samo zycie...

zycie przelatuje mi przez palce... wielki smutek w sercu, samotnosc... i nikogo, kto pocieszy... Tak bardzo chcialabym znow zakochac sie w swoim mezu tak, jak gdy go pierwszy raz zobaczylam... Czy to jeszcze mozliwe?

Jest. Wystarczy się postarać.

staram sie, a nie wychodzi...

To mu rozepnij najpierw spodnie :P

on tez musi sie postarac

anoano i w tym jest problem, on sie nie stara... A tak bardzo chcialabym znow umiec go kochac :(

Na sam początek pomyśl o tym, czego sama chcesz i co możesz dać mężowi. Po jakimś tam czasie bycia ze sobą masz zapewne swój pogląd na temat jego marzeń, pragnień i.t.p.

tylko musisz poczuć że możesz go naprawde stracić :( Doceniłam swojego dopiero gdy nasze małżeństwo wisiało na włosku, z mojej winy. bo też chciałam zakochania itp, tylko szukałam nie tam gdzie trzeba :O Szybciutko wszystko mi się przewartościowało, gdy dostałam mocno w d... :(

schudnij, tak ze 40 kilo :O

ale wiesz ze kochanek tego nie poprawi?:(

Będzie trudno ja po jakimś czasie zrezygnowałem i się rozstałem może Tobie się uda

Nie stawiaj sprawy w ten sposób: ON SIĘ NIE STARA, zatem TO JEGO WINA - JA NIC NIE MOGĘ. Może stara się, a Ty tego nie dostrzegasz. Może nie stara się, bo nie wiem jak. Może oboje się nie staracie. Może oboje uważacie, że gdyby istniało między Wami uczucie, to powinniście takie rzeczy wiedzieć bez pośrednictwa słów. BŁĄD. Nic, absolutnie nic nie zastąpi komunikacji.

wlasnie o to chodzi ze nie chce sie rozstac, chce z nim byc... A co do staran, juz mam dosc staran, jezeli nie sa docenione i gdy slysze, ze to zle, tamto nie dobre :( Ile tak mozna... A z drugiej strony nie chce Go stracic

A głupich wypowiedzi nie czytaj albo je olej

on sie zachowuje jak pieciolatek.... I zawsze wszyscy maja chodzic pod jego dyktando, bo jemu sie wszystko nalezy :(

m... juz sie nimi nie przejmuje i on wie, ze nim tym bardziej :P i to go wkurza:)

czasem ptrzeba dokonac prze gladu zycia i dac tej drugiej stronie posmakowac naszego braku ....moze wtedy pojdzie to albo w tą albo w drugą stronę

Chcesz być do końca życia z pięciolatkiem? Jeśli jesteś aż tak zdeterminowana, może spróbuj go sobie wychować. Pokierować nim tak, by dorósł.

wlasnie o to chodzi ze nie potrafie :( Juz po prostu nie mam sil tysieczny raz powtarzac to, czy tamto... Ale chce z nim byc... Dziwne? Tez sie sobie dziwie, ale nie wyobrazam sobie, ze mogloby Go kiedys zabraknac...

No właśnie znam to na pamięć do niczego nie namawiam ale taki jest początek ....zaczynasz rezygnować , walczyć, brak sił prawda- nawet dobry seks tego nie załatwi później i on się popsuje ale to uwaga do mnie Tobie życzę powodzenia

Popracuj nad wyobraźnią ;-) Nie śpiesz się z działaniami, ale eksperymenty myślowe są bardzo wskazane.

jesli zyje się z rozkapryszonym egoistą nie da się eksperymentowac potrzeba jest działania dac mu posmakowac zycia bez "Ciebie"

jesli zyje się z rozkapryszonym egoistą nie da się eksperymentowac potrzeba jest działania dac mu posmakowac zycia bez "Ciebie"

mam odejsc? zostawic go? i co dalej?

Są ludzie, którzy nie starając się, zapominają, że Miłość, tę przez wielkie M, trzeba pielęgnować, jak kwiat. Jak go przelejesz wodą, zwiędnie. Jak go nie podlejesz na czas, zaschnie. Umiejętne podsycanie tego płomienia, to prawdziwa sztuka. Twój mąż musi poczuć, że może Cię stracić. I to nie może zadziałać na dzień, dwa, na tydzień. Musi się przebudzić, bo zasnął jak niedźwiedź. Jest mu ciepło, bezpiecznie i śpi. Tak mu dobrze. On nic nie robi, a Ty się starasz o niego, bo to Tobie jest źle. Niestety, jak go otrzeźwić? Tego nie wie nikt. Do każdego dotrzeć można tylko w jeden sposób, zależny od niego samego. Tylko Ty możesz go znać i wybrać ten jedyny sposób. Mam podobnie. Moja Pani zasypia co jakiś czas. A ja szukam sposobu, by Ją obudzić. Dotychczas udawało mi się, ale ostatnio od wielu miesięcy nie mogę do Niej dotrzeć. Dlatego rozumiem Cię. Musimy wierzyć, że się uda, i znów, i znów. Nie poddawaj się.

facet, Ty za dobrze mnie znasz...

ja mam inne zdanie nie warto uszczesliwiac nikogo na siłę Jesli on nie widzi potrzeby poprawy to zostaje nam wypuscic tą miłosc jesli jest prawdziwa wróci zmieniona doskonalsza o to jedno doswiadczenie a jesli nie było miłosci to budowac ją z kimś innym na innym gruncie. Bo po 40 tce obudzisz sie kobieto z reką w nocniku z uczuciem zmarnowanego czasu i życia

puścić.... miłość to nie samoczynny twór - to relacja mniędzy dwojgiem ludzi Jasne, odpuszczenie sobie na jakis czas moze być dobrą metodą ,ale niekoniecznie. Nie ma jedej dobrej recepty, szkoda :) U mnie stosunki naprawiły się po tym, kiedy ja zacżęłam jego widzieć w innym świetle, kiedy bez liczenia ile daję a ile otrzymuję zawalczyłam o tę miłość i rzuciłam wszystko na jendą szalę. A Twoje słowa dyskretna kochanko - jakbym czytała siebie sprzed kilku lat....

chcesz powiedziec ze miałas egoiste rokapryszonego który dbał o własny czubek nosa i miłoscią nakłoniłas go do zmiany wygodnego trybu życia a on sie poddał tak bez walki tak? czy poprostu zaakceptowałas gada i sobie teraz koło ciebie ma sielankę? bo ciekwi mnie ta opcja

staram sie, naprawde sie staram... rozmawiam z nim, mowie, co mnie boli, za co chce z nim byc... Zmienia sie - na godzine, czasem tydzien... A pozniej to samo Cokolwiek mowie sie nie liczy, grochem o sciane. Czasem mam wrazenie, ze robi mi na zlosc, bo zupelnie inaczej niz mowilam... A moze po prostu wina jest po mojej stronie... po prostu za malo sie staram... :( qrcze, zlapalam dola:(:(:(