JAK ROZMAWIAC PO PORONIENIU??

CZESC,MAM DO WAS PROSBE.. CZY POTRAFILYBYSCIE PODPOWIEDZIEC MI, JAK ROZMAWIAC, POCIESZAC KOBIETE,KTORA PORONILA?BOJE SIE ZE PALNE GLUPOTE .. CO MAM JEJ POWIEDZIEC?HELP:((((

moze lepiej nic nie mowic.... ja potrzebowalam troche czasu tylko dla siebie. nie chcialam z nikim o tym rozmawiac - nie chcialam zadnych pocieszen i osoby, ktore sa taktowe zrozumieja ze ten czas jest tylko dla mnie, nie dla nich...i zadne pocieszenia nie zmienia tego co sie wydarzylo

poczytaj sobie tu: http://www.poronienie.pl/bliscy.html

Nic nie mów. Bardziej wkurza gadanie, wypytywanie i pocieszanie w stylu \"nastepnym razem sie uda\". Poroniłam niecałe 3 tyg. temu , wiec wiem o czym pisze. Jak już musisz to wystarczy zwykłe \"przykro mi\".

młoda i będzie mieć dzieci, INNE DZIECI po prostu WYSŁUCHAJ JEJ bardziej nie możesz pomóc jak służyć ramieniem, w który można się wypłakać :)

zdawalam sobie sprawe, ze jest to trudna sytuacja zarownio dla mnie, jak i dla moich bliskich. i nie kazdy wie jak o tym mowic....

PROSZE O RADE DLATEGO,ZE TA OSOBA POPROSILA MNIE O ROZMOWE-NIE NARZUCALAM SIE JEJ... DLATEGO CHCIALABYM STANAC NA WYSOKOSCI ZADANIA I NIE PALNAC JAKIEGOS BANALU..PROSZE JESLI MOZECIE COS MI PODPOWIEDZIEC...BLAGAM...

Taa, najgorsze jest gadanie w stylu jeszcze urodzisz. A kupa, urodze, ale to juz bedzie ktoś inny, nie to pierwsze wyjątkowe, ale drugie wyjątkowe.Szkoda, że ludzie nie podchodza do tego jak do straty \"kogoś\", kogo nie da sie zastąpić kims innym.

To nic nie mów, tylko wysłuchaj.

nie rozumiem....mamy ci podac "gotową formułkę" ?? co masz powiedziec?? przeciez sama wiesz najlepiej jaka jest ta osoba, jak bardzo jest wrazliwa....lepiej sugeruj sie tym, czego nie powiedziec....

Nic nie mów,badz po prostu.Ja nienawidziłam kobiet w ciąży,każdej życzyłam tego co spotkało mnie.To jest bardzo trudny okres ale mam teraz dzieci i zostały wspomnienia,przykre,ale staram się już o tym nie myślec

niektóre chcą o tym rozmawiać, inne nie. Mnie denerwowało, że każdy do okoła zachowywał się tak, jakby nic się nie stało. Jeśli chce, to trzeba dać się wygadać, wypłakać, powiedzieć, że jest przykro.

wlasnie, dlatego to jest bardzo indywidualna sprawa...i rownie wazne jest jak osoba po stracie sie czuje psychicznie.... ciezko jest doradzic powiedz to i to... bo dla jednej to bedzie pocieszenie, a inna sie rozplacze....