Male smutki sa odzwierciedleniem nas samych...

Czytam co piszecie i na pocieszenie napisze wam moja historie. Moj maz od 14 lat choruje na schizofrenie paradoidalna.Mam 2 dzieci,sama musialam je wychowywac,nie majac wsparcia i pomocy.Nie mam rodziny,przyjaciol,odkad maz zachorowal wszyscy znajomi odsuneli sie od nas-jakby to jakis trad byl..Nie radze sobie z moim zyciem,nie raz nie mam co do garnka wlozyc by dac dzieciom jesc.Kazdy jest kowalem swego losu-wiem,ale czym zasluzylam sobie na takie zycie?