Wzorem buddyjskiego mnicha...

...pogrążonego w głębokiej modlitwie, z wielką godnością i całkowitą pewnością o słuszności swojego postępowania, ze zmysłami wytężonymi do granic możliwości oraz z majestatycznym spokojem i opanowaniem trwam nad palącą świeczką pozwalając przenikać się jej aromatowi, który w miarę jej spalania coraz bardzie pieści me nozdrza. Zagłębiając się w lekturę ciekawych i niebezpiecznych przygód spotkań białego człowieka z indiańskimi plemionami, które nie uświadczyły cywilizacji, a zarazem jednocześnie kontemplując chwilę radosnego oczekiwania na nadejście mej kochanej przyjaciółki Dorotki, aby w momencie jej nadejścia móc z czystym umysłem, zmysłami wyostrzonymi do granic możliwości napawać się szczęściem tej chwili…

"trwam nad palącą świeczką pozwalając przenikać się jej aromatowi" :D:D:D wracaj szybko z tego cmentarza, bo zimno się robi:p a może świeczka była nieświeża i się zatrułeś?:D