Samotność to taka straszna trwoga

dotyka nas nawet nie wiemy kiedy... czujemy sie sami... przyjaciele których mamy okazują się zwykłymi tchórzami, którzy tylko są jak jest dobrze, a jak źle uciekają byle szybko, byle gdzie... każdy zdany jest na siebie pomóc może tylko rodzina chodź jej czasem też brak sił... wspierają się, ale to nie wystarcza... takie zwykle pomagać nie jest trudne nic nie kosztuje, a jednak tak trudno jest niektórym wyciągnąć pomocna dłoń:( i zostajemy sami z naszymi smutkami... smutne , ale prawdziwe...

Ameryki to Ty nie odkryłaś. zawsze było wiadomo że każdy musi stać na własnych nogach.

Stwierdzasz rzeczy oczywiste. Po co? Chcesz sie wygadac?

skoro ma się przyjaciół ...to nie rozumiem że można być samotnym.. a skoro "przyjaciele" uciekają...to nie byli przyjaciółmi. Przyjaźń...szafuje się tym słowem.

Samotność to taka straszna trwoga, Ogarnia mnie, przenika mnie. Wiesz Mamo, wyobraziłem sobie, że Że nie ma Boga, nie ma nie! Dzem to klasyka...fajnie czasem posluchac ...