SAMO ŻYCIE!!!

Był sobie ptak obdarzony parą doskonałych skrzydeł o bajecznie barwnych piórach, stworzony do swobodnego szybowania w przestworzach ku radości tych ,którzy obserwowali go w locie. Pewnego dnia ptaka tego zobaczyła młoda kobieta i zakochała się w nim bez pamięci. Serce jej mocno zabiło , oczy zalśniły z zachwytu ,gdy patrzyła jak z gracją szybuje po błękitnym niebie. Ptak poprosił ją by mu towarzyszyła i polecieli razem w pełnej harmonii. Kobieta podziwiała, czciła ,wielbiła kochanego ptaka. Lecz pewnego dnia pomyślała: A może on zechce odkryć ludzkie krainy , poznać odległe zakątki świata? I przestraszyła się własnych myśli. Przestraszyła się że już nigdy nikogo tak nie pokocha. I obudziła się w niej zazdrość, zazdrość o to, że ptak umie latać. Poczuła się samotna. Zastawie na niego pułapkę - pomyślała.- Następnym razem gdy się pojawi już ode mnie nie odleci. Ptak który również był bardzo zakochany przyfrunął nazajutrz. Wpadł do klatki i nie mógł się już z niej wydostać-stał się więźniem. Kobieta napawała się jego widokiem. Był przedmiotem jej gorącej namiętności, pokazywała go przyjaciółkom, które wzdychały: Naprawdę cudowny, jaka jesteś szczęśliwa. Jednak z biegiem czasu zaszła w niej zadziwiająca przemiana: ponieważ ptak stał się jej własnością i nie musiała już go zdobywać, przestał ją interesować. A on nie mogąc już latać z dnia na dzień pogrążał się w coraz większym smutku, pióra mu wyblakły skrzydła opadły a kobieta zwracała na niego uwagę tylko wtedy, kiedy przynosiła mu jedzenie. Pewnego dnia, gdy podeszła do klatki okazało się ze ptak jest martwy. Wpadła w rozpacz i odtąd ani na chwile nie przestawała o nim myśleć. Ale nie pamiętała o klatce, pamiętała tylko dzień, kiedy ujrzała go po raz pierwszy, jak szybował wysoko w obłokach, swobodny i szczęśliwy. Gdyby mogła przyjrzeć się sobie samej zrozumiałaby, że tym co tak naprawdę wzruszało ja w ukochanym, była jego wolność, ciekawość świata energia jego silnych skrzydeł. Utraciła sens życia i śmierć zapukała jej do drzwi. CZEMU PRZYSZŁAS?-zapytała ja udręczona kobieta. -Abyście mogli być znowu razem - odpowiedziała śmierć. Gdybyś pozwoliła mu odlatywać i wracać kochałabyś i podziwiałabyś go do dzisiaj. Teraz jestem ci potrzebna byś mogła go odnaleźć. Paulo Coelho

11 minut Paulo Coelho .

WŁAŚNIE TAK!!! BARDZO GO LUBIĘ

ZAZDROSC vs WOLNOSC i CO DAJE SZCZĘŚCIE, myslisz ze moze ktos poza przeczytaniem tego zacznie stosować to w realnym życiu? watpie, moze jest 1% takich ludzi

Np. dla Dla ludzi celem jest posiadanie zony, meza a nie ukochanej osoby, zeby nie zdradzil ale nie zeby to Ona, On byl szczesliwy, zebym sie dobrze czula a nie zeby On, Ona sie dobrze czuli, itd. czyli klasyka naszego obrazu "szczescia". Mnie sie wydaje ze oczywista oczywistoscia jest to ze ludzie w takich warunkach i z takim mysleniem nie beda szczesliwi. A wiec o swoim szczesciu decydujemy sami a nie nasze warunki i sytuacja.

zastosowac...może nie ale może chociaż przez chwilę o tym pomyśli...byle nie za póżno

Nikt nikogo nie traci, bo nikt nikogo nie może mieć na własność. I to jest najważniejsze przesłanie miłości - mieć najważniejszą osobę na świecie, ale jej nie posiadać. — Paulo Coelho

dokladnie, sednem jest dobrowolnosc a nie "wymuszona dobrowolnosc"

Jeżeli miłość twoja nie ma żadnych szans, powinieneś zamilknąć, bo nie należy mieszać miłości z niewolnictwem serca. Miłość, która prosi, jest piękna, ale ta, która błaga, jest uczuciem lokajskim. — Antoine de Saint-Exupéry