debil ze mnie

koncze studia zaoczne i jeszcze nigdzie nie prcowalam czy to jest normalne? i wcale nie nudzi mi sie w domu, a gdy mam gdzies wyjsc zalatwic cos powaznego dostaje palpitacji serca:(

marze o normalnej pracy bez stresu... jestem dosc obrotną kobietą ale boje sie jak cholera

zmotywuj się, z pewnością sobie poradzisz jak nie musisz na siebie zarabiac? ale zobaczysz życie zmusza do wysiłku...przyjdzie taki dzień

Gdy ja jeszcze nie pracowałem miałem małe wymagania. Nie musiałem chodzic do markowych sklepow,do kina,na obiad do restauracji. Dzisiaj,rok po podjeciu pierwszej pracy nie umiem zyc bez tych "drobnych przyjemnosci". Gdy sobie postawisz w zyciu przeszkody,bedziesz musiała podjac prace. Teraz budze sie z usmiechem na twarzy i zastanawiam sie co dzisiaj sobie kupie i gdzie zjem obiad,w jakiej fajnej restauracji i na co pojde do kina wieczorem. Pieniadze daja szczescie ale nie mozna wpasc nałog tej małej monety,poniewaz wtedy mozna szybko wszystko starcic. Wiem co mowie bo mało co nie straciłem kasy swojej,i innych. Jezeli kazdego dnia postawisz sobie małe zadanie i z kazdym dniem coraz wieksze to zdobedziesz dużo. Powodzenia w pierwszej pracy.

ja tez mam teraz male wymagania, siedze w domu nigdzie nie wychodze,,, jedynie gdy mam zjazdy w weekendy ide ze znajomymi na piwo ale czasem sie zastanawiam czy to nie jest przegięcie... zresztą duzo bym dala zeby miec prace ale, nikt mnie nie chce i szybko sie męcze bo za bardzo sie angazuje:(

odezwij sie do mnie, wiem o czym mówisz, tez tak długo miałam :) chętnie z Tobą porozmawiam, czasami pogadanie z kimś obcym pomaga :) jenny7@tlen.pl lub gg: 2110989

mam chyba strasznie niskie poczucie wlasniej wartosci :( cholera jasne przegrałam zycie;(

Jen77 Ci poleci /Herbalife jako sposób na życie - musisz pić to i sprzedawać a będziesz na niego pracował :D

uciekaj z tego topiku, nie dołuj się więcej! :) idź na diety,może tam poczujesz się lepiej koniecznie się dowartościuj! może zrób sobie ładny manikirrrrrrr

ale ja nie jestem...jakas zakompleksiona raczej sredniej urody, schludnie sie ubieram a znajomi mi nie wierzą ze nigdzie nie pracuje:( jestem do niczego przegrałam zycie

Nie daj się depresji autorko! Wyjdź i zacznij żyć pełną parą, bo życie jest za krótkie na smutki i dolowanie się.

wiecej wiary w siebie!!!!! Moj chlopak dziennie studiowal, w lipcu skonczyl, 3 miesiace szukal pracy i wlasciwie nie majac zadnego doswiaczenia [bo pracowal tylko 4 miesiace w obsludze klienta] znalazl prace w swoim zawodzie.