jest mi tak strasznie strasznie smutno

decyzje podjelas, ale czy wytrzymasz psychicznie bez tego czlowieka? wiesz, czasem czlowiek nie zdaje sobie sprawy, ze moze dopasc go deprecha wlasnie z powodu rozstania:/

jak cie czytam to jakbym siebie słyszała :o masz całe życie przed sobą i tylko jedno bedziesz sie smucic a za kilka lat byc może i żałować,że odpuściłaś może jeszcze dasz radę powalczyć?

aha i nie mialam Ci zamiaru wcale dogryzac

wiem ze wytrzymam bez niego , czlowiek ma w sobie duzo sily, mimo wsyztsko.. ale co to bedzie za zycie... :( jak sobie pomysle jaka bylam znim szczesliwa, ile szczescia mu dawalam , jak kazdy dzien mielismy zapelniony nami nawzajem .. juz bylam o krok od rozwodu ale.. moj maz jest dobrym czlowiekiem, bardzo o nas dba, bardzo sie stara, nie daje mi zadnych powodow do klotni a tym bardziej do rozstania... tez bardzo nas kocha.. Jestem tak zla na los, ta to wsyztsko co sie wokol mnie dzieje :(

aha, no tak... ale pociesz sie, ze to tak samo do kitu sytuacja jak moja: nie maa przy mnie nikogo od ponad 10lat a jak ktos sie trafial to uciekalam. Prowadzilam beznadziejny tryb zycia po prostu.:(

przykro mi :( czasem wcale nie zyje sie tak jakby sie chialo .. :(

i nawet nie mam gdzie kogo poznac, bo do znajomosci z netu sie zrazilam kompletnie i nawet szkoda mi sie logowac na portalach randkowych a inaczej nie mam jak kogo poznac:/

a co sie stalo u Ciebie?

ciagle nie mam pracy albo jej szukam i dlatego unikam facetow-to tyle w skrocie

wszytsko przed Toba :) bede trzymac kciuki :)