MANIFEST PROGRAMOWY-MY LIFE SUCKS

pragnę.. miłości nie chcę.. już więcej rozczarowań dlaczego.. inni są szczęśliwi a ja nie? wydaje mi się.. że każdy jest szczęśliwy poza mną nie mam.. faceta, który by mnie kochał długo.. pracowałam, by moja samoocena się poprawiła nigdy.. nie kochałam się z facetem wiem.. że inni mają sto razy gorsze problemy i dramaty. ale nie chcę umrzeć w samotności, jako wieczna niepokalana dziewica, zresztą zawsze chciałam mieć swoją rodzinę, bo ta, w której się chowałam, była dość dziwna:O tęsknię.. za dzieciństwem, bo wtedy byłam beztroska i pewna, że w wieku nastoletnim będę umawiać się z chłopakami a w dorosłym życiu wyjdę za mąż i będę miała dzieci. wszystko normalnie. nie zanosi się. mam 20 lat i nie chcę być całe życie sama. jakiś czas temu wydawało mi się, że "kroił" mi się związek, ale potem wyszły takie akcje, że szkoda gadać. dość, że jak zwykle to JA płakałam. i jestem sama. niewidzialna dla facetów. mogłoby mnie nie być, bo nie chcę być całe życie sama. mam fajne studia, chyba nie jestem maszkarą, mam swoje zdanie, na roku nie jestem szarą myszką. a jednak nikt mnie nie widzi. zamiast siedzieć w objęciach jakiegoś fajnego faceta, ja siedzę i stukam w te klawisze. nie wiem co mam robić. nie chce mi się już niczego.

nie no w sumie, mogę pogadać na kafe sama ze sobą.. coraz mniej wierzę w prawdziwą miłość, bo jeśli ona jest, to jakim cudem to ja się ciągle zakochuję i to w niewłaściwych facetach, tych, którzy prędzej czy później mnie nie chcą? pewnie za BARDZO chcę. ale jak to jest, że nie spotkałam takiego, który ZAKOCHAŁBY się we MNIE? nie ogarniam. :(

czy to jakiś znak czasów, że tylu ludzi jest samych?? nieraz czytam, to aż wierzyć się nie chce, ile ludzi ma ten sam problem co ja:( niedobrze, bo wiem jak tego brakuje.. szczególnie, kiedy się już posmakowało, jak może wyglądać każdy dzień, kiedy się ma kogoś bliskiego przy sobie:O:(

musi byc lepiej :) kiedys slonce zaswieci :) na razie nie swieci i u mnie, ale mimo wszystko co dzien sobie to powtarzam ;)