kto sie boi braku pracy? kto z Was tak ma?

bo ja po poprzedniej nadal szukam, bo w tamtej mnie traktowali jak psa. I ciagle do tego wracam myslami.:( Moze ktos ma jakis pomysl, jak znalezc dobra strone tej sytuacji?tzn.tych doswiadczen?

zebym jeszcze byla jakims obibokiem, ale nie. Zatrudnili mnie bo bylam chyba najlepsza kandydatka na to stanowisko odwalalam robote, poprawialam humor mojej przelozonej, bo mnie ganiala do wszytskich pomocniczych zajec, i dawalam sie traktowac jak powietrze i chlopiec do bicia. Czuje sie jak zbity pies.

poza tym nie radze sobie z tym wysylaniem cv. Tyle osob mnie poprosilo o cv a ja juz nie wiem czy wysylac to cv, czy szukac ofert.Bo wydaje mi sie, ze oni prosza tylko z ludzkiej ciekawosci i nic z teog wyslania nie bedzie.

Boze, ja mam tyle lat a dalam sie tak sponiewierac i wykorzystac.

kobieto, ale powazny temat zapodalas na sobotni wieczor i to w dodatku wakacyjny;) pewnie, ze kazdy sie boi, jeden stara sie nie myslec, inny wierzy, ze znajdzie inna, ze poradzi sobie, inny poklada wiare w Bogu..cokolwiek sie stanie, poradze sobie... "Przyjrzyj sie ptakom, nie sieja, a zbieraja.... Jakze cenniejszy jestes Ty mi od ptakow.... Nie martw sie wiec o jutro, dzien jutrzejszy sam o siebie sie zatorszczy; bo czyz od samego myslnia by byc wyzszym wzrostu sobie przydasz?" Kto umie to wcielic w zycie - zwyciezyl....

znowu nie wygralam :(

obok roboty to mogę się nawet położyć i nie boję się roboty, najwyżej przysnę przy robocie :)

nie daje rady psychicznie bez pracy. Ja sie nie nadaje zeby byc bez pracy