trwać w zwiazku w którym jest nam źle i walczyć, czy odejść?

hej kobitki, jestem już w związku 3lata z facetem na którym bardzo mi zależy i z którym na początku było zajebiście a teraz czuje ze jest beznadziejnie, najlepsze ze w sumie bez żadnego ważnego powodu. Nie wiem czy jest sens walczyć o ten związek, tyle razy już probowałam i nic, a co najlepsze jak rozejrzę sie dookoła to widzę ze ludzie maja podobny problem ale trwają w takim bezsensie i udają ze jest ok. koszmar jakiś ktoś był w takiej sytuacji?

Huh... a tu jest najlepsze miejsce na porady huh....

Samo życie...

witaj w klubie - 5,5 roku od ponad 2 jet do ..... "duszy "..........

ja bylam z moim 5 lat, jaj niemal malzenstwo.....i wczoraj mi powiedzial , ze koniec... i juz nie walcze.

Mam ten sam problem. Dal niego sie przenioslam do innego kraju, zostawilam cale zycie, rodzine, przyjaciol, prace, samochod, zwierzaka. Mieszkamy razem pol roku i jednak chyba to nie to, non stop klotnie. Nie wiem co robic, bo jak wroce do Pl to nie mam tam juz przyszlosci.NIE JESTES SAMA, KOCHANA ! Ja walcze, choc nie wiem czy dla niego czy po to by tu mieszkac. To dopiero dramat...

Przykro mi Dziewczyny, Swinkowa 3maj sie !!!

miejsce na porady dobre jak każde inne:) no właśnie i każdy trwa dalej wiedząc ze pewnie traci czas i mam takie pytanie do kitki, czemu mówisz ze walczysz o to żeby mieszkać za granica? czy on ci jest do tego potrzebny, przecież możesz znaleźć prace i odejść?

a moze ma inna dlatego jemu juz nie zalezy a Tobie tak.... nic nie wiesz... musi byc jakis powod... wylej mu "kawe na lawe" to nie bedziesz sie meczyc... rzeczowo i na temat... trwac w tym bez sensu bo sie zameczysz tylko staraniami a skutek zaden... ja mialam tak samo najpierw walczylam on gral cwaniaka a naprawde bylam dobra dla niego i wspieralam go a teraz wydaje mi sie to takie glupie, moglam od razu powiedziec mu spadaj i tyle , a teraz on wielce mi pisze jaki to skarb upuscil i ze nie moze tego przezyc chcial by wrocic ale teraz juz jest za pozno - to bylo w pazdzierniku 2007 jak wolal zamieszkac spowrotem z mamusia .... pff...

nie powiem szczerze ze jestem pewna ze nie chodzi o inna, to raczej problem podejścia do życia. My mamy inne cele, styl życia, upodobania, na początku to było nawet fajne, a teraz nie da sie wytrzymać. pyzatym nie tylko ja sie mecze, On tez i oboje mamy tego świadomość ze tak jest.

do helikopter: i nie żałujesz? czy myślisz jeszcze o tym, ze mogło być inaczej?

to moze ta milosc gdzies posrod tego juz uciekla... zniknela.. bo dlaczego jest tak ze kiedys wasze upodobania , sposob zycia tworzyly fajny "mix" i bylo okej a teraz juz tak nie jest.. ? te osoby ktore do siebie pasuja kochaja sie zawsze bo sie dogaduja moze u was bylo za duzo klotni i porozniliscie sie po czasie ...

czasem wspominam bo to byla taka pierwsza powazna milosc , 2 lata razem bylismy , i naprawde kiedys bym sobie dala glowe uciac ze on zostanie moim mezem byl inny kompletnie nie taki koles z dyskotek i wogole , wrazliwy itd. tylko moim zdaniem byl maminsynkiem a ze mna potem sobie zaczol za duzo pozwalac, zmienil sie i wszystko sie zminilo tak mnie zranil ze mu nie wybacze ...

no zobaczymy jak to będzie, za parę dni mamy zamieszkać razem, terapia wstrząsowa:) ustaliliśmy ze to jedyny sposób żeby sprawdzić czy mamy jakieś szanse zacząć żyć razem, to ma być ostatni raz, ostatnia szansa..

a kłótnie zawsze były o osoby trzecie, rodzinkę, kolegów... mam duży problem z zaakceptowaniem jego rodziny:)

dlaczego ? az tacy sa nie do wytrzymania?

ja z tamtym mieszkalam 1,5 roku a bylam 2 lata i dalej nie zdalo egzaminu .. ale warto sprobowac :)

są chamscy strasznie i przemądrzali, a przy tym żeby mieli jeszcze coś sensownego do powiedzenia, czy czymś sie pochwalić. tacy ignoranci, którzy klapią jadaczka bez sensu, ja ich znieść naprawdę nie mogę, a tu perspektywa widywania ich do końca życia:)

no wlasnie, widywania sie.. ale w koncu z chlopakiem bedziesz zyc a nie z jego rodzicami :) , ja tam i tym razem dobrze trafilam jego mama mnie uwielbia i bardzo sie cieszy ze jej syn ma taka dziewczyne a tu tak na tesciowe wszyscy narzekaja hihi;)

Do Eleny ! Ja przenioslam sie do innego kraju zaraz po studiach . Mieszkalam do tamtej pory z rodzicami. Chcialam mieszkanie wynajac i mialam zaczac prace. Przenioslam sie do innego kraju, w ktorym nie mam prawa pracowac, bo musze znostryfikowac dyplom. To bardzo ciezkie i trwa 3 lata. Do Pl nie chce wrocic, bo po pierwsze bedzie mi glupio ( wiem ze durny argument ), po drugie cale oszczednosci zabralam ze soba, sprzedalam auto i pozamykalam wszystkie drzwi. Mysle ze jak zamieszkacie razem to albo bedzie super, albo katastrofa. Ja mialam ten zwiazek przez rok na odleglosc i bylo super. Prawdziwe zycie to zupelnie co innego .Nie wiem tylko czy zawsze tak jest , jak ludzie ze soba zamieszkuja, czy ja nie jestem zdolna do zycia z kims, czy poprostu to nie ten. Pozdrawiam Was Dziewuszki !

Fakt to ciężko, ja jestem po anglistyce i mamy zamieszkać razem bo On jest na wyspach właśnie i ja mam dojechać na dniach. W ogóle chciałabym tam skończyć szkole (mam tylko licencjata), pisałam nawet maila na uczelnie i okazało sie ze jeszcze jakiś kurs uzupełniający jest potrzebny, wiadomo kasa:) no zobaczymy jak to będzie. A Ty po jakim kierunku jesteś kitka? A z ta rodzinka to chyba zawsze już tak jest, jak w dowcipach:)