mam 30 lat

to wyjedz za granice, nic Cie w Polsce nie trzyma, a za granica znajomych (m.in polakow) poznaje sie milion razy szybciej niz w Polsce, wystarczy zapisac sie na kurs tanca (np bardzo popularnej ostatnio salsy, i wierz mi wcale nie trzeba umiec tanczyc) a poznasz mase ludzi, a to juz krok od imprezowania i spotkania w koncu jakiegos faceta. No i oczywiscie praca, znajdzie sie, w knajpie albo restauracji, ale zawsze to praca, lepiej wrobel niz golab ;)

podaruj sobie kobieto być kaleką , umiesz to i tamto i możesz być fajną żonką dla faceta , jeżeli tylko zechcesz ale musisz pewien warunek spełnić , musisz chcieć mieć męża , inaczej nawet zabobony nie pomogą , zadaj sobie pytanie, czy chcesz mieć męża i musisz sobie odpowiedzieć na pytanie, do czego będzie Tobie mąż potrzebny ?

Nie przegrałaś życia. W wieku 30 lat ono dopiero się zaczyna!:)

Przegrala z kretesem

30 wiosen na karku i bez pracy? No i nawet prawka nie masz.. Skonczylas chociaz jakies studia? Pracowalas w ogole kiedykolwiek? Nie wyobrazam sobie miec 30 lat i ciagle przy rodzicach :(:(

dupcia jak marzenie :)

DO ajdont nol!!! pewnie ta jedyną kolezanką ,jaka ma ta nieudana 28 latka, to jesteś TY, suczko... Nie widzisz pipo że dziewczyna ma problem- może boi sie zycia, ma fobie społeczną, niskie poczucie wartosci i dlatego jest taka wycofana z życia. Zamiast obgdywa ć swoją koleżanke na kafe, pomogłabyś sie jej przełamać. Tyle jadu sączyło sie z twojej wypowiedzi że az mnie glowa boli, zastanawiam sie o co tak naprawde ci chodzi. Zamiast deptać taka słaba osobę pomóz jej stanąc na nogi masz plugawą duszę , pełną jadu, co ci zrobiła ta dziewczyna?

rowiesniczko miła...czemu stara panna? tak sie mowilo w sredniowieczku,w zadnym europejskim ,cywilizowanym kraju, nie ma takiego pojecia...tylko u nas... masz kilka problemow ale zaden nie jest nie do rozwiazania,zaczełabym od pracy...z doswiadczenia mowie,dwa lata temu Twoj post mogłby byc moim,teraz jest inaczej... pracuje w Holandii,niby nic takiego kopie w ziemi:) ale w tym roku zwiedziłam panst, za mniej niz myslisz,jezyka nie znalam,nie jest niezbedny,nauczysz sie na miejscu,poznasz nowych ludzi,w tym szansa na nowe zwiazki:) tylko wiecej wiary w siebie, w naszym wieku zycie sie dopiero zaczyna.P.S. jesli masz chec sprobowac podam Ci namiary na uczciwych pracodawcow i przyblize ten kraj (suellen@poczta.fm) jesli wybierzesz inna opcje... tak czy inaczej POWODZENIA

korekta ...(zwiedziłam 5 panstw) sorki,klawiatura kaprysna:)

czuje ze za 5 lat tez bede tak mial :(

Ja mam inny problem , inaczej myślę niż wszyscy :( Straszny ze mnie logik i człowiek z zasadami :( Też mnie to trochę cofa :( Nigdy nie miałem dziewczyny bo zawsze sobie mówiłem że nie będzie przygód ! Albo prawdziwa miłość albo żadnej. Jestem prawiczkiem bo seks tylko z miłości. Nie jadam w restauracjach bo żarcie nie zdrowe. Nie chodzę do knajp , na dyskoteki bo mało tam porządnych ludzi itd itd itd . Mam chyba problem :(

podstawowe pytanie to:dlaczgo nie masz pracy?i skad masz pieniadze na zarcie i internet?

? bo o prace ciezko w niektorych rejonach polski. wiem to z autopsji. nie po to koncztylam studia zeby teraz siedziec w biedronce na kasie i jeszcze dodatkowo dzwigac kartony czy skrzynie z towarem- takie sa realia. wiec wole teraz sie przekwalfikowac(nowa szkola) i zaczac szukac czegos nowego a to niestety tez troche trwa

No więc tak: pracy nie mam od ok. 8 miesięcy. Jak jeszcze w pierwszych tygodniach miałam zapał do jej szukania, tak teraz nie mam w ogóle. Od kilku miesięcy nie wysyłam CV, nawet nie zaglądam na portale z ogłoszeniami. Ktoś się pytał czy skończyłam studia - tak, skończyłam, humanistyczne :O. Wyjazd za granicę? Myslałam o tym, ale żeby sobie na coś takiego pozwolić musiałabym tu trochę popracować, żeby zarobić kasę na niego. I koło się zamyka. Skąd mam pieniądze na żarcie i internet? - dom rodzinny. A poza tym muszę się ze wstydem przyznać do tego, że zżera mnie zazdrość, gdy widzę kolejne rówieśniczki z brzuchami w ciąży, gdy mi kuzynka opowiada o tym , jak jej dziecko dobrze sobie w szkole radzi itd. Upadłam na dno. A taka byłam kiedyś ambitna. Tyle miałam planów. Dzięki za odpowiedzi.

Co prawda nie wiele opowiedziałaś o swoim życiu ,ale myślę ,że powinnaś odwiedzić do psychologa. Przyczyną Twoich problemów może być depresja skoro tracisz motywację do szukania pracy ,partnera , znajomych, a jednocześnie czujesz się przez to przygnębiona. Nie przegrałaś życia bo nie jesteś 80-letnią staruszką, która już je przeżyła. Przeżywasz tylko chwilowy kryzys ,a wiem ,że psycholog mógłby Ci bardzo pomóc. Jeśli wyśle Cię do psychiatry ( bo u niego leczy się większość przypadków depresji) też radzę Ci się do niego wybrać. Nie leczona depresja może prowadzić do innych chorób psychicznych np. schizofrenii

bez paniki :)

hej, ja co prawda nie mam jeszcze 30, tylko 24, 5 ale prawde mowiac to mysle, ze do trzydziestki niewiele sie u mnie zmieni ;) nie jestes sama taka 'inna', bo ja np. tak: jestem bardzo niesmiala, niepewna siebie, nie mam zadnych znajomych (oprocz tych z neta), nigdzie praktycznie nie chodze, chyba ze do sklepu co jakis czas, nie mam swojego mieszkania, mieszkam z rodzicami, nie mam pracy i nawet nie szukam bo wiem, ze i tak nie mam szans cokowliek dostac wlasnie przez to jaka jestem (niesmiala wsrod ludzi i niekomunikatywna), na rozmowe kw. nie zablysne wiec nawet sie nie pcham, dorabiam sobie przez neta robiąc to co lubię. studia skonczylam, prawko zdalam ale dopiero za 5 (!) razem. faceta oczywiscie tez nie mam i raczej nie bede miala, bo rzadko wychodze z domu a znajomosci internetowe z jakimis dziwnymi kolesiami, ktorzy sie tylko do klikania nadają, ale zeby cos wiecej, przyjechac do mnie, to juz nie, no wiec olalam ostatnio ich wszystkich. hm... w szpilkach umiem chodzic, biust tez mam jakby ktos pytal. ale wiesz z czasem jednak juz sie czlowiek przyzwyczaja do samotnosci, szczegolnie jak ma sie jakies zajecie i nie mysli o tym :) pozdrawiam, jakos to bedzie. inni mają gorzej ;)

ja tez tak mam...dzis jest tak samo jak trzy lata temu ze rok bedzie tak samo jak dziś...nie mam nikogo , nie ufam sobie nawet boje sie pomyslec jak odbieraja mnie inni

bo ja jestem w podobnej sytuacji tez po studiach hmnistycznych, rok starsza od ciebie, reszta sie tez zgadzam z tym ze wysylam jakies cv ale i tak mnie nie zapraszaja na rozmowy. rodzina mi dokucza ze chyba slabo szukam tej pracy skoro jej nie mam . to mnie jeszcze bardziej dobija:-(

moze masz jakiegos znajomego za granica ktory przygarnie Cie na chwile do siebie?

ja wlasnie mysle o otworzeniu wlasnej firmy, bo nikt do normalnej pracy i tak mnie nie weźmie, tylko nie wiem czy to wypali. znajomego za granicą to ja mam ale jechac do niego nie chce, wole siedziec w Polsce ;) lepiej mieszkac z rodzicami niz z kims kto w ogole ci sie nie podoba, bo tylko sie czlowiek meczyc bedzie

bo rzadko wychodze z domu a znajomosci internetowe z jakimis dziwnymi kolesiami ------czemu napisales dziwnymi?

bo nie są to normalni mezczyzni. wiekszosc czasu przed kompem, grają w jakies glupie gry, do tego wkrecaja sobie jakies fobie, depresje :o a jeden to straszny maminsynek, boi sie swojej matki jak ognia i bez jej zdania zadnej decyzji nie podejmie!!! no po prostu jakos nie mialam szczescia poznac w necie w miare normalnego faceta, tylko takie wlasnie 'mameje' jak to mowi komiczne :( ale olalam juz ich wszystkich, wole nie pisac z nikim niz byle kim i tylko czas marnowac, kilka lat klikania a i tak nic z tego nie bedzie bo to nie są powazne osoby

Wzruszył mnie Twój pierwszy post moja przedmówczyni. Szczególnie, jak napisałaś o tym, że do samotności można się przyzwyczaić. :( Ja się nie chcę przyzwyczajać. Ani do tego siedzenia w domu. Ty też tego nie rób. Jesteś młoda. Przeszkol się i zostań księgową - do bycia nią nie trzeba być śmiałym człowiekiem.