SAMOTNE PO 30-STKI jak Wam sie żyje?

Roma, ja Ciebie chyba nie zrozumiałam. Masz aktualnie kogoś?

E tam, masz jakieś dziwaczne skłonności do przesady.

żartuję....a co do przesadzania, hmm..fakt czasem lubię sobie poprzesadzać, to takie kobiece:P;)

sama_ jesteś zodiakalnym rakiem lub panną?

No właśnie, mamy skłonności do przesady i nieoznaczoności. To mężczyzn nieźle frustruje. Oni by chcieli mieć zawsze wszystko policzone i w szeregu, co do jednej sztuczki.

Jestem zodiakalną i internetową panną. Czy to coś złego?

wiedziałam!:D nie, to nic złego....po prostu Twój sposób postrzegania pewnych spraw...jest typowo pannowaty:)

nie mam nikogo:D i nie jestem spokojna:D i jestem zodiakalnym lwem:D i co z tym całym miastem???:D

Odpowiedź na pytanie w tytule - żyje nam się normalnie. Wstajemy, pracujemy, konsumujemy, śpimy. Samotność może być zawsze, niezależnie od stanu liczebnego najbliższego otoczenia. Moja dentystka, bardzo mądra kobieta, żona i matka trzech córek, zawsze powtarzała, że mimo, iż jest rodzina, to tak naprawdę człowiek zawsze jest sam ze sobą. Jednako samotny w momencie narodzin i śmierci. Pogodzenie się i zaakceptowanie tego faktu pomaga przejść przez życie. :-) A koleżankom radzę otworzyć oczy. I nie klasyfikować osób "zodiakalnie". ;-) Pozdrawiam ogólnie i szczególnie ;-) Cześć pracy! RzW :-)

Rybka---> nie klasyfikuję, to było spostrzeżenie, mam przyjaciółke spod znaku panny. Człowiek i tak zawsze jest samotny-to frazes i nic nowego do niczego nie wnosi...:P

a moja dentystka, lat 32 właśnie rozpacza, bo ją wykiwał kolejny facet:D ja sądzę, że ta samotność jest we dwoje podzielona, ale jeśli mówimy o takim wymiarze samotności, o samotności jednostki to tak, jesteśmy sami zawsze.

tak, samotność we dwoje jest zupełnie inna samotnością niż samotnośc w pojedynkę....samotnością można sie też dzielić..----> Roma, to bardzo mądre:)

I ja wiedziałam, że mój sposób postrzegania spraw jest pannowaty. Tak już mam od urodzenia. Dodam od siebie, aby nie lekceważyć apelu koleżanki Ryby.

O cholera, Roma... Ja bym za nic nie zaufała dentystce, tylko co wykiwanej przez faceta.

sama z wyboru----> czujesz sie urażona? teraz Ty przesadzasz...;)

ciągle zawiedziona --> a ciągłe pytanie \"samotne po 30stce, jak Wam się żyje?\", coś wnosi? I to poszukwianie przyczyn na zewnątrz i wieczne ich dyskutowanie, jest konstruktywne? :-P Sama jestem zodiakalną panną. Cywilnoprawną też. 33letnią. No i co? Stan jak każdy inny. Nie widzę powodów do ciągłego roztrząsania zewnętrznej samotności. :-P PS. Nie miało zabrzmieć agresywnie, raczej przekornie. ;-) Ale pozostawię Was same/ych w Waszych głośnych rozmyślaniach. :-)

Skoro uważacie samotność za coś "złego", to dlaczego chcecie tym "złem koniecznym" obdarzyć inną osobę? Wyjątkowo wyrafinowane okrucieństwo.

Ryba? Czegoś nie bardzo rozumiem? Ciebie przecież miało już nie być?

Nic a nic nie jestem urażona, Zawiedziona...:-)

Rybka----> jesteśmy w jakims sensie do siebie podobne-podobny wiek, pannowatość społeczna... To pretekst, żeby pogadac-o wszystkim, czasem poważnie a czasem z przymrużeniem oka;). Ktoś sie pożali, ktos się uśmiechnie, ktoś wyzwie od pannowatości...Nie bądż taka zasadnicza Rybko:)

Zaraz sobie pójdę. Tylko na odchodnym chciałam nieco "zamieszać w skisłym". Jak to ja. :-P

sama z wyboru----> oj, to sie bardzo cieszę:)

" O cholera, Roma... Ja bym za nic nie zaufała dentystce, tylko co wykiwanej przez faceta." hahahaha:D:D:D ale powiem Ci, że to niepierwszy raz, do tej pory moje uzębienie nie ucierpiało, przeciwnie, ona jest profesjonalistką, zawiesza mi śpiewającą kaczkę na oknie podczas borowania:P:P:P Rybka, ja myslę, że gdyby pojmować samotnośc szerzej to każdy jest sam. Ostatecznie zawsze zostajemy sami ze sobą, ze swoimi myślami, odczuciami, także w chwili smierci. Pytanie też brzmi jak się sami ze soba czujemy? i wiesz, ja myslę, że ludzie próbuja w ciągu całego swojego życia tę właśnie samotnośc przełamywać. Oczywiście nie wszyscy. I to przełamywanie jest bardzo różne. Ale szukamy więżi, czasem nieudolnie, czasem pakujemy się w coś niedorzecznego, czasem uciekamy w alkohol, czasem w pracę, a czasem chcemy oswoić temat na forum publicznym:) Osobiście myslę, że ważne jest czy oswajanie samotności jest twórcze i konstruktywne, czy mniej. koniec wywodu:D

Rybko---> samotność nie jest czymś złym tylko zawsze może być lepiej....gdybyśmy tak naprawdę nienawidziły tej swojej samotności, to już dawno byłbysmy po ślubie z byle kim...;)

ciągle zawiedziona - właśnie brak zasad(niczości) często jest przyczyną problemów. A sama zasadniczość nie wyklucza poczucia humoru i dystansu. Wiesz co? Na dobry początek zmień nick. :-) Obecny już na wstępie mówi, że czego by nie robić, i tak będziesz zawiedziona. ;-) A teraz uciekam. Cześć. :-) PS. Gadanie o wszystkim i o niczym? Słowotok - w nadziei, że jednak może ktoś nas gdzieś kiedyś usłyszy? Praktykowałam kiedyś. Dziś? - dziękuję, postoję. Wolę popatrzeć na świat w milczeniu. :-)

Ryba, a ja sądzę, że ponownie ugrzęzłaś i szybko się stąd nie wytelepiesz. :-)

i jakby nie było człowiek jest zwierzęciem stadnym a świat jest stworzony dla par;)

Rybka---> słowotok dla przyjemności, rozrywki, bez celu....to typowo babskie...ale jesteś ponad to? to smutne....:O nick jak nick, wciąż ktoś mnie zawodzi a jak nie, to coś zawsze wymyślę, żeby tak sie czuć:P(żartuję)

Rybka, zatem skoro w milczeniu to siedz cicho:D chyba, że pragniesz wnieśc tu coś konstruktywnego:D

Zatem konstruktywnie - żegnam! :-D