Boję sie wyjechać

Nawet nie boję,tylko ciężko zostawić wszystko,z czym spędziłam całe życie.Chociaż jest beznadziejnie,kłócę się z rodzicami,ciagle słyszę,że nie będą mnie już utrzymywać,nie znajdę tu pracy,nie cierpię miasta i nigdy nie znajdę tu faceta,a i tak kiedyś będę musiała wyjechac na studia.Ale nie wyobrażam sobie jak ja tam będę żyć,bez domu,bez tego wszystkiego co znam i co stanowi moje życie :( Jak sie przełamać?Mimo że planuję wyjechać za jakiś miesiąc to już teraz łapię doły Sorki że sie rozpisałam,mam nadzieję,że ktoś to przeczyta

Nie jestes jedyna. Takie odczucia ma wiele osób. Uszy do góry, bedzie dobrze

tez sie boje, chociaz jade tylko na wakacje. moze ty tez najpierw wybierz sie na kilka miesiecy, zanim przeprowadzisz sie tam na stale...

Ale tutaj nie mam po co wracać,bo jak już pisałam,nie znajdę tu pracy,studiów tu nie ma,a nie chcę być na utrzymaniu rodziców,zeby mi to ciagle wypominali.No i naprawdę nienawidzę tego miasta i ludzi,jeżeli tu zostanę moje życie będzie cały czas tak samo jałowe i bez sensu.Zmarnowałam tu wszytskie lata

Właściwie sama nie wiem na ile wyjeżdżam,nie chcę tam studiować,a w tym roku nie idę na studia

Też pisanina. Wyjeżdżasz z rodzinnego miasta: dokąd, na jakie warunki, co z mieszkaniem i z pracą lub środkami na życie? Jechać w ciemno i na wariata to tylko wariat może. Niezależnie jak by się nie zgadzał z rodzicami

Nie napisałam o tym,bo to nieważne,będę mieć pracę i wynajmę mieszkanie,wyjeżdżam z koleżanką.Z warunkami nie ma problemu.Tylko ze mną jest :(