Jak i gdzie wyjsc do ludzi

Własciwie jakw temacie z tym, ze ja juz od tego siedzenia w domu sama zdziczalam jak dziki dzik i porady zapisz sie na jakis kurs do mnie nie przeawiaja. Wiec co zrobic? Chodzic na spacery sama?

dadzą jesli chcesz poznać ludzi, a nie tylko z daleka zobaczyć. Dlaczego nie chcesz się zapisać na jakieś zajęcia? Tylko też nie tak, że odwalę swoje, idę i nikt mnie nawet nie pamięta - tylko zaczynać rozmowę, przyłączać się do rozmów itd. Inaczej się nie da.......

krepuje sie, w zasadzie to ja sie boje wyjsc do wiekszego marketu, jak stoje w kolejce, to dostaje palpitacji serca prawie, najlepiej czuje sie w domu. W zasadzie to i tak mozna uznac, ze przerznelam zycie, bo mam juz 40 lat, no ale moze chociaz na koniec poznalabym chociaz jakies towarzystwo, albo nawet przyjaciół. No wiec jakby nie bylo musze wyjsc do ludzi.

Powiem wiecej jak juz gdzies wyjde, no w koncu musze od czasu do czasu wyjsc do sklepu i pracy, to od czasu do czasu zaczepiaja mnie fajni faceci. Ostatnio jeden w windzie, nowy sasiad, 2 kolejnych chcialo mnie podewiesc, no ale ja z tej dzikosci jak zaczne mowic od rzeczy, to daja sobie spokoj.

Mam kolezanke w pracy, tez jest panna w podobnym wieku, ale ona smiga to tu to tam, wyjezdza sama na wakacje i w ogole wszedze jej pelno z tym, ze ona ma znowu taki problem, ze jej nikt nie zaczepia, no ale co dla mnie to jest i tak ogromny sukces, ze ona taka sama wszedzie bez skrepowania.

a masz dzieci??? rozwiodłaś się z mężem?

A jak było kiedyś, kiedy miałaś powiedzmy 20 lat?

nie mam dzieci, jestem panną. Kiedys bylo normalnie, mialam oddanych przyjaciól, tylko, ze zawsze odkad pamietam bylam niedowartosciowana, niesmiala. Tylko w gronie przyjaciól bylam wyluzowana. Mozna powiedziec, ze zawsze lubilam siedzec w domu, ale nie mialam problemu z wyjsciem. Dopiero jak po kolei tracilam wszystkich.

ojej, chyba widzę siebiie za 20 lat... mam podobne problemy....wyluzowana wsrod przyjaciol, zas sztywna i skrepowana wsrod obcych ludzi...

prawdę powiedziawszy też nie mam pojęcia :O jak się nie ma żadnych znajomych to pewnie najłatwiej było by poszukać przez jakieś wspólne zainteresowania a potem powinno samo pójść... chyba :O a zresztą w pewnym wieku to już chyba raczej ciężko bo większość ma swoich wypróbowanych, dziewczynę/faceta, później jeszcze dziecko, swoje zajęcia... to już na bliższe poznawanie następnych ludzi nie ma czasu

siedząc całe dnie na kafe, to ty szybko z domu nie wyleziesz:P

:) dobre i to kafe.

olimpijka69 nie myśl tak, niesmialosc w pewnym sensie dodaje dziewczynie takiego specyficznego uroku, natomiast zeby wlasnie nie zostac samemu jak ja, to nigdy nie pozbywaj sie lekka reka przyjaciół. Ja tak swego czasu zrobilam i juz nigdy potem takich oddanych nie poznalam...