mogę żyć bez Niego, mogę, ale nie chcę...

wiem, że wiele się nie zmieni, poprostu nie spotkamy się więcej, nie dotknie mnie, nie przytuli, nie pocałuje, nie zapyta jak tam kociaku, nie napisze kohia- to ja to zaczęłam, kiedyś przez przypadek, miało być kocham Cię, ale mi nie wyszło i to kohia zostało nasze, takie szczeniackie i naiwne; nie pogłaszcze po główce i nie powie wszystko bedzie dobrze, nie postawi paskudnego drinka, a ja nie powiem, że mi smakuje,nie będzie sie że mnż kochał tak namiętnie, że aż zapiera dech w piersiach, a potem nie moge wstać, bo kolanka mi drżą,nie poznam ludzi z jego nowej pracy, nawet tak jak tych ze starej, przez maila, nie będzie ze mna pił martini z sokiem pomarańczowym, ani ze spritem, nie bdzie mnie wkurzal tym, że układa włosy dlużej niz ja, nie będzie ze mną oglądał tego samego filmu po 10 razy, bo włączylismy go tylko po to, żeby sobie bezczynnie poleżeć, nawet już niczego nie rozwali między nami, ani nigdy mnie nie zawiedzie...