mój brat wieczny chłopiec po 30...

Mam trochę dziwne że tak powiem relacje w rodzinie. Mam troje rodzeństwa, m.in. starszego brata, który mieszka z rodzicami, tylko on z nimi mieszka, w sumie nic w tym złego, "pracuje" razem z ojcem firmie rodzinnej, napisałam że pracuje, bo go potrafi po kilka dni nie być w domu i sie nie odezwać gdzie jest, a nawet i więcej w miesiącu, bo sobie gdzieś wyjeździe, czy balanguje 3 dni w środku tygodnia...tak jest od lat, mama płaci za niego rachunki, mama robi śniadanka, obiadziki, i jeszcze nie da na niego nic złego powiedzieć, bo synek jest cacy. Ostatnio dwa razy pod rząd jak pojechałam odwiedzić rodziców z chłopakiem, to sobie gdzieś wyjeżdżał i go wcale nie widzieliśmy, a mama jeszcze twierdzi, że dobrze robi, bo z ojcem nie da się wytrzymać. Mama traktuje go jak dziecko, brat delikatnie mówiąc zachowuje się bardzo dziwnie... Co o tym sądzicie?

brat_niedzwiedz tez po 30 :P:P:P

to jego życie

Hmmm jak rodzice to toleruja to co Tobie do tego. A jak Ci cos przeszkadza to powiedz to bratu.Ze zachowuje sie dziwnie i zeby troszke wyluzowal.

strasznie przesłodzony jesteś razem z tymi swoimi biszkoptami

wyluzowany to on juz jest hahahhaha moze żey sie zastanowil nad swoim życiem

wiedziałam, ze ktoś napisze tak, tak jestem zazdrosna, że nie zachowuje się jak dziecko...to jest chore...

niedzwiedzzzz strasznie przesłodzony jesteś razem z tymi swoimi biszkoptami ale ja lubie wiec co mam poradzic?:O

on doskonale o tym wie, ale jest wygodny, leniwy, więc nie widzi potrzeby zmieniania...

wlasnie ostatnio zauwazylam, ze niektorzy faceci po 30tce to jakies dziwolagi:D rece opadaja:(

moja mama jest nadopiekuńcza to fakt, dlatego między innymi z nimi nie mieszkam, ale on to perfidnie wykorzystuje...

a co ci to przeszkadza że tak zapytam??

czasem mamie się wymknie, że on jest nieodpowiedzialny, ale cholera mnie brała ostatnio, jak dwa razy pod rząd sobie na 3 dni zniknął z domu, jak akurat my przyjechaliśmy i mama mówi, że dobrze zrobił ona go w tej paranoi utwierdza...

zamęczysz swoimi wypowiedziami :o

daj mu spokoj, co ci do tego? niech sobie zyje jak chce. nie ejst to co prawda zachowanie do konca normalne dla faceta w jego wieku, ale wiele takich 30 letnich maminsynkow zyje na swiecie, wykorzystują swoje mamusie, a sami są do niczego i zadna kobieta ich nie zechce. chyba w kazdej rodzinie trafia sie taka czarna owca, co zrobic. zajmij sie swoim zyciem

nic w tej sytuacji nie jestes w stanie zrobic:( przerabialam to. moja mama rowniez byla nadopiekuncza w stosunku do mojego brata, jednak rozmowy do niczego nie prowadzily:( a skutki - oplakane - moj brat nie zyje:(:(:(

w końcu to mój rodzony brat, więc nie mówi, co mi do tego...jestem daleko od nich, więc zyje swoim życiem, na co dzień bym nie zniosła tego, jak to braciszek znika bez słowa na 2 dni, a mama obwinia za to tylko ojca, bo braciszek to anioł...

juz mi przeszla...> przykro mi...wiem że moge niewiele, to jego życie...

wiecie to nie chodzi o te śniadanka, czy rachunki, choć to też jest złe, ale w gruncie rzeczy to chodzi o te relację jego postawę, traktuje rodziców jak służących, wszystko mu się należy, wieczna postawa pokrzywdzonego przez los...i ta postawa mamy...

brat jest dorosły i ma prawo wyjeżdżać na 2 czy 3 dni z domu, niezaleznie czy Ty łaskawie akurat przyjedziesz czy nie - on ma prawo nawet na miesiąc lub na rok wyjechać :-O

dodam że ma dziewczyne od wielu lat, slub obiecuje jej od conajmniej 5 lat...moim zdaniem może wyjściem by była wyprowadzka...

jak sobie rodzice wychowali tak mają

skoro sobie ta dziewczyna pozwala na takie traktowanie to nic nie możesz zrobić - to jego życie

tylko że to była sytuacja wyjątkowa i wiedział po co przyjeżdżamy...nie chce tu w szczegóły wchodzić, ale to było bardzo ważne...

no wiadomo i ja rozumiem, że nie każdy jest bardzo zaradny, czasem potrzebuje pomocy innych tylko za tym też musi iść odpowiednia postawa, wdzięczność, a on ciągle zły na wszystkich...

mam na mysli glownie kwestie wychowania. uwazam, ze wine w glownej czesci ponosza rodzice. moj brat nie poradzil sobie, kiedy matki zabraklo. przezyl ja o 3 lata:( to nie jedyny przypadek, jaki znam, dlatego napisalam kilka slow. po prostu zal sie odzywa...:( nic nie mozesz zrobic, a potem jeszcze wyrzuty, ze moze czegos nie zrobilas. sory, nie moge pisac

najwyraźniej nie miał ochoty z wami rozmawiać :-O inaczej byłby w domu - widocznie wg niego to nie była sprawa warta zachodu z jego strony w twoich wypowiedziach ty tez traktujesz go jak dziecko

nie udzielaj pomocy jeśli z góry oczekujesz za nią wdzięczności :-O

juz mi przeszla...> powiem Ci szczerze, ze wlasnie obawiam sie, jak rodzicow zabraknie...czasem mi go szkoda, bo prawda jest taka, ze duzo winy ponosi za to mama, sprawdza sie tu zasada, ze nie mozna wszystkich dzieci wychowywac tak samo, reszta dzieci swietnie sobie radzi, ale on od dziecka byl trudniejszy niz my...

chodzi mi o wdziecznosc jego dla rodzicow...