Mam narzeczonego, jestem szczesliwa ale czegos mi brakuje...

Mam 21 lat i zareczylam sie. Wczesniej spotykalam sie z paroma chlopakami. Jestem szczesliwa z narzeczonym, jest wspaniale. Przyjelam pierscionek, bardzo sie cieszylam. Ale teraz troche mi smutno. Mam swiadomosc, że juz nigdy nie bede mogla poszalec, poznawac nowych chlopakow. Kocham swojego M. ale jednoczesnie ciagnie mnie do innego zycia. Czy jestem taka dziwna i okropna?

Nie. Po prostu zbyt pochopnie powiedziałaś tak. Pogadaj z facetem, dajcie sobie na wstrzymanie ze ślubem. Powiedz że nie jesteś 100% gotowa. I jak będzie- to się zobaczy, nie?

Tez sadze ze to zbyt wczesnie. Ale jak moglam mu odmowic? Zalezy mi na nim i wiem ze jeslibym nie przyjela pierscionka to napewno by sie obrazil i bylby to koniec znajomosci..... On jest bardzo ambitny i uczuciowy. A oswiadczyny byly niespodzianka tak wiec nie bylo czasu uswiadomic mu ze to troche za wczesnie. Z jednej strony ciesze sie ze powaznie o mnie mysli, ale z drugiej to chyba jestem za mloda na taki krok.

ze mu sie tak spieszy?

Tyle ile ja. Ale on naprawde sie zakochal. Ja tez ale mysle bardziej trzezwo. Teraz studiujemy oboje i nie mielibysmy nawet gdzie mieszkac jakbysmy sie pobrali :(

zareczyny to nie wyrocznia. nie musicie zaraz slubu brac. co ma byc to bedzie .czas zweryfikuje wszystko