lat miały wpływ na to, w jakim stanie znajduje się dzisiaj twoje ciało. Zostały przez tkankę zapamiętane i wpływają na jej procesy regeneracyjne. Aparat stworzy sprzężenie zwrotne z twoją tkanką i zmaksymalizuje te procesy poprzez pobudzenie wymiany jonowej, dotlenienie, odżywienie wewnętrznych struktur komórek i wyrównanie ich potencjałów. Jest to absolutnie najlepsza terapia, jaką możesz ofiarować swemu ciału, aby je biologicznie odmłodzić, oczyścić i wzmocnić energetycznie. Nie chodzi tu tylko o stronę kosmetyczną zabiegów, ale również o ich pozytywny wpływ na zdrowie. Badania wykazują, że aż 80% osób dostrzega pozytywne efekty już po pierwszym zabiegu. U ok. 90% efekty są widoczne po kilku zabiegach, a tylko zaledwie 5% nie reaguje na terapię. Odchudzanie: Jeśli jesteś osobą z dużą, nadwagą, próbowałaś już wszystkich diet i zabiegów, jesz niewiele a mimo to nie chudniesz, być może cierpisz na nadmierne wydzielanie insuliny. Jeśli proces ten nie jest zbyt zaawansowany, zabiegi BT mogą ci pomóc wyszczuplić sylwetkę bez zwiotczeń, pod warunkiem, że wyeliminujesz spożycie następujących potraw: cukier (sacharoza) we wszelkich potrawach (uwaga na soki owocowe-kupne zawierają dużo cukru) białe mąki (jasne pieczywo, wszelkie ciastka) ziemniaki ugotowane marchewki kukurydza biały ryż kluski, makarony, ravioli Zwiększ spożycie mięsa najlepiej ryb, ewentualnie drobiowego. Natomiast ogranicz wieprzowe i wołowe. Możesz jeść jajka, sery, surowe warzywa, i wszelkie inne potrawy. Jeżeli w ciągu 2 tygodni, lub 5 zabiegów nie uzyskasz żadnych rezultatów, należy przeprowadzić badania krwi. Osoby z otyłością genetyczną z problemami trzustki oraz cukrzycą mogą nie uzyskać spodziewanych rezultatów. Należałoby wspomagać odchudzanie dietą (ale nie głodzeniem się) i środkami, które ustala się wspólnie z lekarzem. Co zyskują twarz lub ciało poddane zabiegom BT? Zabiegi są całkowicie bezpieczne i można je wykonywać w wielu seriach, dostarczając ciału stale doskonale wyważoną dawkę energii niezbędną do odmładzania i regeneracji. Aby ten proces stał się możliwy, użyto komputerów, gdyż aparat musi dokładnie rozpoznać stan wyjściowy tkanki, bardzo precyzyjnie i błyskawicznie obliczając zakres stymulacji. Tradycyjne metody: elektrostymulacja, magnetoterapia, lasery biostymulacyjne, najczęściej były mniej skuteczne, ponieważ nie miały możliwości określić stanu wyjściowego tkanki. Skóra, jako płaszcz ochronny naszego ciała, w rzeczywistości prawie nie przepuszcza żadnych składników do skóry właściwej. Zatrzymują się one w naskórku i mają niewielki wpływ na procesy wewnątrz skóry. Gdyby tak było, już dawno zapomnielibyśmy o zmarszczkach. Za to bardzo duży wpływ na młody wygląd ma energetyczna równowaga, którą w komórkach skóry i tkanki podskórnej wprowadzają zabiegi BT, Aparat wykonuje aż ok. 40 000 obliczeń na sekundę i tworzy z tkanką tzw. biofeedback, wysyłając sygnały, które budzą spowolnione mechanizmy regeneracyjne i odżywcze. Zapewnia to komórkom siłę do odbudowy, odżywiania, pozbywania się zbędnych produktów przemiany materii. Gdy te procesy szwankują z powodu niedoboru energii w komórkach, pogłębia się proces starzenia. BeautyTek oddziaływuje na tkankę wielokierunkowo: stymuluje mikrokrążenie, które przynosi odżywcze składniki komórkom wymusza dyfuzję jonową, która dosłownie przepycha te składniki do środka komórek dodaje energii i odmładza komórki, podwyższając potencjały ich membran dotlenia je pomaga im pozbyć się toksyn i odpadów, wymuszając odprowadzanie limfy (biologiczny drenaż) Najważniejszym czynnikiem, który decyduje, że aż 87% osób widzi pozytywne efekty tej kuracji odmładzającej dla komórek, jest to, że komórkom wydaje się, iż są młodsze niż w rzeczywistości, ponieważ podwyższone i zbalansowane zostają potencjały ich membran. Dodatkowo, amerykańskie elektrolity używane do zabiegu wprowadzają do tkanki prawdziwy koktajl odżywczych składników, witamin, mikroelementów, wyciągów aktywnych, potrzebnych do budowy komórek. Są one w trakcie zabiegu jonizowane i wprowadzane dokładnie tam, gdzie ich potrzeba. Wszystko to pozwala odmłodnieć i wzmocnić się zwiotczałym mięśniom, poprawić wygląd skóry, zwalczyć celulit, a nawet, poprzez poprawienie równowagi metabolicznej wyszczuplić sylwetkę i wspomóc przemianę materii. Efekty zależą od wieku i zdolności tkanki do kumulowania energii, którą wprowadza zabieg. Statystycznie stwierdza się, że osoby młodsze mają większą zdolność do wykorzystania tej energii i nie jest ona rozpraszana, jak w tkance osób starszych. Dlatego osoby po ok. 50 r.ż. mogą potrzebować większej ilości zabiegów. Zaleca się serię ok. 12 na określony obszar ciała. Każdy zabieg jest prawdziwą kuracją młodości dla ciała, tym skuteczniejszą, że indywidualną. Nawet, jeśli nie ma widocznych na zewnątrz wyraĽnych zmian wyglądu, cechą uruchomienia procesów regeneracyjnych jest to, że organizm wykorzystuje je tam, gdzie najbardziej są mu potrzebne. Często notuje się poprawę stanu zdrowia w jakichś procesach zapalnych, chorobach przewlekłych. Dlatego istotne jest, aby osoby oczekujące efektu kosmetycznego i poprawy wyglądu, były ogólnie zdrowe. Z tych względów raczej nie robi się zabiegów estetycznych w trakcie przeziębień, innych chorób, miesiączki. Zabiegi BT są doskonałą kuracją dla osób ok. 40, które weszły w wiek dojrzały i chcą w zgodzie z biologią, bez chemii cofnąć i powstrzymać proces starzenia, a także dla młodych, 25, 30-letnich osób, które chcą cieszyć się urodą i witalnością swego ciała jak najdłużej, i chcą jak najlepiej tę urodę wspomóc i zatrzymać! Najlepszym sposobem jest zapobieganie. Nie należy czekać, aż proces starzenia będzie bardziej widoczny i potem z trudem naprawiać defekty. Jeśli nie masz czasu uprawiać codziennie gimnastyki lub joggingu, regularnie chodzić na siłownię i pływalnię, wprowadzić wyliczonej diety ? możesz korzystać z zabiegów BT. Twoje ciało odpłaci ci za to zdrowym wyglądem, a twarz nie zdradzi twojego wieku. Zabiegów nie można przedawkować, dlatego na Zachodzie zaczęto je już traktować jako stały element pielęgnacji ciała i najskuteczniejsze zapobieganie efektom starzenia. Jak przygotować się do zabiegów? Pomóż swemu ciału uzyskać efekty przez skuteczne przestrzeganie kilku prostych spraw, np. codziennie wypijać 6 ? 8 szklanek wody, wyeliminować kawę. Jest to konieczne, m.in., aby wypłukać z organizmu uwolnione toksyny i wspomóc procesy regeneracyjne. Jeśli chcesz wyglądać ładniej i młodziej, nie jest to duże wyrzeczenie. Mam 30 lat. Czy już powinnam korzystać z BT? Dla osób 30 letnich to najlepszy sposób powstrzymania starzenia. Aby zapobiec starzeniu, można zacząć stosować zabiegi nawet przed 30-tką. Regularne zabiegi są skuteczniejsze. Czy rezultaty są długotrwałe? Trwałość efektów zależy od zdolności twojego ciała do utrzymania równowagi, jaką BT zdołał osiągnąć. Osiągnięte efekty są trwałe, bo tkanka zawsze będzie funkcjonować lepiej, niż gdybyś nie robiła zabiegów. Jedne z głównych przyczyn starzenia skóry - osłabione mechanizmy regeneracyjne i naprawcze - zostają w biologiczny sposób wzmocnione, dzięki czemu zostaje spowolniony proces starzenia. Powtarzanie zabiegów zapewnia maksimum korzyści i energii do procesów regeneracyjnych i pozwala o wiele dłużej cieszyć się urodą i młodym wyglądem. Osoby wykonujące zabiegi systematycznie wyglądają zazwyczaj kilka lat młodziej od rówieśników. Bardzo dobrze czuję się, jestem zadowolona. Czy mogę wykonywać zabiegi bez przerw przez kilka miesięcy? Twoje samopoczucie się poprawia, ponieważ regularne zabiegi wprowadziły do tkanki równowagę Nie ma ograniczeń ilości zabiegów. Jeśli zastosujesz się do wskazówek i zauważysz pozytywne zmiany, możesz przejść do poprawy wyglądu innych części ciała. Czy mogę poddać się podczas pierwszej wizyty w gabinecie kilku zabiegom jednocześnie na twarz i na ciało? Jedną z zasad terapii jest, aby stosować zabiegi w serii na określony obszar ciała. Po skończeniu jednej serii można zacząć drugą na inny rejon ciała lub twarzy. Chodzi o to, aby pobudzone procesy regeneracyjne skumulowały się w danym obszarze. Jakie są przewwskazania? Przeciwwskazaniami są ciąża i rozrusznik serca. Co można uzyskać stosując aparat BeautyTek? Twoje ciało: lifting poszczególnych obszarów ciała utrata centymetrów redukcja celulitu ujędrnienie i wzmocnienie mięśni drenaż limfatyczny regulacja tkanki polepszenie cyrkulacji wygładzenie i blask skóry równowaga biologiczna skóry i tkanki Twoja twarz: redukcja trądziku i blizn redukcja linii i zmarszczek likwidacja rozszerzonych porów młodzieńczy blask odświeżenie cery twarzy podniesienie konturów twarzy i szyi redukcja zwiotczeń Seria zabiegów: Polepsza wygląd, poprawia sylwetkę i proporcje ciała Wzmacnia i napręża mięśnie we wszystkich warstwach - od warstwy głębokiej do powierzchniowej Łagodzi napięcie i ból Stymuluje rozkład tłuszczu i redukcję nadmiernie nagromadzonych zapasów tkanki tłuszczowej - wspomaga odchudzanie Pobudza podskórną tkankę łączną Wzmaga produkcję kolagenu i uelastycznienie mikrowłókien Likwiduje zwiotczenia, wywołuje efekt naprężenia i uelastycznienia Stymuluje cyrkulację krwi Zwiększa metabolizm Usprawnia procesy odżywcze i przemianę materii w tkankach Pobudza układ limfatyczny Stymuluje wydalanie toksyn Powoduje wchłanianie obrzęków Uśmierza bóle mięśniowe, kostno-stawowe i neurologiczne Ma korzystny wpływ w leczeniu schorzeń zwiotczenia i przykurczy mięśni Przedłuża zdrowe życie przez nieobciążanie pracą serca podczas ćwiczeń Pomaga w leczeniu artretyzmu, reumatyzmu i schorzeń mięśni Przywraca równowagę neurowegetatywną

Z przykrością czytam napastliwe i pozbawione sensu a co najgorsze wulgarne zapytania i stwierdzenia Alllyyyego, nie mającego zielonego pojęcia w temacie biocybernetyki kosmetycznej. Zawiśc??? Głupota??? Monia Targosz bardzo sensownie a jednocześnie zrozumiale dla "nie-fachowców" spróbowała przybliżyc opis i działanie rzeczywiście jedynego do dzisiaj na świecie tak działającego urządzenia. Pomogę p.Targosz. Poniżej specjalnie dla Allleeeego bardzo czytelne i jasne wytłumaczenie sposobu działania Beautyteka (plus kilka wzorów) Teoria i podstawy działania Beautytek. Wszystkie z konwencjonalnych systemów fizycznej stymulacji, używanych w medycynie kosmetycznej, takich jak laser, ultradźwięki, TENS, pole magnetyczne, etc., posiadają wspólną cechę: są nie ukierunkowane. To znaczy, że emitują duże ilości różnego rodzaju energii w powtarzającym się cyklu i w ściśle określonym logicznym, ale wcześniej narzuconym wzorze. W laserach, energia jest w postaci jednostajnej wiązki światła, podczas gdy w magnetoterapii jest pole elektromagnetyczne. Ultradźwięki to nic innego jak fale dźwiękowe, natomiast TENS polega na stymulacji elektrycznej. Wszystkie te typy emisji mają wspólny mianownik: nie są dopasowane do wymaganego typu leczenia, a jedynie powierzchownie lub w niewielkim procencie się do tego wymogu leczenia dostosowują. Są więc ilościowo i jakościowo nie ukierunkowane. Są używane ponieważ mają poparcie w tradycji medycznej, niestety jednak nie dają prawdziwych satysfakcjonujących rezultatów w naprawie wad ciała. BeautyTek® obejmuje biologiczne wymagania, które są uznawane w terapii konwencjonalnej. Nasze ciała wymagają bardzo indywidualnego zakresu różnorakich zabiegów korekcyjnych. Instrumenty i metody stosowane w konwencjonalnej fizycznej terapii emitują energie różnego typu i postaci w sposób nieprecyzyjny. To oznacza, że wywołują nieprzewidywalne skutki na strukturach biologicznych. Najważniejszy system informacji w żyjącym ustroju biologicznym to system neurologiczny. Biologiczne ustroje w różny sposób przekazują informacje, ale najważniejszym sposobem jest przypuszczalnie system neuronalny. Postępy w badaniach neurofizjologicznych dają nam możliwość mierzenia aktywności chemicznej, która występuje w indywidualnych komórkach lub grup komórek. Wiele z tych funkcji w działaniu komórek neuronów i mięśni ma podłoże chemiczne. Niemniej jednak, funkcje te wywołują zmiany w polu magnetycznym, które może być monitorowane przy użyciu elektrod. Tak zwane potencjały elektryczne pomagają neurofizjologom w poznawaniu funkcjonowania komórek poprzez mierzenie chemicznych potencjałów związanych z koncentracją jonów. Te zjawiska mogą być wykrywane przy użyciu specjalnych przetworników, takich jak odpowiednio dobranych elektrod. Źródłem sygnału elektrycznego jest pojedyncza komórka neuronalna lub mięśniowa. Jednakże, te komórki nie funkcjonują samodzielnie; one funkcjonują w dużych grupach. Skumulowany efekt takiej aktywności komórek powoduje wytwarzanie się pola magnetycznego, które jest pomnożone przez wiele komórek i przewodzone przez różne rodzaje tkanek. Znając ten mechanizm, można pośrednio udoskonalić działanie komórek mięśniowych lub neuronowych poprzez przykładanie elektrod na skórę. Nie jest łatwe zebranie tych informacji i konieczne jest umiejętne ułożenie elektrod na skórze. Nawet wtedy jest wciąż trudno zanalizować proces zbierania informacji. Rezultat działalności wszystkich neuronów i mięśni badanej tkanki jest transmitowany przy użyciu jednolitego środka. Elektryczne sygnały monitorowane na powierzchni skóry mają ważne znaczenie kliniczne i fizjologiczne. Elektroencefalogramy (EEG), elektrokardiogramy (EKG), elektromiogramy (EMG) i inne sygnały są już używane w medycynie klinicznej do mierzenia aktywności systemów mięśniowych i neuronowych. Sposób interpretacji danych dostarczanych przez te systemy bazuje szczególnie na statystycznym doświadczeniu zebranym przez lata. Błona komórki pełni funkcję oddzielającą wewnętrzne płyny od zewnętrznych. Te dwa typy płynów mają inną koncentrację jonów, a błona posiada różne poziomy przepuszczalności dla różnych rozpuszczonych jonów w roztworach. Potencjał błony wytwarza się podczas przepływu tych jonów (szczególnie pod wpływem procesu dyfuzji). Jeśli weźmiemy pod uwagę jedynie wpływ trzech podstawowych jonów (potasu, sodu i chloru), otrzymamy potencjał błony wyliczony w równaniu Nersta: E = ln RT Px + PcI ------------------------------------------- F Px + Pna + Pco Gdzie R, T i F są po kolei: stałą uniwersalnych gazów, temperaturą absolutną, stałą Faradaya. Px jest przepuszczalnością błony dla X jonów. Xo i Xi są stężeniem X jonów w płynach: zewnętrznym i wewnętrznym. Wynikowy potencjał błony otrzymany w ten sposób jest około 80mV (wnętrze komórki posiada potencjał ujemny w stosunku do zewnętrza). Różne błony posiadają różne poziomy pobudliwości. Kiedy błona jest pobudzona przez sygnał elektryczny, mechaniczny lub chemiczny, jej przepuszczalność jonów się zmienia. Ta zmiana z kolei powoduje zwiększenie wynikowego potencjału błony na dodatni na krótki okres, a następnie zmienia swój potencjał i przechodzi do stanu spoczynku. Rodzaj potencjału i czas jego trwania zmienia się w zależności od rodzaju komórki. Błona zostaj pobudzona kiedy bodziec przewyższy próg ok. 20mV. W momencie, gdy ten próg zostaje przekroczony, a pojawia się potencjał, następuje zmiana wrażliwości progu. Po pojawieniu się potencjału, następuje okres (ok. 1-2 mSec) podczas którego próg wzrasta do nieskończoności. Ten okres nazywa się okresem całkowitej oporności, podczas której żaden nowy potencjał nie może się wytworzyć. W ten sposób próg powraca do swojej nominalnej wartości zgodnie z wyliczeniem funkcji opadania. Okres, podczas którego próg opada do swojej zwykłego poziomu jest nazywany względnym okresem oporności. W tym okresie, poprzez podanie bodźca wystarczająco silnego do przejścia względnie wysokiego progu, może zostać uaktywniony nowy potencjał czynnościowy. Źródło sygnałów elektrycznych stanowi potencjał czynnościowy wytworzony poprzez pojedyncze neurony i włókna mięśniowe. Gęstość prądu wytwarzanego przez aktywność błony może spowodować zmianę w otaczającym ośrodku. Otaczającą tkankę, w której zachodzi zmiana natężenia prądu, nazywamy objętością przewodzącą. W wielu rozwiązaniach klinicznych i neurofizjologicznych możemy monitorować pole objętości przewodzącej, lecz nie wywołujące ją źródła bioelektryczne. Z reguły są to przypadki umieszczenia elektrod na skórze w celu monitorowania aktywności elektrycznej serca i mózgu. W związku z tym niezmiernie istotnym staje się zdolność dokładnego określenia leżących niżej źródeł bioelektrycznych stymulujących aktywność objętości przewodzącej ( tkanki). Operacja ta wymaga bardzo złożonych obliczeń, szczególnie w przypadku, gdy mówimy o charakterystyce ośrodka biologicznego. Modele matematyczne przepływów pól elektrycznych w objętości przewodzącej zostały uzyskane z różnym stopniem powodzenia. BeautyTek® tworzy pętlę, zamknięty obwód, z obszarem przeznaczonym do stymulacji. Jeżeli dla przykładu obydwie elektrody są ustawione w pozycji pozwalającej systemowi na pomiar w obszarze znajdującym się w stanie zapalnym, urządzenie wykona bardzo szybką analizę fizykochemiczną tkanki już w momencie zamknięcia obwodu. Używając serii algorytmów, BeautyTek® mierzy oraz interpretuje stan fizykochemiczny, a następnie dokonuje niezbędnej korekty. Nawet podczas dokonywania korekty przechodzi do kolejnego pomiaru, dzięki czemu zamknięty system gwarantuje, iż urządzenie może dbać o tkankę i zapewnić jej inny stan równowagi fizykochemicznej. Mimo iż usiłujemy doprowadzić do zmiany biologicznej, system elektroniczny nie może spowodować żadnego uszkodzenia, ponieważ algorytmy systemu są ukierunkowane na doprowadzenie tkanki do stanu równowagi. Kiedy tylko zostaje osiągnięty stan równowagi w obszarze tkanki poddanym badaniu, urządzenie zatrzymuje leczenie, dzięki czemu niemożliwa staje się nadmierna bądź niewystarczająca stymulacja tkanki. Z definicji, stymulacja ma jedynie doprowadzić do osiągnięcia stanu równowagi. Co chwila, kilkaset razy na sekundę, urządzenie dokonuje pomiarów, interpretuje dane i dokonuje korekt. Potem, znowu od początku, dokonuje pomiarów uzyskanych modyfikacji tkanki, oblicza i koryguje ponownie. Interweniuje w sposób cykliczny i powtarzalny, w związku z tym tkanka zostaje zmuszona do modyfikacji samej siebie oraz wszystkich jej systemów stabilizacji fizykochemicznej, dzięki czemu uzyskuje nowy stan równowagi. W ten sposób zostaje zmodyfikowana polaryzacja składników fizykochemicznych tkanki. Jest to wynikiem łańcucha wzajemnych zależności pomiędzy substancjami powszechnie uczestniczącymi w procesach biologicznych oraz bioelektrycznych. (Na przykład, czerwona barwa stanu zapalnego jest związana z pojęciem polaryzacji, zapalenia, wymuszanej stabilizacji i spontanicznej neutralizacji systemu samoorganizującego się. Substancje łączą się i zachowują się zgodnie ze schematami filogenetycznymi wywodzącymi się z tysięcy lat historii człowieka. Zachowują się one tak, by osiągnąć zmianę, stan równowagi. Zmiana, pod pewnymi warunkami, może również sama stać się patologią w takim znaczeniu, iż z biologicznego punktu widzenia, zmiana taka sama siebie utrzymuje, organizuje oraz zapewnia trwanie w czasie). Praca ta jest niebywale skomplikowana, ponieważ opiera się na tysiącach informacji i nie byłaby możliwa bez użycia komputerów. Po prostu mózg ludzki nie byłby w stanie zastosować i rozwiązać modelu matematycznego, następnie dokonać korekty oraz ocenić wyników tejże korekty. Każda korekta tkanki dokonywana w czasie rzeczywistym niesie za sobą tysiące obliczeń dokonywanych przez system w ułamku sekundy. Stan polaryzacji dowolnego rodzaju opiera się na szerokim spektrum fizycznych, biochemicznych oraz odpornościowych reakcji stabilizacyjnych. Dzieje się tak, ponieważ gradient dyfuzji jest określony przez prawo Ficka. Wszystkie te substancje jednolicie dyfundują zgodnie z drugim prawem Ficka, a zaburzenia w stężeniu gradientu mogą zostać wyrażone za pomocą prawa Nersta jako zaburzenia potencjału elektrycznego. Jeśli wyjdziemy z obserwacji, iż każda substancja chemiczna również zawiera odpowiedni ładunek elektryczny, obserwacja stężenia stanie się niczym innym jak zmianą ładunku elektrycznego. W rzeczywistości, zgodnie z prawami fizyki, wszystkie substancje są zbudowane z atomów, elektronów i protonów. Każda substancja chemiczna posiada również liczbę oznaczającą ładunek elektroujemny określony przez klasyfikację Pauli’ego, która to opisuje wszystkie cząstki w kategoriach elektroujemności. Dla przykładu, kiedy mówimy o biochemii tkankowej, w rzeczywistości ujmujemy to z punktu widzenia fizyki, mówiąc o systemie elektrycznie spolaryzowanym w rzeczywistym modelu. Zgodnie z prawem Nersta, można zweryfikować które z dwóch stężeń może zostać określone na skutek modyfikacji dowolnego rodzaju (mechanicznej, przepływowej itp.) otaczającej tkanki. Powstaje również gradient stężenia dla wszystkich substancji biochemicznych biorących udział w tym zjawisku. Przepływ jonów przez błonę komórkową wytwarza dyfuzyjny potencjał kinetyczny, który powstaje na skutek różnicy prędkości dyfuzji pomiędzy jonem a jego antagonistą posiadającym przeciwny znak ładunku elektrycznego i położonym po przeciwnej stronie błony. Wynikiem jest potencjał elektryczny wywołany separacją ładunków elektrycznych po obu stronach błony. Jeżeli dla przykładu szybszym jonem jest kation (+), roztwór w którym dyfunduje przybiera dodatnią walencyjność kosztem jonu, od którego ona pochodzi, który to jon staje się ujemny (anion (-)). Źródłem energii przydatnym do wywołania tych transferów jonów jest wspomniany gradient stężenia. Dzięki temu aktywny transfer jonów jest związany z energią metaboliczną rozpraszaną przez komórkę. Jeśli ten transfer jest zablokowany poprzez na przykład truciznę metaboliczną, komórka zaczyna się wyczerpywać, a kiedy spada ilość energii wymagana do utrzymania gradientów fizjologicznych, koncentracje jonów poprzez błonę komórkową dążą do wyrównania. To zjawisko skutkuje w zmniejszeniu ilości substancji doprowadzających do prawidłowych reakcji metabolicznych, dając spadek efektywności wewnątrz systemu. Jeśli chodzi o tkankę, dowiedziono eksperymentalnie, że powoduje to wzrost parametrów rezystancji elektrycznej i równolegle spadek przewodności elektrycznej. Ten gradient jest łatwo mierzalny i oznaczany jako różnica potencjałów elektrycznych występująca w tkance. Tak więc matematyczny odpowiednik biologicznej tkanki jest porównywalny do wartości konduktywności, która uwzględnia powyższe trzy zmienne. Można poczynić dalszą analogię poprzez porównanie komórki biologicznej do kondensatora elektrycznego. Obydwa obiekty są spolaryzowane. W rzeczywistości, błona komórkowa jest z elektrycznego punktu widzenia izolatorem, w którym zachodzą ciągłe wymiany jonów przez kanały jonowe. Określa się to poprzez różnicę potencjałów pomiędzy środowiskiem zewnętrznym a wewnętrznym. Ładunki elektryczne towarzyszące wszystkim cząstkom biologicznym występującym równolegle są spolaryzowane w ten sam sposób, jak w kondensatorze elektrycznym, gdzie ładunki elektryczne przemieszczają się w kierunku dwóch przeciwnych powierzchni rozdzielonych materiałem charakteryzującym się wysoką rezystancją elektryczną. Kiedy w tym systemie zostanie podłączona różnica potencjałów, ładunki elektryczne ustawiają się na obydwu powierzchniach w ten sam sposób, ale z różnymi znakami. Dzięki tej zdolności polaryzacji, tkanka biologiczna może również być rozważana jako dipol elektrochemiczny. Dipol jest sztywnym systemem składającym się z dwóch zamkniętych systemów graniczących ze sobą. Powiedzmy, że mamy parę elektrod umieszczonych w wodzie destylowanej, która nie zawiera żadnych soli mogących przewodzić prąd. Pomiary potwierdzą, iż nie przepłynął żaden ładunek elektryczny. Analogicznie, jeśli rezystancja elektryczna jest bardzo duża, konduktywność roztworu będzie niska, a zjawisko polaryzacji nie zajdzie. Jeśli w tym momencie do wody destylowanej zostaną dodane sole mineralne, spowodują one, na skutek ich ładunku elektrycznego, proporcjonalny spadek rezystancji elektrycznej przy dołączeniu prądu elektrycznego. W związku z tym, zaobserwuje się również odpowiednio proporcjonalny wzrost wartości konduktywności. Co więcej, występowanie jonów dodatnich i ujemnych wytworzy zjawisko polaryzacji po podłączeniu prądu stałego, spowodowane gradientami chemicznymi i elektrycznymi jonów rozpuszczonych w roztworze. Ta analogia z roztworami elektrolitycznymi jest najbliższa rzeczywistej tkance biologicznej. W rzeczywistości, oprócz pasywnych wartości rezystancji, na dodatek może być również monitorowany aktywny elektrycznie element odpowiadającego obwodu. W związku z tym, z punktu widzenia obwodu, ten aktywny element jest opisywany i reprezentowany jako źródło prądowe. Jeśliby więc część tkanki była analizowana z elektrycznego punktu widzenia, tak byłaby reprezentowana. Sprawdźmy, jak ta informacja może zostać wykorzystana do opisania wyposażenia używanego w terapiach fizycznych. Jeśli chodzi o przyrząd elektroniczny, który leży w obszarze naszego zainteresowania, zawsze będziemy wyrażać polaryzację tkanki jako konduktywność elektryczną, używając następującego równania: C=I/R Nasze wyrażenie tyczy się pomiarów konduktywności, w odróżnieniu od wyrażenia odwrotnego, które określa rezystancję elektryczną. Kiedy bodziec elektryczny przechodzi przez biologiczną tkankę, nie przechodzi przez pojedynczą płaszczyznę, ale dyfunduje w trzech wymiarach. W rzeczywistości, kiedy umieścimy elektrody z generatora prądu stałego na człowieku, mierzona konduktywność tyczyć się będzie jedynie wody rozproszonej w przedziałach międzykomórkowych. Cecha ta jest związana ze zjawiskiem polaryzacji błony plazmatycznej (komórkowej) która, jak już wspomniano, zachowuje się jak system częściowo izolujący. W rzeczywistości, nawiązując do analogii z kondensatorem elektrycznym, krzywa ładowania systemu ukazuje wzrost potencjału prądu stałego związany z fazą polaryzacji płytek, aż do osiągnięcia tej samej wartości prądu co wartość wyjściowa generatora. Kiedy zostaje osiągnięty ten poziom, nie są już możliwe żadne transfery ładunków. Zastosowanie prądu zmiennego do obwodu rezystancyjno-pojemnościowego (RC) lub rezystancyjno-indukcyjnego (RL) powoduje powstanie zjawiska rezystancji resztkowej, który wygodnie jest opisywać zależnością: Xc=Xc=1/2PfC, gdzie Xc oznacza wartość impedancji systemu, terminu używanego do wyrażenia pojęcia rezystancji elektrycznej w obwodzie prądu zmiennego. Jednostka miary pozostaje identyczna jak dla systemów prądu stałego, tj. Ohm. Ciekawe staje się sprawdzenie, co stanie się, gdy podłączy się prąd zmienny do tkanki biologicznej, której poprzednio przypisaliśmy wiarygodną wartość wyrażającą pojemność błony komórkowej przykładowo równą 0,1 mF. Ponieważ częstotliwość jest jedyną zmienną w powyższym równaniu, możemy zaobserwować, że po stymulacji równej 1 Hz, impedancja systemu wynosi 1.592.356 Ohmów, opada natomiast do 15.923 Ohmów przy 100 Hz. Zachodzi odwrotna proporcjonalność pomiędzy wzrostem częstotliwości stymulacji i względnym spadkiem impedancji systemu. Kiedy stosuje się prąd zmienny, możliwym staje się pomiar całej tkanki, włącznie z jej składnikami wewnątrzkomórkowymi. W związku z tym, można uzyskać kompletne pomiary jedynie przy zastosowaniu prądy zmiennego do odpowiadającego modelu elektrycznego. Podczas pracy z tkanką biologiczną przy zastosowaniu prądu stałego ze składową zmienną zachodzi zjawisko zwane elektrolizą. Jest to szeroko znane i wykorzystywane na polu medycyny. Używając pierwszego prawa Faradaya (m=Kit), można obliczyć wypieranie ładunku elektrycznego o masie m umieszczonego w polu elektrycznym i przez okres czasu t. Następujące zjawisko migracji jest przewidywalnym zjawiskiem fizycznym i jest związane z relacją proporcjonalności prostej pomiędzy wymienionymi zmiennymi. Wyobraźmy sobie, że możemy kontrolować elektrolizę części żywej tkanki w czasie rzeczywistym. To jest właśnie zasadą działania, na której został oparty BeautyTek®: wiedza, jak wyliczyć w czasie rzeczywistym wielkość stymulacji, jaką potrzebuje kawałek tkanki w celu przywrócenia stanu równowagi. Podsumujmy, co dzieje się podczas typowej stymulacji za pomocą BeautyTek®: 1. System aplikuje bodziec za pomocą prądu zmiennego o charakterystyce określonej wstępnie przez komputer w konsoli. 2. System odpowiada jako równocześnie element pasywny i aktywny podczas aplikowania bodźca. 3. Dzięki układowi sprzężenia zwrotnego, mikroprocesor weryfikuje zmodyfikowany sygnał. 4. Porównuje on wygenerowany sygnał z pochodzącym z tkanki. 5. Stosuje odpowiedni matematyczny model elektryczny. 6. Przesyła go do drugiego komputera (serwera), który określa rozbieżność ilościową pomiędzy sygnałem oczekiwanym oraz otrzymanym. 7. Serwer informuje konsolę o wymaganej korekcie dla uzyskania stanu równowagi elektro-fizykochemicznej. 8. Konsola przetwarza sygnał formujący dla danej tkanki. 9. Kontroluje ona efekt korekty poprzez ustanowienie pętli pacjent-urządzenie, która podnosi reakcje utleniania-redukcji (redoks) i doprowadza je do zdefiniowanego stanu równowagi fizjologicznej. W celu prawidłowego zrozumienia mechanizmów wykorzystanych w algorytmach obliczeniowych i korygujących używanych przez BeautyTek®, należy głównie oprzeć się na prawach fizyki. Związane z tym reakcje biologiczne i związane z nimi energie mogą zostać łatwo wyjaśnione przy użyciu teorii chaosu. W zjawisku naturalnym niektóre występujące reakcje są tak skomplikowane, że da się je jedynie fragmentarycznie zasymulować z czysto matematycznego punktu widzenia. Przykładami takich zjawisk naturalnych są zjawiska atmosferyczne, jak również zjawiska odpowiadające za równowagę ekosystemów. Teoria chaosu stanowi próbę opisania czynników, które regulują te systemy. Teoria chaosu nazwę wzięła z faktu, iż współcześni fizycy i matematycy używają chaosu przy próbach wyjaśniania zjawisk występujących sporadycznie, ale w rzeczywistości bardzo zgodnie z czasie. Pierwszą sprawą jest to, iż występują pewne zjawiska naturalne, które nie mogą zostać zanalizowane i w związku z tym zasymulowane matematycznie. W rzeczywistości, ilość zmiennych użytych w systemie branym pod uwagę jest czasem tak duża, że czyni niemożliwym dekodowanie i zbudowanie systemu matematycznego. W zjawiskach naturalnych istnieją kryteria wyższego rzędu. Codzienne wystąpienia (atmosferyczne, kosmiczne, zdarzenia nuklearne lub utrzymanie ekosystemów) wydają się być regulowane prawami, które wydaje się powinniśmy być w stanie całkowicie zanalizować. W rzeczywistości potrafimy jedynie uzyskać bardzo cząstkowy ich obraz, tak nikły, iż jest całkiem nie związany ze złożoną rzeczywistością. Stąd też teoria chaosu stanowi próbę wyjaśnienia, czym są te kryteria wyższego rzędu. Teoria chaosu zwraca uwagę na to, iż cokolwiek stanowi o wstępnej relacji pomiędzy zmiennymi systemu, coś występuje na wyższym poziomie lub, innymi słowy, „prawa natury”, które rządzą tymi zachowaniami w czasie. Zwane są one „atraktorem”. Stąd też trend pozostaje stały w czasie, a atraktor jest zbiorem zmiennych, które utrzymują zjawisko na stałym poziomie w czasie. Takie zjawisko jest ciągłe. W toku naszego życia, znajdujemy się pod wpływem tysięcy zmiennych które starają się zmienić nasz stan równowagi. Pomimo to, stan równowagi jest utrzymywany, a ważne informacje są przekazywane do pamięci systemu (np. kod genetyczny danych gatunków). Alopatia i farmakologia są zdolne do modyfikowania tkanki biologicznej łatwiej i bardziej znacząco. Zażywanie leków doprowadza do reakcji chemicznych, których skutki dają się zauważyć jako zjawiska energetyczne nie notowane przez medycynę. Stąd też należy pamiętać, że kiedy reakcja fizykochemiczna jest wywoływana w obszarze tkanki, występuje również nieunikniona modyfikacja jej charakterystyki energetycznej. W rzeczywistości, Einstein wprowadził pojęcie tej zależności wiele lat temu. Łączy ona nierozerwalnie materię i energię (Równanie: Energia Ű Równoważna ilość materii). Przetrwanie wszystkich systemów biologicznych, włącznie z naszym własnym, jest możliwe jedynie przy zagwarantowaniu ogólnej stabilności koniecznej do podtrzymania życia. W takich systemach tysiące zmiennych dążą do zmiany stanu równowagi, który jest pomimo to utrzymywany dzięki charakterystyce właściwej dla każdego z gatunków. Jest to więc stan równowagi dynamicznej. Często zdarza się, iż na wejście systemu oddziaływuje zaburzenie, które organizuje go tak jakby był samoorganizujący się. Klasycznym przykładem naprowadzającym nas na ważną dualność jest korpuskularna i falowa natura światła. W pewnych doświadczeniach, kiedy skupiamy się na aspekcie korpuskularnym, tracimy aspekt falowości i na odwrót. System potrafimy opisać prawidłowo jedynie wtedy, gdy uwzględnimy obydwa aspekty (por. liczne publikacje Fritiofa Kapra’y w tej dziedzinie). Zaprojektowanie takiego systemu jak BeautyTek® zostało również umożliwione przez zastosowanie teorii systemów Hooka, która opisuje matematycznie relacje wiążące zmienne w systemie biologicznym. System stanowi zbiór obiektów zjednoczonych prze proces fizycznego oddziaływania wykorzystujący ich sygnały wejściowe i wyjściowe (odpowiedzi). Zmienne niezależne = wejście, zmienne zależne = wyjście. Teoria systemów zajmuje się opisaniem relacji pomiędzy tymi zmiennymi. Zostaje wyizolowana mała część wszechświata w celu zachowania go w granicach systemu, reszta stanowi środowisko. W analizie systemów dynamicznych, wyjście jest w danej chwili funkcją przeszłego i aktualnego stanu chwilowego na wejściu. Warto zapamiętać, iż systemy statyczne charakteryzują relacje algebraiczne, podczas gdy systemy dynamiczne charakteryzują równania różniczkowe. Zmienne systemu biologicznego są w związku z tym funkcjami rozproszonymi w przestrzeni i ciągłymi w czasie. Dla przykładu, stężenie substancji w tkance zależy równocześnie od czasu i umiejscowienia. Kiedy tylko zostaje zmierzona odpowiedź systemu na impuls, może zostać wyliczona odpowiedź na dowolne wejście przy użyciu systemów matematycznych takich jak transformaty La Place’a lub Fouriera. Ta procedura matematyczna sprawia, iż funkcja czasowa zostaje podzielona na wiele składowych sinusoidalnych, w związku z czym odpowiedź na pojedynczy impuls może dać odpowiedź pełnej częstotliwości dla całego systemu. Wszystkie te metody analizy systemów wymagały współpracy interdyscyplinarnej, dzięki czemu mogły zostać przetłumaczone na algorytmy działania komputerów informacje i wiedza z różnych dziedzin nauki. Dziedziny te obejmują: fizykę, matematykę, biocybernetykę, informatykę, elektronikę, chemię, fizjologię oraz medycynę. Współpraca ta doprowadziła do powstania złożonego systemu BeautyTek®, aktualnie absolutnego lidera technologii biocybernetycznej w medycynie kosmetycznej. Pozdrawiam wszystkich zainteresowanych Hi-Tech user

chyba Nernsta: http://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3wnanie_Nernsta i zgadzam się z Allyyyy, a ty, pomarańczo, która na 98% jesteś elter ego autora, nie obruszaj się tak, bo ci jeszcze tłuszcz na komórce zalegnie "swobodnie i radośnie" :D

cd. Dzieje się tak, ponieważ gradient dyfuzji jest określony przez prawo Ficka. Wszystkie te substancje jednolicie dyfundują zgodnie z drugim prawem Ficka, a zaburzenia w stężeniu gradientu mogą zostać wyrażone za pomocą prawa Nersta jako zaburzenia potencjału elektrycznego. Jeśli wyjdziemy z obserwacji, iż każda substancja chemiczna również zawiera odpowiedni ładunek elektryczny, obserwacja stężenia stanie się niczym innym jak zmianą ładunku elektrycznego. W rzeczywistości, zgodnie z prawami fizyki, wszystkie substancje są zbudowane z atomów, elektronów i protonów. Każda substancja chemiczna posiada również liczbę oznaczającą ładunek elektroujemny określony przez klasyfikację Pauli’ego, która to opisuje wszystkie cząstki w kategoriach elektroujemności. Dla przykładu, kiedy mówimy o biochemii tkankowej, w rzeczywistości ujmujemy to z punktu widzenia fizyki, mówiąc o systemie elektrycznie spolaryzowanym w rzeczywistym modelu. Zgodnie z prawem Nersta, można zweryfikować które z dwóch stężeń może zostać określone na skutek modyfikacji dowolnego rodzaju (mechanicznej, przepływowej itp.) otaczającej tkanki. Powstaje również gradient stężenia dla wszystkich substancji biochemicznych biorących udział w tym zjawisku. Przepływ jonów przez błonę komórkową wytwarza dyfuzyjny potencjał kinetyczny, który powstaje na skutek różnicy prędkości dyfuzji pomiędzy jonem a jego antagonistą posiadającym przeciwny znak ładunku elektrycznego i położonym po przeciwnej stronie błony. Wynikiem jest potencjał elektryczny wywołany separacją ładunków elektrycznych po obu stronach błony. Jeżeli dla przykładu szybszym jonem jest kation (+), roztwór w którym dyfunduje przybiera dodatnią walencyjność kosztem jonu, od którego ona pochodzi, który to jon staje się ujemny (anion (-)). Źródłem energii przydatnym do wywołania tych transferów jonów jest wspomniany gradient stężenia. Dzięki temu aktywny transfer jonów jest związany z energią metaboliczną rozpraszaną przez komórkę. Jeśli ten transfer jest zablokowany poprzez na przykład truciznę metaboliczną, komórka zaczyna się wyczerpywać, a kiedy spada ilość energii wymagana do utrzymania gradientów fizjologicznych, koncentracje jonów poprzez błonę komórkową dążą do wyrównania. To zjawisko skutkuje w zmniejszeniu ilości substancji doprowadzających do prawidłowych reakcji metabolicznych, dając spadek efektywności wewnątrz systemu. Jeśli chodzi o tkankę, dowiedziono eksperymentalnie, że powoduje to wzrost parametrów rezystancji elektrycznej i równolegle spadek przewodności elektrycznej. Ten gradient jest łatwo mierzalny i oznaczany jako różnica potencjałów elektrycznych występująca w tkance. Tak więc matematyczny odpowiednik biologicznej tkanki jest porównywalny do wartości konduktywności, która uwzględnia powyższe trzy zmienne. Można poczynić dalszą analogię poprzez porównanie komórki biologicznej do kondensatora elektrycznego. Obydwa obiekty są spolaryzowane. W rzeczywistości, błona komórkowa jest z elektrycznego punktu widzenia izolatorem, w którym zachodzą ciągłe wymiany jonów przez kanały jonowe. Określa się to poprzez różnicę potencjałów pomiędzy środowiskiem zewnętrznym a wewnętrznym. Ładunki elektryczne towarzyszące wszystkim cząstkom biologicznym występującym równolegle są spolaryzowane w ten sam sposób, jak w kondensatorze elektrycznym, gdzie ładunki elektryczne przemieszczają się w kierunku dwóch przeciwnych powierzchni rozdzielonych materiałem charakteryzującym się wysoką rezystancją elektryczną. Kiedy w tym systemie zostanie podłączona różnica potencjałów, ładunki elektryczne ustawiają się na obydwu powierzchniach w ten sam sposób, ale z różnymi znakami. Dzięki tej zdolności polaryzacji, tkanka biologiczna może również być rozważana jako dipol elektrochemiczny. Dipol jest sztywnym systemem składającym się z dwóch zamkniętych systemów graniczących ze sobą. Powiedzmy, że mamy parę elektrod umieszczonych w wodzie destylowanej, która nie zawiera żadnych soli mogących przewodzić prąd. Pomiary potwierdzą, iż nie przepłynął żaden ładunek elektryczny. Analogicznie, jeśli rezystancja elektryczna jest bardzo duża, konduktywność roztworu będzie niska, a zjawisko polaryzacji nie zajdzie. Jeśli w tym momencie do wody destylowanej zostaną dodane sole mineralne, spowodują one, na skutek ich ładunku elektrycznego, proporcjonalny spadek rezystancji elektrycznej przy dołączeniu prądu elektrycznego. W związku z tym, zaobserwuje się również odpowiednio proporcjonalny wzrost wartości konduktywności. Co więcej, występowanie jonów dodatnich i ujemnych wytworzy zjawisko polaryzacji po podłączeniu prądu stałego, spowodowane gradientami chemicznymi i elektrycznymi jonów rozpuszczonych w roztworze. Ta analogia z roztworami elektrolitycznymi jest najbliższa rzeczywistej tkance biologicznej. W rzeczywistości, oprócz pasywnych wartości rezystancji, na dodatek może być również monitorowany aktywny elektrycznie element odpowiadającego obwodu. W związku z tym, z punktu widzenia obwodu, ten aktywny element jest opisywany i reprezentowany jako źródło prądowe. Jeśliby więc część tkanki była analizowana z elektrycznego punktu widzenia, tak byłaby reprezentowana. Sprawdźmy, jak ta informacja może zostać wykorzystana do opisania wyposażenia używanego w terapiach fizycznych. Jeśli chodzi o przyrząd elektroniczny, który leży w obszarze naszego zainteresowania, zawsze będziemy wyrażać polaryzację tkanki jako konduktywność elektryczną, używając następującego równania: C=I/R Nasze wyrażenie tyczy się pomiarów konduktywności, w odróżnieniu od wyrażenia odwrotnego, które określa rezystancję elektryczną. Kiedy bodziec elektryczny przechodzi przez biologiczną tkankę, nie przechodzi przez pojedynczą płaszczyznę, ale dyfunduje w trzech wymiarach. W rzeczywistości, kiedy umieścimy elektrody z generatora prądu stałego na człowieku, mierzona konduktywność tyczyć się będzie jedynie wody rozproszonej w przedziałach międzykomórkowych. Cecha ta jest związana ze zjawiskiem polaryzacji błony plazmatycznej (komórkowej) która, jak już wspomniano, zachowuje się jak system częściowo izolujący. W rzeczywistości, nawiązując do analogii z kondensatorem elektrycznym, krzywa ładowania systemu ukazuje wzrost potencjału prądu stałego związany z fazą polaryzacji płytek, aż do osiągnięcia tej samej wartości prądu co wartość wyjściowa generatora. Kiedy zostaje osiągnięty ten poziom, nie są już możliwe żadne transfery ładunków. Zastosowanie prądu zmiennego do obwodu rezystancyjno-pojemnościowego (RC) lub rezystancyjno-indukcyjnego (RL) powoduje powstanie zjawiska rezystancji resztkowej, który wygodnie jest opisywać zależnością: Xc=Xc=1/2PfC, gdzie Xc oznacza wartość impedancji systemu, terminu używanego do wyrażenia pojęcia rezystancji elektrycznej w obwodzie prądu zmiennego. Jednostka miary pozostaje identyczna jak dla systemów prądu stałego, tj. Ohm. Ciekawe staje się sprawdzenie, co stanie się, gdy podłączy się prąd zmienny do tkanki biologicznej, której poprzednio przypisaliśmy wiarygodną wartość wyrażającą pojemność błony komórkowej przykładowo równą 0,1 mF. Ponieważ częstotliwość jest jedyną zmienną w powyższym równaniu, możemy zaobserwować, że po stymulacji równej 1 Hz, impedancja systemu wynosi 1.592.356 Ohmów, opada natomiast do 15.923 Ohmów przy 100 Hz. Zachodzi odwrotna proporcjonalność pomiędzy wzrostem częstotliwości stymulacji i względnym spadkiem impedancji systemu. Kiedy stosuje się prąd zmienny, możliwym staje się pomiar całej tkanki, włącznie z jej składnikami wewnątrzkomórkowymi. W związku z tym, można uzyskać kompletne pomiary jedynie przy zastosowaniu prądy zmiennego do odpowiadającego modelu elektrycznego. Podczas pracy z tkanką biologiczną przy zastosowaniu prądu stałego ze składową zmienną zachodzi zjawisko zwane elektrolizą. Jest to szeroko znane i wykorzystywane na polu medycyny. Używając pierwszego prawa Faradaya (m=Kit), można obliczyć wypieranie ładunku elektrycznego o masie m umieszczonego w polu elektrycznym i przez okres czasu t. Następujące zjawisko migracji jest przewidywalnym zjawiskiem fizycznym i jest związane z relacją proporcjonalności prostej pomiędzy wymienionymi zmiennymi. Wyobraźmy sobie, że możemy kontrolować elektrolizę części żywej tkanki w czasie rzeczywistym. To jest właśnie zasadą działania, na której został oparty BeautyTek®: wiedza, jak wyliczyć w czasie rzeczywistym wielkość stymulacji, jaką potrzebuje kawałek tkanki w celu przywrócenia stanu równowagi. Podsumujmy, co dzieje się podczas typowej stymulacji za pomocą BeautyTek®: 1. System aplikuje bodziec za pomocą prądu zmiennego o charakterystyce określonej wstępnie przez komputer w konsoli. 2. System odpowiada jako równocześnie element pasywny i aktywny podczas aplikowania bodźca. 3. Dzięki układowi sprzężenia zwrotnego, mikroprocesor weryfikuje zmodyfikowany sygnał. 4. Porównuje on wygenerowany sygnał z pochodzącym z tkanki. 5. Stosuje odpowiedni matematyczny model elektryczny. 6. Przesyła go do drugiego komputera (serwera), który określa rozbieżność ilościową pomiędzy sygnałem oczekiwanym oraz otrzymanym. 7. Serwer informuje konsolę o wymaganej korekcie dla uzyskania stanu równowagi elektro-fizykochemicznej. 8. Konsola przetwarza sygnał formujący dla danej tkanki. 9. Kontroluje ona efekt korekty poprzez ustanowienie pętli pacjent-urządzenie, która podnosi reakcje utleniania-redukcji (redoks) i doprowadza je do zdefiniowanego stanu równowagi fizjologicznej. W celu prawidłowego zrozumienia mechanizmów wykorzystanych w algorytmach obliczeniowych i korygujących używanych przez BeautyTek®, należy głównie oprzeć się na prawach fizyki. Związane z tym reakcje biologiczne i związane z nimi energie mogą zostać łatwo wyjaśnione przy użyciu teorii chaosu. W zjawisku naturalnym niektóre występujące reakcje są tak skomplikowane, że da się je jedynie fragmentarycznie zasymulować z czysto matematycznego punktu widzenia. Przykładami takich zjawisk naturalnych są zjawiska atmosferyczne, jak również zjawiska odpowiadające za równowagę ekosystemów. Teoria chaosu stanowi próbę opisania czynników, które regulują te systemy. Teoria chaosu nazwę wzięła z faktu, iż współcześni fizycy i matematycy używają chaosu przy próbach wyjaśniania zjawisk występujących sporadycznie, ale w rzeczywistości bardzo zgodnie z czasie. Pierwszą sprawą jest to, iż występują pewne zjawiska naturalne, które nie mogą zostać zanalizowane i w związku z tym zasymulowane matematycznie. W rzeczywistości, ilość zmiennych użytych w systemie branym pod uwagę jest czasem tak duża, że czyni niemożliwym dekodowanie i zbudowanie systemu matematycznego. W zjawiskach naturalnych istnieją kryteria wyższego rzędu. Codzienne wystąpienia (atmosferyczne, kosmiczne, zdarzenia nuklearne lub utrzymanie ekosystemów) wydają się być regulowane prawami, które wydaje się powinniśmy być w stanie całkowicie zanalizować. W rzeczywistości potrafimy jedynie uzyskać bardzo cząstkowy ich obraz, tak nikły, iż jest całkiem nie związany ze złożoną rzeczywistością. Stąd też teoria chaosu stanowi próbę wyjaśnienia, czym są te kryteria wyższego rzędu. Teoria chaosu zwraca uwagę na to, iż cokolwiek stanowi o wstępnej relacji pomiędzy zmiennymi systemu, coś występuje na wyższym poziomie lub, innymi słowy, „prawa natury”, które rządzą tymi zachowaniami w czasie. Zwane są one „atraktorem”. Stąd też trend pozostaje stały w czasie, a atraktor jest zbiorem zmiennych, które utrzymują zjawisko na stałym poziomie w czasie. Takie zjawisko jest ciągłe. W toku naszego życia, znajdujemy się pod wpływem tysięcy zmiennych które starają się zmienić nasz stan równowagi. Pomimo to, stan równowagi jest utrzymywany, a ważne informacje są przekazywane do pamięci systemu (np. kod genetyczny danych gatunków). Alopatia i farmakologia są zdolne do modyfikowania tkanki biologicznej łatwiej i bardziej znacząco. Zażywanie leków doprowadza do reakcji chemicznych, których skutki dają się zauważyć jako zjawiska energetyczne nie notowane przez medycynę. Stąd też należy pamiętać, że kiedy reakcja fizykochemiczna jest wywoływana w obszarze tkanki, występuje również nieunikniona modyfikacja jej charakterystyki energetycznej. W rzeczywistości, Einstein wprowadził pojęcie tej zależności wiele lat temu. Łączy ona nierozerwalnie materię i energię (Równanie: Energia Ű Równoważna ilość materii). Przetrwanie wszystkich systemów biologicznych, włącznie z naszym własnym, jest możliwe jedynie przy zagwarantowaniu ogólnej stabilności koniecznej do podtrzymania życia. W takich systemach tysiące zmiennych dążą do zmiany stanu równowagi, który jest pomimo to utrzymywany dzięki charakterystyce właściwej dla każdego z gatunków. Jest to więc stan równowagi dynamicznej. Często zdarza się, iż na wejście systemu oddziaływuje zaburzenie, które organizuje go tak jakby był samoorganizujący się. Klasycznym przykładem naprowadzającym nas na ważną dualność jest korpuskularna i falowa natura światła. W pewnych doświadczeniach, kiedy skupiamy się na aspekcie korpuskularnym, tracimy aspekt falowości i na odwrót. System potrafimy opisać prawidłowo jedynie wtedy, gdy uwzględnimy obydwa aspekty (por. liczne publikacje Fritiofa Kapra’y w tej dziedzinie). Zaprojektowanie takiego systemu jak BeautyTek® zostało również umożliwione przez zastosowanie teorii systemów Hooka, która opisuje matematycznie relacje wiążące zmienne w systemie biologicznym. System stanowi zbiór obiektów zjednoczonych prze proces fizycznego oddziaływania wykorzystujący ich sygnały wejściowe i wyjściowe (odpowiedzi). Zmienne niezależne = wejście, zmienne zależne = wyjście. Teoria systemów zajmuje się opisaniem relacji pomiędzy tymi zmiennymi. Zostaje wyizolowana mała część wszechświata w celu zachowania go w granicach systemu, reszta stanowi środowisko. W analizie systemów dynamicznych, wyjście jest w danej chwili funkcją przeszłego i aktualnego stanu chwilowego na wejściu. Warto zapamiętać, iż systemy statyczne charakteryzują relacje algebraiczne, podczas gdy systemy dynamiczne charakteryzują równania różniczkowe. Zmienne systemu biologicznego są w związku z tym funkcjami rozproszonymi w przestrzeni i ciągłymi w czasie. Dla przykładu, stężenie substancji w tkance zależy równocześnie od czasu i umiejscowienia. Kiedy tylko zostaje zmierzona odpowiedź systemu na impuls, może zostać wyliczona odpowiedź na dowolne wejście przy użyciu systemów matematycznych takich jak transformaty La Place’a lub Fouriera. Ta procedura matematyczna sprawia, iż funkcja czasowa zostaje podzielona na wiele składowych sinusoidalnych, w związku z czym odpowiedź na pojedynczy impuls może dać odpowiedź pełnej częstotliwości dla całego systemu. Wszystkie te metody analizy systemów wymagały współpracy interdyscyplinarnej, dzięki czemu mogły zostać przetłumaczone na algorytmy działania komputerów informacje i wiedza z różnych dziedzin nauki. Dziedziny te obejmują: fizykę, matematykę, biocybernetykę, informatykę, elektronikę, chemię, fizjologię oraz medycynę. Współpraca ta doprowadziła do powstania złożonego systemu BeautyTek®, aktualnie absolutnego lidera technologii biocybernetycznej w medycynie kosmetycznej. Pozdrowienia dla całej Kafeterii

cd. Przykładami takich zjawisk naturalnych są zjawiska atmosferyczne, jak również zjawiska odpowiadające za równowagę ekosystemów. Teoria chaosu stanowi próbę opisania czynników, które regulują te systemy. Teoria chaosu nazwę wzięła z faktu, iż współcześni fizycy i matematycy używają chaosu przy próbach wyjaśniania zjawisk występujących sporadycznie, ale w rzeczywistości bardzo zgodnie z czasie. Pierwszą sprawą jest to, iż występują pewne zjawiska naturalne, które nie mogą zostać zanalizowane i w związku z tym zasymulowane matematycznie. W rzeczywistości, ilość zmiennych użytych w systemie branym pod uwagę jest czasem tak duża, że czyni niemożliwym dekodowanie i zbudowanie systemu matematycznego. W zjawiskach naturalnych istnieją kryteria wyższego rzędu. Codzienne wystąpienia (atmosferyczne, kosmiczne, zdarzenia nuklearne lub utrzymanie ekosystemów) wydają się być regulowane prawami, które wydaje się powinniśmy być w stanie całkowicie zanalizować. W rzeczywistości potrafimy jedynie uzyskać bardzo cząstkowy ich obraz, tak nikły, iż jest całkiem nie związany ze złożoną rzeczywistością. Stąd też teoria chaosu stanowi próbę wyjaśnienia, czym są te kryteria wyższego rzędu. Teoria chaosu zwraca uwagę na to, iż cokolwiek stanowi o wstępnej relacji pomiędzy zmiennymi systemu, coś występuje na wyższym poziomie lub, innymi słowy, „prawa natury”, które rządzą tymi zachowaniami w czasie. Zwane są one „atraktorem”. Stąd też trend pozostaje stały w czasie, a atraktor jest zbiorem zmiennych, które utrzymują zjawisko na stałym poziomie w czasie. Takie zjawisko jest ciągłe. W toku naszego życia, znajdujemy się pod wpływem tysięcy zmiennych które starają się zmienić nasz stan równowagi. Pomimo to, stan równowagi jest utrzymywany, a ważne informacje są przekazywane do pamięci systemu (np. kod genetyczny danych gatunków). Alopatia i farmakologia są zdolne do modyfikowania tkanki biologicznej łatwiej i bardziej znacząco. Zażywanie leków doprowadza do reakcji chemicznych, których skutki dają się zauważyć jako zjawiska energetyczne nie notowane przez medycynę. Stąd też należy pamiętać, że kiedy reakcja fizykochemiczna jest wywoływana w obszarze tkanki, występuje również nieunikniona modyfikacja jej charakterystyki energetycznej. W rzeczywistości, Einstein wprowadził pojęcie tej zależności wiele lat temu. Łączy ona nierozerwalnie materię i energię (Równanie: Energia Ű Równoważna ilość materii). Przetrwanie wszystkich systemów biologicznych, włącznie z naszym własnym, jest możliwe jedynie przy zagwarantowaniu ogólnej stabilności koniecznej do podtrzymania życia. W takich systemach tysiące zmiennych dążą do zmiany stanu równowagi, który jest pomimo to utrzymywany dzięki charakterystyce właściwej dla każdego z gatunków. Jest to więc stan równowagi dynamicznej. Często zdarza się, iż na wejście systemu oddziaływuje zaburzenie, które organizuje go tak jakby był samoorganizujący się. Klasycznym przykładem naprowadzającym nas na ważną dualność jest korpuskularna i falowa natura światła. W pewnych doświadczeniach, kiedy skupiamy się na aspekcie korpuskularnym, tracimy aspekt falowości i na odwrót. System potrafimy opisać prawidłowo jedynie wtedy, gdy uwzględnimy obydwa aspekty (por. liczne publikacje Fritiofa Kapra’y w tej dziedzinie). Zaprojektowanie takiego systemu jak BeautyTek® zostało również umożliwione przez zastosowanie teorii systemów Hooka, która opisuje matematycznie relacje wiążące zmienne w systemie biologicznym. System stanowi zbiór obiektów zjednoczonych prze proces fizycznego oddziaływania wykorzystujący ich sygnały wejściowe i wyjściowe (odpowiedzi). Zmienne niezależne = wejście, zmienne zależne = wyjście. Teoria systemów zajmuje się opisaniem relacji pomiędzy tymi zmiennymi. Zostaje wyizolowana mała część wszechświata w celu zachowania go w granicach systemu, reszta stanowi środowisko. W analizie systemów dynamicznych, wyjście jest w danej chwili funkcją przeszłego i aktualnego stanu chwilowego na wejściu. Warto zapamiętać, iż systemy statyczne charakteryzują relacje algebraiczne, podczas gdy systemy dynamiczne charakteryzują równania różniczkowe. Zmienne systemu biologicznego są w związku z tym funkcjami rozproszonymi w przestrzeni i ciągłymi w czasie. Dla przykładu, stężenie substancji w tkance zależy równocześnie od czasu i umiejscowienia. Kiedy tylko zostaje zmierzona odpowiedź systemu na impuls, może zostać wyliczona odpowiedź na dowolne wejście przy użyciu systemów matematycznych takich jak transformaty La Place’a lub Fouriera. Ta procedura matematyczna sprawia, iż funkcja czasowa zostaje podzielona na wiele składowych sinusoidalnych, w związku z czym odpowiedź na pojedynczy impuls może dać odpowiedź pełnej częstotliwości dla całego systemu. Wszystkie te metody analizy systemów wymagały współpracy interdyscyplinarnej, dzięki czemu mogły zostać przetłumaczone na algorytmy działania komputerów informacje i wiedza z różnych dziedzin nauki. Dziedziny te obejmują: fizykę, matematykę, biocybernetykę, informatykę, elektronikę, chemię, fizjologię oraz medycynę. Współpraca ta doprowadziła do powstania złożonego systemu BeautyTek®, aktualnie absolutnego lidera technologii biocybernetycznej w medycynie kosmetycznej. Pozdrowienia dla wszystkich zainteresowanych tematem. PS. Życzę powrotu do zdrowia niektórym zdenerwowanym.

beauty tek na scholar google -> zero tematów. Ergo -> nic wspólnego z nauką ani jakimikolwiek badaniami. A to co powyżej to taka sama wata słowna jak w postach pani Targosz - kopia słowo słowo z bzdurnej strony teka. Poza tym chyba wyraźnie poniżej napisali, że kopiowanie zabronione, nie? Zbijać tego nie mam zamiaru bo z robotami sektowymi dyskutować się nie da.

Allyyyyy - tak trzymaj! :)

Czy musicie się tak obrażać, to jest obrzydliwe

Witam !!! Hej Dziewczyny ? Nie słyszałyście czasami gdzie w Krakowie znajduje się jakieś studio z najnowszą kosmiczną platformą wibracyjną - soniczną ? Ponoć jest to największy HIT !!! I nazywa się STANDINGMATE. Kuzynka z Warszawy nie może się nachwalić co ta maszyna potrafi , wyniki są już ponoć po paru razach . Ponoć jest to pierwsza maszyna w świecie która bije na łeb wszystkie platformy wibracyjne . Dajcie znać jak byście coś wiedziały ???

słuchajcie biutek jest w Nałęczowie, miałam robione trzy zabiegi na twarz, fajnie się wygląda, nie mogłam skorzystać z elektrostymulacji na ciało ze względu na małe guzki w piersiach (odradzono mi w gabinecie), to w zamian zaproponowano mi właśnie to.

Ja polecam elektrostymulacje mięśni w Krakowie lub bardziej zaawansowany zabieg wyszczuplajacy elektroskultur-elektrolipoliza.Zapraszam na darmowa konsultacje www.studioesense.com

biutytek to starocie i nie działa

Focus działa, beauty tek nie działa? Czy wiesz jeszcze o czymś co działa, lub nie? Już nie wiadomo kogo słuchać.

wiecie to chyba jest sprawa indywidualna, na mnie właściwie na twarz biutek pomógł trochę zrobiłam 3 zabiegi bo na takim byłam wyjeździe, powinno być 10, elektrostymulacji czy jak kto woli elektroskultur, wzięłam 5 wzmocnione bo z bandażami i w podczerwieni w studio ,zanim nie dowiedziałam się, że nie mogę. Słuchajcie nie dość, że nie spadłam z cm to przybyło mi wagowo 1 kg i centymetry w obwodzie ud.Wiele osób mówiło, że ten zabieg jest bardzo dobry, widocznie nie dla wszystkich. Zaczynam wierzyć osobom, które pisały, że tak naprawdę to działa tylko lipoliza iniekcyjna lub laserowa, ewentualnie zabieg - plastyka

o fokusie też słyszałam dużo dobrego, tylko czekam, aż trochę zejdzie z ceny, u mnie chodzi 1500 zł za godzinę, cztli jeden zabieg

a skąd jesteś

z Warszawy, niestety u nas ceny są zabójcze, próbowałam wielu sposobów, nawet wybrałam się na 3 dni piątek - niedziela do Nałęczowa, tam fokus kosztuje od 1000,00 zł w dół w zależności od partii ciała, ale tam wzięłam sobie biutek i mezoterapię bezigłową

Dziwne ja robie w wawie brzuch focusem za 480 .Nie jest to wygórowana cena za taki efekt.Jestem bardzo zadowolona

bo focus na ciało jest tańszy, a na twarz kosztuje coś ok. 1200 za jeden zabieg. To jakieś przegięcie. Za 500 można sobie zrobić na twarz zabieg Angel II.

elektroskultur absolutnie działa bo moja koleżanka jedna i druga są tego namacalnym dowodem.Elektroskultur to co innego niz elektrostymulacja.Stymulacja wzmacnia mieśnie,zmniejsza obwody ciała.Elektroskultur ma za zadanie zmniejszyc wagowo i objetosciowo.Ponad to ma wmontowany program drenujący który który niweluje obrzeki,zastoje i redukuje celulit.Ja polecam.Jedno znam z autopsji drugie z opowiadań:) Jeden i drugi zabieg wykonywany jest w Krakowie.Vis a vis teatru Słowackeigo jakby ktoś chciał na własnej skorze wypróbować pozdrawiam

słuchaj, a gdzie robisz za takie pieniądze, podziel się taką informacją, ja obdzwoniłam mnóstwo gabinetów i ceny takie jak podałam 1500 zł, a bardzo chętnie bym skorzystała z Focusa za 480 zł

że w Royal Vital jest promocja na ciało - 480 zł, ale na twarz przy 10 zabiegach coś koło 1100.

Do Royal to ja dzwoniłam, niestety 10 zbiegów nie potrzebuję, tylko ze 3 lub 4 i cena jest 1500, to samo z ciałem, nikt tam mi nie zaproponował takiej ceny. Wykorzystują, że w Warszawie są w mniejszości i dlatego takie ceny walą

robią takie zabiegi o nazwie Therma RF, są podobne do tych focusowych, ale znacznie tańsze. Pani kosmetyczka zapewniała, że dają efekt, ale ja już sama nie wiem, czy wierzyć. Każda zachwala, wszystko cudowne do momentu aż wybulisz kasę. Potem Ci powiedzą, że widocznie słabiej reagujesz , że inne panie miały cuuuuuuuuuuuudowne efekty, że widocznie twoja skóra..................... itp

do 445 zobacz na stronie salonu royal vital w promocjach zdązyć przed urlopem cena 480 jak byk śpiesz sie

dobra, dzięki w poniedziałek będę dzwonić jeszcze raz, fakt dzwoniłam dużo wcześniej

Ja znalazłam tutaj (www.beautytek.krakow.pl) po ok 300 zł - czy możecie się wypowiedzieć na temat tego salonu - piszą, że mają beautytek jako pierwszy w Krakowie, czy może któraś z Was korzystała z ich usług?