życie po smierci

Wierzycie , w \"drugą stronę\"? Pytanie to kieruję szczególnie do osób, które straciły kogoś bliskiego. Czy czujecie obecność swoich kochanych osób? Pytam, bo jestem w takiej sytuacji i ciężko mi...

wierzę, że jest po drugiej stronie klozetu :(

jesteś po drugiej stronie?

niezwykle zabawne i empatyczne obyście nigdy nie przeżywali tego co ja teraz :(

a co sie stalo?

poczytaj sobie "pozdrowienia z niebios" wiele ci wyjaśnią, trochę się zdziwisz ale może poczujesz ulgę.polecam,

dziękuję, już słyszałam o tej książce stało się nieodwracalne, tragicznie odszedł ktoś mi bardzo bliski, bardzo młody :(

jeszcze się z nim spotkasz :-) wiecznośc jest na :"górze" życie na dole trwa tylko chwilę.

publicznie w szczegóły wdawać się nie będę zginał w wypadku, nie on był kierowcą

to wspolczuje szczerze :( ja tez ostatnio stracialm ciocie bliska dla nas osoba i to uczucie jest naprawde okropne

mam nadzieję, ze się spotkamy i że się "tam" rozpoznamy tęsknię za Nim bardzo :(

qwertyuiopasd ----> dzięki

nie martw się, on cię znajdzie :-)

oby

wszystkie sprawy, którymi się martwiłam wydaję się błahe żebym tak mogła wrócić do chwil, w których On był jeszcze z nami :(

tira:/, troche w szpitalu kleżałem, i wydwalo mi sie że z tego nie wyjde, patrzyłem wtedy na moich bliskich jak ze strachem na mnie patrzą, a ja sie nie bałem, postanowiem więc jeszcze im tego nei odbierać. jakos sie udalo. wiem wydaje sie jakbym gadał od rzeczy, ja sam nie potrafie powiedzieć co dokladnie mam na mysli. Myśle jednak ze życie to raczej ludzie , zwierzata, rzeczy, ktore nas otaczają i wydarzenia , ktore sie dzieją. Tak więc pomyślałem ze ja i tak bede żył bo oni są moim życiem, więc to raczej nie ja, tylko oni cos stracą :(, ale ja bedę żył tak długo jak beda pamietać io mnie - to co robiłem, mówiłem itp. ... mam nadzieje że coś mądrego kiedys tez powiedziałem:). oki nie filozofuje juz. Chodzi o to że ta osoba dalej życie, tak dlugo jak o niej pamietasz

współczuję :( ale nie wierzę w żadne życie o śmierci. sądzę, że życie jest jedno - ma swój początek i koniec. czasami ten koniec jest przedwczesny, niestety. to smutne, ale tak po prostu jest i nic się z tym nie da zrobić :(

pamiętać będę zawsze, dokąd będę żyła tylko, że bardzo bym chciał kiedyś się z Nim spotkać nie wyobrażam sobie tego, ze już nigdy Go nie zobaczę

Rozmowy z Bogiem :)

ja też tęsknię za kilkoma zmarłymi osobami, nie ma na to żadnej recepty.. wiem, jaki to szok - jednego dnia jakaś osoba jest normalnie jedną z najbliższych osób, z którymi na co dzień się widujemy, a następnego dnia okazuje się, że tej osoby już nie ma :( potrzeba bardzo dużo czasu, żeby się z tym w ogóle oswoić i przyjąć do wiadomości, a zaakceptować się tego nie da w ogóle.

to nie są wg mnie prawdziwe rozmowy z Bogiem-czytałam wszystkie 3 części-ci ludzie rozmawiali z duchami zagubionymi po tamtej stronie,które uważały się za Boga.Jest taka publikacja-tytułu nie pamiętam-gdzie jednocześnie zgłosiły się na seans 4 takie "Bogi"

ja nie lubie pogrzebow bo zawsze mi sie plakac chce nawet za sasiadka :( jak patrze jak ci ludzie cierpia to jest takie dziwne uczucie zamykaja trumne i juz masz taka swiadomosc ze juz tej osoby nie zobaczysz serce bardzo boli ale kadego z nas to czeka swiat jest niesprawiedliwy ze zdrowi porzadni ludzie musza odejsc

qwertyuiopasd - "swiat jest niesprawiedliwy ze zdrowi porzadni ludzie musza odejsc" a jak chorzy porządni ludzie odchodzą to jest w tym coś bardziej sprawiedliwego? choroby też są niesprawiedliwe.

masz racje swiat na swoj sposob jest popaprany nie ma na to lekarswa

żadnej sprawiedliwości tu nie ma ja jednak wierzę w ten drugi lepszy świat, łatwiej mi z tym tylko ciągle szukam jakiegoś potwierdzenia (m.in. stąd ten temat) chyba słabiutka ta moja wiara (oczywiście szanuję poglądy niewierzących)

witaj anyżówka:):):) juz myśląm, ze się nie spotkamy, myślałam sobie ostatnio o Tobie:) a zaakceptować się tego nie da w ogóle. -anyżówka myślę, ze się da, gdy jest nadzieja- realna- na to, ze po smierci zaczyna się dopiero prawdziwe zycie i ze spotkamy tych którzy są umarłymi, a którzy uchwycili się tej samej nadziei, która nie zawiedzie:)