Witam

Czesc wszystkim! Pisze sam nie wiem dlaczego, moze dlatego ze od paru miesiecy mieszkam w Polsce i nie potrafie sie ogarnac a moze dlatego, ze juz sam nie wiem kim jestem i czego chce.Jestem czlowiekiem ktory raczej nigdy nie prosi o pomoc i moze tu tkwi moj problem.Kiedy skonczylem 16lat wynioslem sie z domu, na pracach dorywczych zarabialem wystarczajaco by utrzymac sie w internacie.Poznalem dziewczyne z ktora zamieszkalem.Wtedy zaczelismy "kombinowac".Zaczynajac od gazet po rynek farmaceutyczny konczac.Bylismy naprawde zgranym duletem.Jak mielismy po 17 lat zarobek rzedu 10tys miesiecznie byl jedynie zabawa.Zawsze chcielismy wiecej:).W wieku 18 lat mialem wlasna firme farmaceutyczna ktora sprzedalem z 10krotnym przebiciem a moja dziewczyna udzialy w kilku czolowych brukowcach w Polsce.Sielanka trwala dopoki w wieku 21 sie nie rostalismy.Ona poszla w rynek medialny ja w nieruchomosci.Zarabialem srednio ok50tys na miesiac trwalo to jeszcze jakies 2lata.Ona piela sie na szczeblach kariery ale nie tej widocznej raczej bym to nazwal z drugiej lini.W wieku 23lat otworzylem firme budoplana w Norwegii ktora sprzedalem w 2008r.Od pazdziernika 2008r jestem w Polsce.Odwiedzilem rodzicow posplacalem ich dlugii (nigdy nie byli zamaznymi ludzmi i bardzo sie ucieszyli), kupilem mieszkanie ojcu ktory wyladowal w wynajmowanym mieszkaniu po rozwodzie jakies 10 lat temu i tyle.Szukalem jakiejs pracy ale poza ofertami rzedu 2tys nic nie otrzymalem, moze to i dobry pomysl podjac cos takiego zeby sie ustabilizowac czasowo ale patrzac na to perspektywicznie to raczej marna perspektywa.Ale chyba nie bede mial innego wyjscia poczekam jeszcze 2 tygodnie i jak cos nowego sie nie urodzi to chyba sie podejme tej pracy.Praktycznie wszystkie pieniadze ktore zarobilem wydalem, albo w glupin sposob stracilem.Martwi mnie chyba tylko to, ze pomimo przepieknych miejsc ktore widzialem kobiet z ktorymi sie zadawalem i samochodow ktore mialem siedze teraz przy laptopie po kilku browcach bo nie wiem co innego mogl bym robic i raczej jest mi zle.Mam 24lata ukonczylem prestizowa uczelnie i nie wiem co dalej zrobic ze swoim zyciem,boje sie ze jezeli wybiore normalne zycie bedzie strasznie nudne a jezeli znowu sprobuje zyc tak jak zylem zatrace sie w tym bez reszty i ockne sie dopiero u bram sw Piotra zalujac ze nie zalozylem normalnej rodziny(bo jaka wariatka by wytrzymala na stale z czlowiekiem ktory zawsze stawia wszystko na jednej szali).Pewnie wiekszosc uzna to za glupi zart, albo wywody pijanego czlowiek, ale moze znajdzie sie ktos kto ma podobne problemy.Pozdrawiam dobrych ludzi.