granice tolerancji

Sytuacja była taka- ja po porodzie, dziecko maleńkie... Mąż zajęty pracą większość dnia i poł nocy przed komputerem. Zaniepokojona dość ciężką między nami sytuacją i jego coraz bliższymi kontaktami z współpracowniczką zajrzałam do jego komputera ( wiem- źle zrobiłam) i dowiedziałam się że zwraca się do swej koleżanki z pracy w stylu \"dobranoc miła\" I pisze z nią bez przerwy na gg i sms ( niby tematy zawodowe) Od tego czasu nie moge sobie poradzić z zazdrością. Dziewczyna jest atrakcyjna, dużo młodsza ode mnie. Pracuja razem od rana do późnego popołudnia, sam na sam właściwie ( ma własny gabinet) Nie radzę sobie z tym... mimo że kilka miesięcy mineło. Nie wierzę w jego zapewnienia że to tylko znajomosc zawodowa. Co o tym myslicie. Jak byście sie zachowały? Ja prosiłam by nie pracowali razem bo mnie to wykańcza ale uznał że świruję..

nie dziwię się wcale że jesteś zazdrosna...ale kochana prosta rada:) wejdz na czat zapoznaj jakiegoś miłego facia i od czasu do czasu usiądz do kompa na małą pogawędkę z nim ale tak żeby mąż widzał co się święci:)zobaczy wtedy co traci:)

kobieta z małym dzieckiem-tuż po porodzie czuje się nieszczególnie,jest zmęczona, wydaje się mniej atrakcyjna...może dlatego masz takie mysli,ale glowa do góry- będzie ok. powodzenia!

juz nie jestem po porodzie, minęło kilka miesięcy. Nie jestem zmęczona ani przygnębiona. Kilka miesięcy a mi nie przechodzi... Moje siedzenie ( ewentualne) na chacie nie rusza go wcale- jego toleracja jak widać ogromna jest...

piękny makijaż, wystrzałowy ciuch i na spacerek( nawet z wózeczkiem-)niech ma!