Jak to jest być kimś w związku?

Nigdy nie byłem i zastanawiam sie jak to możliwe, że dwie obce osoby decydują sie na wspólne życie? Poświecają swój czas, który mogliby przeznaczyć na inne przyjemności, zamiast tego chodzą na jakieś głupie, stresujące i kosztowne randki. Poznają cudzych znajomych i inną rodzinę, z którymi muszą przebywać, nawet jesli ich nie lubią. Muszą dostosować sie do innego stylu życia i poświęcić wiele czasu, pieniędzy i wysiłku na utrzymanie takiego związku. Wydaje sie to strasznie męczące i denerwujące. Jakieś to dla mnie dziwne, zawsze uważałem, że najważniejszy jest spokój i wolność, a to możesz osiągnąć tylko wtedy gdy jesteś sam.

na kafeterii same prawiczki i dziewice więc nikt tego nie wie

ogólnie jest ciężko ale miło jest wiedziec że ktoś kocha Cie bardziej niż nwet samego siebie i potrafi zmienic dla Ciebie swoje plany i marzenia :) po za tym w życiu nie ma nic za darmo :P

myslisz, że rezygnacja z marzen to dowod milosci, czy egoizmu drugiej strony?

mi mama mówiła, że bycie w związku jest przereklamowane i żebym nie myślał o takich głupotach, ja tam mamie wierzę...

Chyba nie każdy sie do tego nadaje, ja np na pewno nie. Za stary jestem żeby zacząć sie w to bawić.

też tak myślę! poza tym nagła zmiana stylu życia jest bardzo niezdrowa!

jest cudownie :) gdy po ciężkim dniu chcesz się komuś wyżalić jak ci źle, to ma cię kto wysłuchać :) gdy cieszysz się wakacjami w odległym końcu świata to jest ktoś kto dzieli z tobą twoją radość :) gdy za oknem jest paskudnie, deszcz i mróz, ty spędzasz uroczy wieczór przy świecach i z lampką wina :) gdy cały świat zawiedzie masz się do kogo przytulić :) wszystko cieszy bardziej: święta, wakacje, urodziny, walentynki, każdy weekend lub wolny dzień :) chce ci się pół dnia gotować żeby zrobić ukochanej osobie przyjemność :) chce ci się latać po sklepach, żeby kupić wymarzony prezent dla niej/niego :) chce ci się malować/ubierać/czesać tak, żeby jemu/jej się spodobać :) ogólnie wszystkiego chce ci się bardziej :) właśnie tak to jest być w związku...

Laida ty piszesz o późniejszym etapie związku, ale żeby do tego dojść trzeba najpierw przetrwać gehennę o której pisałem wcześniej. Dobrze by było obejść całą procedure randkowania i poznawania się, ale to chyba nie jest możliwe.

>> korjonos - nawet jeśli by to miała być gehenna, to i tak warto! a poza tym to pomyśl o tym w inny sposób: początki są niezwykle ekscytujące. dreszczyk emocji, gdy rodzi się chemia, niepewność, każdy gest liczy się jakby potrójnie... samo poznawanie drugiego człowieka, jego nawyków, światopoglądu, sposobu myślenia, relacji jakie go łączą z innymi ludźmi... to przecież jest niesamowite! jak nie potrafisz cieszyć się tym pierwszym okresem to bardzo prawdopodobne że i kolejnym nie będziesz umiał. bo zamiast tego o czym pisałam będziesz widział tylko brak wolności, kłótnie, konieczność kompromisów, itp., itd...

jak jestes zakochany to chcesz wszystko o tej drugiej osobie wiedziec, nie widzisz ani jej wad ani wad jej rodziny czy znajomych.. to sie potem zauwaza ;) ale jzu od milosci zalezy jak sobie z tym radzisz (jezeli w ogole zaistnieje taka sytuacja, z ekogos z rodziny czy znajomych partnera nie polubisz...a;bo oni ciebie ... ) ;)

W sumie masz rację. To upierdliwe i męczące, ale trzeba to odbębnić, aby potem miec własnie ten wspaniały etap.

\"Nigdy nie byłem i zastanawiam sie jak to możliwe, że dwie obce osoby decydują sie na \" wpierw to chyba trzeba jakąś na tyle blisko poznać żeby już nie była obce... niemożliwe :O

Masz racje, dla mnie to wszystko wydaje sie być zbyt trudne, więc będe do końca życia sam.

\"amo poznawanie drugiego człowieka, jego nawyków, światopoglądu, sposobu myślenia, relacji jakie go łączą z innymi ludźmi.\" a jak samemu jest się nikim i nie ma się relacji to przecież z góry wiadomo, że takiego kogoś nikt nie zechce... nawet jak się zainteresuje nie znając w oparciu o wygląd + swoje wrażenie, pewnie mylne

Ja okres randkowania, poznawania siebie, wspominam baaardzo miło :) Te starania, to wszystko co się wtedy działo... magia:) Pamiętam te chwile do dziś:D I jak sobie o nich pomyśle to robi mi się miło na serduszku:) A co do poznawania rodziny i przyjaciół, to zawsze jest to powiązane ze stresem, ale jest to do zniesienia:) A jeżeli ktoś CI nie przypadnie do gusty to unikasz spotkań z nim i już:)

>złote włosy wiatr mi czesze myslisz, że rezygnacja z marzen to dowod milosci, czy egoizmu drugiej strony?\" Blackcat pisała o zmianie nie o rezygnacji. A człowiek jest zwierzęciem stadnym i potrzebuje drugiego.Pewnie są wyjątki,ale nie oszukujmy się,większośćz nas woli być w związku.

Chyba kobiecie trudniej jest być samej, dlatego ryzykuje bawiac sie w związki . Facet ma lepiej, nie odczuwa tak mocno samotności. Ja chcę tylko spokoju i wolę być sam niż przystosowywać sie do innego życia.

teraz to lepiej być samemu