problemy...przyjaciółki

Moja przyjaciółka ma problemy. Rzeczywiście ma ich wiele i szczerze współczuje. Ma depresje, która trwa już od długiego czasu, wychowywała się bez matki, która mieszka za granicą, i jeszcze nie może pogodzić się z tym, że ma nadwagę. Rozumiem, że może być załamana, zwłaszcza, że była w klinice przez jakiś czas, bierze leki antydepresyjne (i jeszcze jakieś - nie pamiętam jakie, chyba na nerwice), ale to nic jej nie chce pomóc. Ostatnio poznała fajnego chłopaka, który chciałby z nią być. Znam go trochę i wydaje sie w porządku. W dodatku, ona sama to mówi, ale ciągle powtarza, że taki gość jak on, nie będzie z nią szczęśliwy, że na niego nie zasługuje itp. Powtarzam jej non stop , że tak nie jest i powinna spróbować, a ona ciągle, że nie. Każdym razem kiedy się widzimy, ona, no powiem to, zamęcza mnie swoimi miłosnymi problemami. Ja z chęcią bym jej pomogła, ale nie wiem jak. Nie mam już argumentów, które zdołały by ją przekonać. Nie jest w stanie niczego podjąć: ani czy chce z nim być, ani czy nie chce. Nie wiem co już robić. Nie wiem jak mogłabym jej powiedzieć o tym, że ja nie jestem w stanie rozwiązać jej problemów. Ona chyba traktuje mnie jak swojego terapeutę, do którego przychodzi wygadać się i pożalić. Nie chciałabym jej skrzywdzić, a wiem, że będzie mieć żal do mnie, jeśli powiem jej wprost, że mam jej dość. Boję się, że znowu powrócą jej te lęki i będzie jeszcze gorzej niż teraz. Niw wiem już co robić.. Może wy mi coś poradzicie? Co myślicie? Jak z nią rozmawiać?