jak radzić sobie z nastoletnim buntownikiem ?

witam wszystkich postanowiłam otworzyć ten topik ponieważ jestem ciekawa opini wszystkich osób których dotyczy bądz mają jakieś doświadczenia w tej dziedzinie.problem mój jest jednak bardziej złożony bo wychowuje sama syna wszedł obecnie w okres dojrzewania jest krąbrny pyskaty i ni9e mogę w żaden sposób nawiązać kontaktu próbuje już wszystkich chwytów po dobroci i w nerwach i nic zamyka się przedemną zaznaczam przy tym że zasięgałam już porad psychologów i niestety doszłam do wniosku że to nic nie dało aq teoria mija się z praktyką więc jak sądzicie jak dotrzeć w takiej sytuacji do dziecka? proszę orady pozdrawiam

ze swojego doświadczenia mogę jedynie powiedzieć, że z czasem bunt mija, więc może po prostu uzbroić się w cierpliwość? I na pewno dyskretnie~(!) trzymać rękę na pulsie, w razie gdyby przyszło mu do głowy wplątać się w coś głupiego...

wyobrazić siebie jako nastolatkę i wczuć się w rolę ,nie reaguj stereotypowo jak dorosła osoba.No a poza tym życzę dużo cierpliwości.Tylko spokój ,opanowanie, nie robienie nerwowej atmosfery i powinno dać się przezyć :)

na pewno na silę nie zrobisz nic-możesz wywolać jeszcze większą ucieczkę....hmmm...moze sprobuj rozwijać Wasze relacje tam,gdzie się rozumiecie i dogadujecie

najgorsze jest to że syn niestety nie wyciąga żadnych wniosków ze swoich błędnych zachowaqń mimo że ja często staram się zwracać mu delikatnie na pewne rzeczy uwagę może faktycznie trzeba uzbroić się w cierpliwość? ale on ma już 13 latpewne rzeczy już dobrze rozumie dziękuje za wypowiedzi

nie roztoczysz nad nim parasola ochronnego choćbyś bardzo chciała...pozwól i jemu decydować..a jak się sparzy po raz kolejny,mocniej-to może wtedy dotrze

a nie już:P co oznacza że najgorsze jeszcze przed tobą:P