Błagam o pomoc

Od pół roku jestem z chłopakiem który stał się dla mnie ogromną pomyłką. Traktuje mnie jak własność, muszę spowiadać się z każdego wyjścia, nieodebranego telefonu. Nie było by problemu się rozstać gdyby nie to że moi rodzice zwłaszcza mama bardzo chce bym z nim była, bo to dobry wykształcony chłopak. Mam dopiero 19 lat, chciała bym czasem z dziewczynami wyskoczyć sobie. Dodam że już raz tak próbowałam wyjść i skończyło się wielką awanturą i to ja byłam winna i cała rodzina jest po Jego stronie. Tylko najbliższe osoby wiedzą jak bardzo mi źle. Bo inne dziewczyny dostrzegają w nim ideała, bo obdarowuje mnie prezentami, daje pieniądze, ale ja potrzebuje innych wartości w swoim życiu. Poza tym pojawił się drugi problem, zaczęłam się spotykać z drugim chłopakiem który wie o całej sytuacji i bardzo mnie wspiera. Lecz nawet gdyby się nie pojawił bardzo bym cierpiała. Jak poradzić sobie z tą całą sytuacją?

na początek polecam zasady gramatyki i koniec oglądania Kiepskich nie "ideała" dostrzegają tylko "ideał"

Chcialabym

a jak Ty się spotykasz z tym drugim, skoro ten pierwszy tak Cię rozlicza z każdego kroku?

rzuć tego wspaniałego chłopaka w cholerę. A mamuśką i resztą towarzystwa się nie przejmuj.

dla mnie jest zastanawiający fakt, że kobiety trzymaja sie na siłę związków w których tak naprawde nie są szczęśliwe. Lepiej się roztać. Teraz bo z każdym miesiącem jest coraz ciężej. Z resztą to ty będziesz układać sobie życie z facetem a nie Twoi rodzice i to nie oni będą znosić jego zachowania i humory tylko własnie ty.