Czuje sie coraz gorzej z dnia nadzień-nie ma we mnie życia

I stało sie to,co miało sie stać-przed czym sie broniłam,zeby pózniej nie cierpiec. Ktos stał sie dla mnie całym światem,kims.kogo nigdy nie miałam,kimś,kogo mogłabym z całej siły pokochać,kims-przed kim nie miałam tajemnic,po prostu pojawił sie ktos w moim zyciu,sprawił ze zaczełam myslec juz pozytywnie.Pierwsza osoba,ktorej pozwoliłam sie do mnie zbliżyc.Choc troszke. jednak ten ktos zranił mnie,bo juz nie chce mnie;(a ja do niego ciągne,myślami....bez niego moje zycie stało sie jednym bagnem;(chcoc mnie b,zranił nadal uwielbiam go.Wychodze-poznaje nowych ludzi,jednak ciagle innych odpycham,bo mysle,ze nikt mu nie dorówna:)Szaro w moim zyciu jest.Smutno.Brakuje mi kogos bliskiego.

czuję się podobnie, choć z innego powodu.Mój wrócił, ale to już nie to samo.Niby jest lepiej niż kiedykolwiek.Ale we mnie się coś wypaliło.Nie ma tej iskry. Kocham go, ale nie wiem, czy chcę z nim być.Nie ufam, nie czuję przyszłości.Jest tylko teraźniejszość.

Z czasem Ci przejdzie. Tylko weź sie w garśc.

Teraz Ci tego żal. Ale pamiętaj, nawet gdyby to wróciło, to niekoniecznie byłoby nadal tym samym dla Ciebie.Nie zawsze mamy jeszcze wiarę, siłę i chęć odbudowania wszystkiego.