Jestem wykończona. Ciągle chce mi się spać, nie mam siły na nic.

Zasypiam o tej samej porze co zwykle (22.30- 23.30), wstaję co prawda wcześniej niż zwykle, ale rano niestety nie mogę spać. Do tej pory spałam do 9-10 i byłam wyspana, miałam energię i siłę do działania. Teraz wstaję o 6.30-8 i nie mam siły, żeby normalnie funkcjonować. Tak do 15 jeszcze jakoś chodzę, ale potem zaczynam słaniać się na nogach. Zasypiam na stojąco. O spaniu w ciągu dnia nie ma mowy, bo po pierwsze i tak bym nie zasnęła, a po drugie nie mogłabym zasnąć przez to w nocy. Brakuje mi jakichś witamin? Teraz piszę i co chwilę zamykam oczy. Tak bardzo jestem senna.

jak bylam w ciazy.Nie zazdroszcze.:(

tez tak mialam jak zmienilam prace, przyzwyczailam sie po prawie 3 miechach,wspolczuje:(

W ciąży na pewno nie jestem. Teraz tak sobie myślę, że może to przez pogodę? Ciągle leje, wieje, pada śnieg, brak słońca.

albo po prostu musisz przestawic swoj zegar biologiczny

albo poczatek depresji albo niskie cisnienie

Początek depresji? To jak mogę temu zapobiec, jeżeli to rzeczywiście początki depresji?