szefowa nimfomanka

moja szefowa w pracy jest nimfomanką uzależnioną od sexu.W pracy czyli firmie skarbu państwa nie jest nawet w stanie myśleć.Pracę uważa za okazję do poznawania i podrywania mężczyzn.Jak przychodzi do pracy to marzy o tym żeby jak najszybciej z niej wyjść i pojechać samochodem służbowym do jakiegoś swojego kolegi się bzykać. Bardzo jej nienawidzę i wzbudza we mnie obrzydzenie, najchętniej zatłukła bym ją kijem bejsbolowym.Nie chodzi o to że jestem zazdrosna ale przylepia się również do mojego narzeczonego, jak siedział w dżinsach na krześle to dotykała wew strony jego ud i rechotała jak ropucha z pożądania. Kiedyś o tym tu pisałam to dziewczyny mi radziły, żebym z narzeczonym rzuciła tą pracę, że jestem głupia że tam pracuję.Nie potrzebuję takich głupich rad !!!jakiś 16 letnich gówniar za przeproszeniem ! Rzucić pracę !! Ha ha ha głupie beznadziejne rady.Jestem dorosła i nie mogę ot tak porzucić sobie dobrze płatnego zajęcia. Na dodatek moja szefowa jest po rozwodzie i ma dziecko, syna 13 letniego bo ona ma 34 lata. Kompletnie nie dba o to dziecko, nie kupuje mu butów, nie interesuje się jego szkołą, nie kupuje mu jedzenia, jak syn do niej zadzwoni to się na niego wydziera.Gdy zadzwoni do niej kolega i zaprosi na bzykanie to ta od razu jedzie samochodem służbowym. Mój narzeczony nie jest nią zainteresowany, ona jest ohydna, gdybym była facetem to kijem bym ją nie ruszyła. Dla niej w życiu liczą się tylko chłopy, patrzy na ich rozpory i się ślini, ubiera się w obcisłe ciuchy żarówiaste nie mając atrakcyjnego ciała co komponuje się żałośnie. Brzydszego wstrętniejszego babska w życiu nie spotkałam. Jak uważacie mam być dla niej miła czy niemiła ?Powiedzieć jej coś przykrego czy ugryźć się w język i udawać uśmiech ?