jakie to wszystko jest pokręcone

mam taki problem jestem z facetem prawie 3 lata ,obecnie on jest za granicą ja zostalam jednak w polsce.Od jakiegoś czasu troche się miedzy nami nie uklada,klotnie o byle co...fochy z mojej strony,z jego strony trzymanie za wszelką cenę swojej racji(nawet jesli jej nie ma).po prostu zaczelo się psuć i to calkiem ostro.. za granicą jest dopiero niecale dwa tygodnie,odzywa się rzadko,nie dzwonil od tego czasu,zreszta ja szczerze mowiac też na to nie czekam jakoś specjalnie...Ostatnio troche sie poklocilismy przez esy i napisal mi,ze mi nie ufa,ze tylko ściemniam ,ze siedze w domu i czekam na niego...a prawda jest taka,ze czekam jak glupia...nie mam apetytu by jeśc,mam wielkiego dola,ze muszę tu gnić bez pracy w dodatku sama:( napisalam mu więc,ze to nie ma sensu bo nie ufamy sobie,ze olewa mnie bo jak mial wczoraj wolne ,nie napisal ani jednego esa..ani jednego!okej,moze nie mial nic na koncie ale ludzie sklep ma 30 minut pieszo ,otwarty jest do 24 ..a pieć funtow na karte to chyba nie majątek! odzywal się dziś..smutne minki,ze kocha itp itd...ze sie nie chce rozstawać..ja jednak napisalam,ze to nie ma sensu i tak,ze przykro mi,ze sie w ten sposob rozstajemy,ale rozmowa w cztery oczy i tak raczej by tu nic nie zmienila... jest mi glupio,ze przez esy ,bo jestesmy doroslymi ludzmi,mieszkalismy z sobą,kazdy wolny czas z sobą..jednak pod koniec to sie zmienilo..on często wolal iśc do kumpla pograc,czy wypić piwko..ja zamknelam sie na te znajomosci..po prostu czuję się samotna w tym związku... nie wiem co robić..Chcialam wiedzieć jak trzecia osoba na to wszystko patrzy..jest sens ratować?co wy dziewczyny o tym sądzicie.. dzieki za rady...