Samotnosc

Dobija mnie samotnosc :( czuje sie zle czy wy tez ??? :(

a najgorsze to to ze nie wiem jak sobie z tym radzic :(

ja powoli zaczynam sie przyzwyczajac do samotnosci ale tak zle mi:(

no mi tez wlasnie :( mowie dam sobie z chlopakami spokoj ale to nie idzie :( bo cholernie mnie ta samotnosc dobija

na pewno poznacie swoich ukochanych:))

zaczynam juz w to nie wierzyc ;/

i watpic :(

''na pewno poznacie swoich ukochanych'' Tak, w wieku 70 lat w Domu Pogodnej Starości spotkamy miłego staruszka, który zaprosi nas na randkę [ partia warcabów w świetlicy pod czujnym okiem pielęgniarki :D }

nie do końca wiem jak się czuję bo nigdy nie miałem \"prawdziwego\" życia towarzyskiego i nigdy nie miałem dziewczyny... zależnie o jaką samotność chodzi

o to ze sie jest samym w kwestii bez drugiej połówki :(

5 mln singli jest w Polsce jeśli Cię to pocieszy, nie jesteś sama:D

dziekuje za pocieszonko :)

dziewczyny w czym jest problem ,trzeba wychodzić z domu i poznawać ludzi i w koncu poznacie tego księcia,co to za problem poznac nowego kolesia

Byłam z kims w końcu wyszłam za mąż. Mogę Ci z doswiadzcenia powiedzieć że smucenie sie i narzekanie to nie sposób. Zacznij myslec pozytywnie powiedz Sobie jestem ładna mądra mam znajomych i przyjaciól jestem wartosciowa zasługuje na odpowiedzniego partnera tzn wykształconego pracowitego i kochającego oczywiscie Ciebie. Bedziesz Sobie to powtarzać ściągniesz to do Siebie zjawi sie sama nie będziesz wiedziła skąd . Czarnowidztwo i marudziejstwo spowoduje że dostaniesz tego tzn samotnosci i opuszczenia jeszcze więcej poprostu zwyczajnie ściągniesz to do Siebie. Oglądnij film dokumentalny pt Sekret(mozna go ściagnąć z neta) tam jest pokazane jak na dłoni co sie dzieje jaki wpływ na nasze zycie ma nasze myslenie .Owocnego seansu:)))

też jestem samotna... nie mam nikogo ehh

do nie znam samotnosci : niby masz racje w tym co piszesz ale.. niestety tez jestem sama,w dodatku dopiero co pozbieralam sie(chociaz jeszcze nie do konca) po "odrzuceniu" ze strony milosci mojego zycia..strasznie dlugo bylam zdolowana,smutna,czesto plakalam,wszystko mnie dobijalo,a najbardziej fakt ze nawet nie mam sie do kogo przytulic,nie ma kogos kto bedzie przy mnie tak po prostu...no brak tzw drugiej polowy..w koncu chyba juz zmeczylo mnie takie pesymistyczne nastawienie do wszystkiego i postanowilam cos zmienic,myslec inaczej..mam przyjaciol,fajna prace,jestem niezalezna,zrzucilam juz 11 kg (i nadal lece w dol) wiecej sie usmiecham,mniej mysle o smutnych rzeczach,nawet probuje zawierac nowe znajomosci(moze trafi sie ten jedyny:P) i powiem Ci ze wszystko jest ok..ale przychodzi moment,chwila kiedy siedze sama w swoim pokoju i uswiadamiam sobie ze mimo tych wszystkich rzeczy ktore osiagnelam,i mimo wielu znajomych i przyjaciol i tak jestem sama..niestety dolek w takich chwilach powraca i potrafi trzymac kilka dni,potem znow sie ogarne i stane na nogi,natomiast sytuacja powtarza sie co jakis czas...nie jestem przekonana ze obejrzenie filmu cos mi pomoze,bo przeciez jestem swiadoma swojego myslenia i robie wszystko w tym kierunku zeby bylo jak najbardziej pozytywne nie tylko myslenie ale tez zycie... pozdrawiam