czy faceci lubia spokojne niesmiale dziewczyny?

wiecie co ?Ja mam w doopie jakie kobiety sie im podobają,mnie ten który mi odpowiada zawsze jest mój i tyle.

nie rozumiem czemu niektórzy uznali że jak dziewczyna jest nieśmiała to i spokojna a także. Ja jestem nieśmiała ciężko mi zacząć rozmowę z kimś ale potrafię też się upić, palić papierosy, pójść na ognisko czy coś.

może lubią a może nie ;) ja jestem taką nieśmiałą dziewczyną, oczywiście przy bliższych kontaktach z płcią przeciwną...no i ogólnie to jest ciężko. bo zanim ja nabiorę zaufania, 'otworzę' się to facetowi zazwyczaj zainteresowanie mija :( od zawsze tak było...

Zaintetesowanie im mija bo oni sami nie wiedzą czego chcą i zazwyczaj to tchorze i nudziarze bez charakyeru. Ja bym sie nie dolowala bo to ich strata a nie twoja. Z foswiadczenia wiem ze faceci tez maja mnostwo kompleksow ale jakos sie ty nie przejmuja brak im autorefleksji. Szkoda czasu na takich frajetow. Grunt to wierzyć w swoją wartosc i nie przejmowac sie frajerami

Boże.... Dlaczego niektórzy uważają , że nieśmiałe dziewczyny są głupie, nie można się z nimi przyjaźnić itp. Ja jestem nieśmiała i w strej szkole nikt mnie nie lubił. Czemu? Przecież nic złego im nie zrobiłam. To oni byli dla mnie wredni!

Byłam uważana za ładną ale i tak nie nie szanowano. Wszyscy woleli jakieś ostre a czasem nawet chamskie i pewne siebie laski.

Domatroki są ok. Sam częściej spędzam wolny czas w domu. Introwertyczek nie lubię. Wolę po prostu ambiwertyzki jak ja. nieśmiałych dziewczyn tez nie lubię.

Ja jestem spokojna, cicha, mila ale powazna. Nigdy sie nie usmiecham za to jestem ladna, to mam szanse u was faceci czy nie?

Kompletny brak wyczucia taktu we wszystkich wypowiedziach, ja jako dojrzaly facet dodam swoje:kobiety, ktore sa niesmiale a zarazem zamkniete w sobie - sa tajemnicze i bardziej kreca mezczyzn (przynajmniej tych z klasa). 

Duzo lepiej radza sobie w zyciu, ich czulosc uspokaja. Sa bardziej interesujace. Po odpowiedziach wyzej zakladam, ze to w wiekszosci panowie szukajacy rozrywki

Moja partnerka jest nieśmiała. Gdyby nie jej ponadprzeciętna uroda, nigdy bym do niej nie podszedł. Warto było ją poznać. Okazała się świetną dziewczyną i niezłą grzesznicą o co wcześniej bym jej nie posądzał. 

Tak, uwielbiam. Właśnie takiej cały czas szukam.

Ja jestem nieśmiała, kiedyś strasznie ciężko było mi rozmawiać z obcymi ludźmi, zwykle odpowiadam innym półsłówkami, ale przy najlepszej przyjaciółce i paru bliskich znajomych to ja jestem tą która więcej się odzywa, chociaż to oni przy innych nie mają kłopotów z odezwaniem się. Teraz, po drugim sezonie pracy na pamiątkach widać nikłą zmianę. Przynajmniej mogę sama gdzieś pójść i coś załatwić, zarzucić jakimś tekstem do pani/pana przy kasie, chociaż nadal się denerwuję. Ostatnio w szkole (jestem w 3lo, niedługo idę na studia) przedstawiałam z przyjaciółką prezentację i każda z nas miała swoją część do powiedzenia. Strasznie trząsł mi się głos, ale mimo to mówiłam dalej, dopowiadałam coś od siebie. Ogólnie myślę że moja nieśmiałość bierze się z tego, że od urodzenia nie miałam wielu znajomych i po prostu nie wiem na jakie tematy można rozmawiać z innymi. Jedna z moich bliższych znajomych jest bardzo otwarta na nowe znajomości, imprezy itp. i to ona mnie zapoznaje z nowymi osobami, chociaż rzadko się przy nich odzywam. Boję się że osoba z którą rozmawiam pomyśli sobie że jestem dziwna, czy coś w tym stylu. Zawsze myślę sobie że nikt nie zwraca większej uwagi na to co mówię i że dla innych wyglądam normalnie. To trochę pomaga. Ale nadal czasami wyobrażam sobie jak inni mnie wyśmiewają za to co powiem lub za wygląd. Jeśli chodzi o wygląd to kiedyś myślałam że jestem strasznie brzydka. Oczywiście do piękności nie należę, mówiąc obiektywnie, jestem raczej przeciętna. Teraz mówię sobie że nie mogę być aż tak brzydka skoro podobałam się wcześniej trzem osobom. Ostatnio też na 18-tce u kolegi (któremu się podobałam) usłyszałam (właśnie od niego), że jestem śliczna, a od innego kolegi, że bardzo ładnie wyglądam. Jest też trochę tak, że onieśmiela mnie rozmawianie z tymi "ładniejszymi", po prostu mam wrażenie że takie osoby są chamskie, chociaż wiem, że to niekoniecznie prawda. Tego uprzedzenia też się powoli pozbywam. Robię małe kroczki ku normalnemu życiu. Idę niedługo na studia, więc mam nadzieję że będzie lepiej. A w moich nieskładnych wypocinach chodziło o to, żeby pokazać wgląd w głowę osoby skrajnie nieśmiałej, ale też żeby pokazać, że jeśli będzie się miało do niej cierpliwość, to po jakimś czasie nie będzie mogła przy tobie zamknąć buzi. A osobom nieśmiałym polecam po prostu, żeby nie myślały za dużo kiedy rozmawiają z ludźmi. Jeśli te osoby mają kompleksy na punkcie swojego wyglądu, to jest kwestia przyzwyczajenia - ludzie się przyzwyczajają po jakimś czasie do twojego wyglądu i uwierzcie mi, mają własne sprawy na głowie i na pewno nie myślą o was. Nieważne jak żenująco się zachowacie, inni nie będą myśleć o tym do końca dnia. Może trochę okrutnie piszę, ale metoda (przynajmniej w moim przypadku) jest skuteczna. Pozdrawiam