Mam pieska.

No i mam pieska. Jest już z nami. Trochę wcześniej niż myślałam, bo od kogoś innego, a tak czekałabym jeszcze kilka tygodni, ale to i dobrze, bo pies zbiegłby się z porodem i nici z pieska, bo dzieckiem trzeba się zająć. Wybierając miałam na uwadze tego podpalanego (labradora), ale cholera wzięłam czarnego. Zesikał mi się na stopę, więc to musiał być jakiś znak i nie mogłam tego nie wykorzystać. Jak będzie mi się chciało zgrać zdjęcia na kompa, to wam ujawnię go, jest taki uroczy i sika wszędzie, ze szmatą za nim biegam, a on nic sobie z tego nie robi :-o