Świąteczna samotność.

Nie cieszą mnie wcale te Święta, pomimo, że spędzę je z rodziną i narzeczonym. Czuję się tak bardzo samotna wśród bliskich mi ludzi. Wracam wspomnieniami do dni, kiedy byłam radosna... ehh tyle niewypowiedzianych słów we mnie, tyle myśli. Dawna miłość która nie mogła istniec , wszystko tkwi zadra w moim sercu. Kiedyś nie miałam nic a czułam się tak, jakbym miała wszystko, cąły świat u swoich stóp. Teraz mam wszystko a czuję się, jakbym NIC nie miała.... Tylko ta samotność. Świąteczna samotnośc.

ej, to chyba zmęczenie popierożkowe u Ciebie.. rodzina, narzeczony... gdzie Ty masz miejsce na samotność?

nie wiesz że nawet wśród ludzi można być osamotnionymm? ja własnie jestem...

A znasz kawal o rabinie, nieszczesliwym chlopie i kozie? Mam dla Ciebie rade. Rzuc narzeczonego, olej rodzine, wynajmij pokoj w hotelu i delektuj sie smakiem prawdziwej samotnosci...

że co proszę ? :/

żetel

to nie tak, że dziś mnie to dopadło... samotność w moim związku odczuwam już od dawna, jesteśmy razem ale tak naprawdę gdzieś obok siebie...

czuję się poprostu samotna, z wielu powodow których tu przytaczać nie będę. I odczuwam to nie od dziś... ale idą swięta, które powinny nieśc radość...a mnie niosa jedynie zadumę i żal.

To po co do jasnej ciasnej jesteś z nim? :O

a idę spać, bo żal d u p ę ściska to czytać. A robota jutro (dziś!) czeka i to sporo.Marudź innym

To, ze rabin narzekal na ciasnote w domu, dopoki nie zamieszkal z koza. Jak sie pozbyl kozy, docenil, co mial :P