Czy znacie kogoś kto żje z urwaną dłonią?

Dzięki. Przynajmniej Ty na mnie nie najeżdżasz. Bardzo ci dziękuję za miły i pocieszający wpis.

i nie zapomnij uswiadomic wujka ze nie moze sobie nawet ylka utrzec o mu bardzo pomoze zrozumiec jego sytuacje

moim zdaniem niepotrzebnie się nakręcasz i sorry histeryzujesz. Jeżel chcesz pomóc temu człowiekowi to napewno nie zrobisz tego histeryzując, płacząc, biorąc prochy itd. Zapewniam Cię, że w ten sposób nie tylko nie pomożesz ale jeszcze bardziej zdołujesz wujka i udowodnisz mu, że teraz to tylko położyć się w łóżku i czekać na śmierć. Ludzie żyją po amputacji ręki, dłoni, nogi itd. Dają sobie świetnie radę i uczą się na nowo, ale potrzebują wsparcia (mądrego) a nie histerii jakieś rozhiterysowanej panny. Pisanie lewą ręką jest możliwe. Zapinanie guzików też...Widziałaś kiedyś obrazy ludzi, którzy malują ustami? albo nogą? sądzisz, że mieli to w genach i nauczyli się tego tak po prostu? Wujek się przystosuje i świetnie da sobie radę...o ile nie przeszkodzisz temu w najbardziej głupi sposób jaki można (jaki tu prezentujesz). Świat się nie kończy na prawej ręce....

Jesteś najgorsza osobą, jaką wujek może mieć jako krewną. Bo nawet człowiek, który by się z niego wyśmiewał byłby lepszy, bo wujek, jeżeli nie jest babą, to wziął by się w garść i udowodnił mu, że się myli. A jak ty będziesz odstawiać takie rzeczy to faktycznie wujek pomyśli, że mu już tylko do piachu iść zostało.

w ogóle te osoby miały trochę trudniej moim zdaniem, bo miały wypadek jako dzieci.... A wiadomo, jakie okrutne sa dzieci, jesli ktos jest inny. Twój wujek jest dorosły. I nie będzie musiał się spotykać z ciągłymi wyzwiskami, docinkami, żartami, z tym, ze rówieśnicy go unikają. Moim zdaniem niepotrzebnie panikujesz. Ciało to tylko ciało. Dobrze, że wujkowi nie stało się nic poważniejszego, że jest zdrowy. Jak zdejmą mu opatrunek pewnie będzie miał bliznę. Okaleczone ciało nie jest dla nikogo miłym widokiem, bo uzmysławia nam nasza fizyczną kruchość. Ale jak się juz oswoisz złap wujka za kikut, popatrz mu się w twarz, uśmiechnij i nie rób takiego wrażenia, że to koniec świata, bo to NIE JEST koniec świata. Kiedyś musiałam chodzić w gipsie na obu rękach i nodze przez 2 miesiące. I dałam sobie rade. Jak człowiek chce, to potrafi.

Mojemu wujkowi też urwało rękę (cała dłoń )i powiem ci ze to tylko na początku jest takie przerażenie .Trwa to na pewno kilka miesięcy ,ale potem sie wszystko unormuje .Moja babcia kupiła mu nawet protezę tej ręki i powiem ci ,że on jej nawet z pudła nie wyciągnął .Dziś jest 15 lat od tego wypadku a on normalnie funkcjonuje ,jeździ samochodem ,na rowerze ,kopie ogródek i pracuje przy wyrębie drzew.Jeździ manem z drzewem .Powiem ci także , że to praca którą właśnie wtedy wykonywał i tam mu trak odciął tą rękę ,jest praworęczny i tej właśnie dłoni nie ma .Twój wujek na pewno dojdzie do siebie tylko nie róbcie z niego kaleki bo nie pogodzi sie z tym do końca życia ,ba jeszcze sie odwróci od was .Nie nadskakujcie mu ,jeśli sam nie poprosi o pomoc to macie mu nie pomagać ,bo wtedy do nich dociera najszybciej ,ze są kalekami a to przecież nie prawda.

ja jakoś żyję bez głowy i nie narzekam :D