moja mama umiera

Witam , moja mama dokładnie 7 dni temu miala udar mózgu ( cala lewa pólkula mozgu jest nie aktywna jak wykazała tomografia) do tego doszedł zawał serca. Jest nie przytomna , ma zrobioną tracheotomię pomaga jej respirator i lekarze nie dają mamie większych szans. Okresląją , że szanse ze z tego wyjdzie są znikome. Nawet jesli sie obudzi będzie w stanie wegetatywnym. Czy ktoś z Waszych bliskich przezył coś takiego? Ten brak przytomności jest dobijający to jak być na pograniczu śmierci i życia. Pomóżcie.

nie poddawaj się , dopoki żyje trzeba duzo do Niej mowic bo wbrew pozorom wiele czuje i oklepywać i masowac plecy , walczyc o przywrocenie krażenia. moja Mama to miała i walczyliśmy z dobrym skutkiem .

nie wolno tracić wiary. mów do mamy. staraj się wierzyć, że z tego wyjdzie. bądź przy niej. i trzymaj się mocno.

Nie poddawaj się,delikatna rehabilitacja,masowanie,rozmowa...........przeszłam to z moją mamą,minęło 8 lat .Jest dobrze,jest samodzielna.................prawie.Zyje i cieszymy się z tego.Powodzenia

dziekuje za odzew. mowie do niej glaszcze i pielegnuje na tyle ile to mozliwe jest na OIOMIe. Boje sie tego wszystkiego. Wiem , ze jak sie obudzi - to nie zecche tak zyc....cieżko mi z tym. Chciałabym by z tego wyszła , ale jednoczesnie zdaje sobie sprawe ze juz nic nie bedzie takie jak dawniej. Uszkodzenia są za rozległe, wiem już ze cała strona prawa strona ciała jest sparalizowana. Praca nerek jest słaba, krązenie i cinsnienie za słabe. Moze dowiem sie dzis czegos wiecej w szpitalu.

która zajmuje się ciężkimi przypadkami różnego rodzaju śpiączek. Spróbuj się z nimi skontaktować.

kazdego dnia modle sie do Boga , by mi ją zwrócil lub zabrał do siebie. Jesli ma odejsc niech odejdzie. wazne by nie cierpiała.

Sedem dni,to długo,my wprowadziliśmy rehabilitantkę 3 godziny po udarze i..............udało się,choć czekalismy na cud 10 dni,prwie.Trzeba mieć nadzieję,lekarze nie dawali nam szans.Po konsultacjach i telefonach od ................../wiadomo,po znajomości/wyrazili zgodę na rehabilitacje.Oni ratują życie ,ale w granicach swoich uprwnień i nie lubią jak ktoś im sie wtrąca,ale trzeba zawalczyć,może się uda.

ciesze sie K4asi4a:) boje sie ze mama z tego nie wyjdzie . lekarze twierdzą , ze to cholerny pech , ze i udar mózgu i zawal serca wystapiły razem. To obniża znacznie jej szanse. Mama jest chora na chorobe wiencową , kilka lat temu przezyła dwa zawały , też było barzo żle , ale nigdy tak jak teraz. Juz 7 dobe jest nieprzytomna, musieli jej zrobic tracheotomię , bo s e robią oblezyny w przelyku . Nie moge na to patrzeć , jak tak leży nieruchomo. Co prawda oddycha w miare samodzielnie aparatura jej tylko pomaga , ale i tak drże o jej zycie.

wiem , ze wszystko może sie zdarzyc, na dzwięk telefonu , to az podskakuje, bo wiem ze zadzwonią tylko w razie zgonu... Nie moge przestac o tym myslec. To straszne. z jednej strony mam ochote walczyc z calym swaitem by ją ocalić , a w następnej chwili godze sie z losem. tak sobie myslalam , ze tą tracheotomię robią , wtedy gdy rokowania są ze z tego wyjdzie , ale nie do konca tak jest , poprostu zabieg, poki zyje mają taki obowiazek....

czy jesteś sama?

ja właśnie takie coś przeżywam. Wczoraj znalazłam moją mame w łazience na podłodze ... spanikowałam, po pogotowie zadzwoniłam póżno :( Okazało się, że jeśli poczekałabym jeszcze 15 minut byłby paraliż całkowity lub .. śmierć. Mama myśli że jest w domu a nie w szpitalu, bardzo poważny stan. Nigdy sobie tego nie daruje :( Dodam że mama m zaledwie 46 lat :(

ja właśnie takie coś przeżywam. Wczoraj znalazłam moją mame w łazience na podłodze ... spanikowałam, po pogotowie zadzwoniłam póżno :( Okazało się, że jeśli poczekałabym jeszcze 15 minut byłby paraliż całkowity lub .. śmierć. Mama myśli że jest w domu a nie w szpitalu, bardzo poważny stan. Nigdy sobie tego nie daruje :( Dodam że mama m zaledwie 46 lat :(

trzymajcie sie mocno dziewczyny:( ja trwalam tydzien przy mojej nieprzytomnej siostrze, niestety, nie udalo sie. trzymam za was kciuki

miałam kiedyś taki przypadek z babcią :O ale nie będę opowiadać o tym bo to nie optymistyczne . Wójek mojego znajomego przezył to samo. Leżał nieświadomy gdzie jest. Zakładano mu pampersy , herbatę podawano po łyżeczce. Przewracał oczami. Leżał na oddziale z którego się juz nie wychodzi :O Zona jego dzień i noc przy łóżku , lekarze nie dawali nadziei :O To był młody facet 40 może 45 lat. Palił papierosy , lubił wypić alkohol.Ale nie zcharowany pracą. WYSZEDŁ Z TEGO I DZISIAJ NORMALNIE FUNKCJONUJE. NAWET JEŹDŹI SAMOCHODEM. Zaczął poznawać ludzi na mieście! Życzę aby Twoja mama też zwyciężyła. Będzie dobrze. Trzymam kciuki!!!

przepraszam za ort wujek miało być :D

chcesz zarobić? wystarczy zalogować się na tej stronie www.polski-bux.pl/?r=nowamary i codziennie odwiedzać 25 reklam, zarobek gwarantowany a na start dostajesz aż 6zł . polecam