stalo sie

Kochane, ja też zostałam rzuconaprzed świetami!! brawo męzczyźni, !!!co za dranie. Mój sie wyprowadzi po świetach...

boje sie robic sobie nadzieje, bo moze on ma juz plany na zycie beze mnie, moze czuje ulge, moze mu tak lepiej... boje sie, ze mu lepiej beze mnie... ale w koncu wrocimy jeszcze do naszego mieszkania, bedziemy mieli jeszcze okazje ze soba pomieszkac.. jako nie-para... po prostu lepiej byc nie moze..

hej hej ... i co dzwonił dzisiaj? A Ty dzwoniłaś?

nie dzwonilam, wyslalam mu wiadomosci, ale z jego strony zero odzewu. ani wiadomosci, ani telefonu, nic... znalazlam fajny topic, w ktorym zaczelam sie udzielac, jak chcesz to wpadnij. :) http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3629033&start=60

boli mnie to, ze ja sie tak wysilam, staram, pisze mu slowa prosto z serca, wyrywam sobi wlosy z glowy, robie co w moich silach, pisze najlagodniej i najspokojniej do niego jak moge, daje dowody, ze juz rozumiem, a on twardo nie daje znaku zycia! zadnego odzewu, cienia litosci nawet! tak, jakby mial to kompletnie w dupie, jakby go juz nie obchodzilo, nie interesowalo, jakby zapomnial o calej sprawie i zyl swoim zyciem! a jeszcze dwa dni temu mowil, ze mu na mnie zalezy i cos do mnie czuje, plakal przy telefonie! czy to mozliwe, ze tak szybko mu przeszlo, ze tak szybko mu minelo?