zwariuję przez niego

To jest przypadek, którego nigdy wcześniej nie znałam. Nie wiem, od czego zacząć. Nie wiem, jak go podejść. Jest cyniczny.. Na pewno ma kompleksy.. Czuje się pewni wśród dobrych znajomych.. Wcześniej spotykał się z dwoma dziewczynami.. Trudno go rozszyfrować.. Nie wiadomo, co myśli.. Tyle o nim wiem.. Niewiele. Nic mi to nie daje. Nawet nie wiem, co myśli o mnie. Lubi mnie, bo przecież inaczej nie mówiłby Marcie, żeby przyjechała ze mną. Oboje jesteśmy skrępowani, gdy jesteśmy sami. Wcześniej (gdy miał dziewczynę) żartowaliśmy swobodniej.. o seksie, o wspólnych dzieciach, o romansie.. A potem były wakacje.. on zerwał z nią, ja zaczęłam spotykać się z Krzyśkiem. I znów nie wyszło. Pamiętam, że kiedyś rozmawiałam na gadu z Martą i zapytałam czy on jest sam.. i w tym samym momencie on zapytał o to samo.. Ale znów nic nie zrobił. I wiecznie mnie z kimś swata.. Chwali kolegów, wymienia zalety.. Ja już nie wiem, co myśleć. Czasem mówię, że ja to tylko jego chce.. ale chyba traktuje to jako żarty.. takie jak te wcześniejsze. Ale na tym kuligu.. tak dziwnie się patrzył, gdy wygłupiałam się z jego kolegą.. i potem wziął go na stronę. I ja już nie wiem.. Męczy mnie to.. Ciągnie mnie do niego.. I nawet nie wiem czemu.. Ehh.. Co ja mam z nim zrobić?