Opowiem Wam Prawdziwa historie

Zaczne od poczatku.Obecnie mam 26lat.Jestem samotnie wychowujaca matka, procz jednego dnia na weekend, moj Skarb spedza czas z moim ex partnerem. Moje cale zycie odkad pamietam to praca w domu, pomaganie przy Rodzenstwie, porzadkach i wysluchiwanie skarg od rodzicow, dlatego ze bylam starsza(ale to nie problem).Kiedy skonczylam SP bardzo staralam sie, dostac do szkoly sredniej udalo mi sie, zdalam egzamin i dostalam sie do upragnionej szkoly.Rodzice byli dumni przez 5 min i zaprosili mnie na pierwsze piwo!Wypilam Cole.Przez 1,5 roku chodzilam do tej Szkoly, mieszkalam w internacie, gdy wracalam do domu i widzialam tylko pijanych Rodzicow odechciewalo mi sie wszystkiego.Zaczelo mi byc zal mlodszego rodzenstwa i zostawilam szkole. Wyjechalam za granicie, do znajomych, ciezko pracowalam, wysylalam pieniadze do domu, pieniadze dla rodzenstwa.Dowiedzialam sie, ze wiekszosc wydaja na alkohol.Moja mama jest bardzo serdeczna osoba i nigdy pomimo tego ze pije, zaniedbywala dzieci pod wzgledem materialnym...jednak nigdy nie nauczyla nas milosci, ja nauczylam jej sie sama.Kiedy wyjechalam, mialam 17lat, dlugo pracowalam i zylam w obcym kraju z bylym partnerem, moja pierwsza miloscia.Zaszlam w ciaze po 1,5 roku bycia razem, bylam mloda i za jego prosba i wiecznymi przekonaniami o tym ze jestesmy za mlodzi ze za wczesnie ze nie damy rady, musze usunac ciaze, plakalam w pracy w nocy ..ale zrobilam to co chcial...w 4 miesiacu, usunelam ciaze, bylo to drastyczne przezycie dla mnie i nigdy sobie tego nie wybacze ... Minelo juz kilka ladnych lat od tamtej pory, gdbym wtedy wiedziala ze tak skonczy sie moj pierwszy raz, zostalabym dziewica. Poza tym zawsze bylam wesla i pogodna dziewczyna, pelna wiary w zycie, nadzieji...Spotkalam pozniej kogos, kogo pokochalam, bardzo... ale ten ktos sie tylko dobrze bawil, pragnal dziecka(ja pragnelam po tym co zrobilam)Kiedy przyszlo na Swiat Malenstwo(lekarze w trakcie ciazy kazali wybierac albo ja albo dziecko)bylam najszczesliwsza na Swiecie, byl taki malutki a tak walczyl o zycie.Siedzialam z nim calymi nocami i prosilam zeby byl silny dla mnie, kiedy wzielam(go pierwszy raz w obiecia)Moglam przytulic do siebie i powiedziec jak bardzo go kocham bylam najszczesliwsza kobieta na Swiecie!Mam przyjaciol a nigdy nie potafilam i byc moze nie bede potrafila komukolwiek o tym powiedziec. Przepraszam ze tak dlugo ale musialam to z siebie wyrzucic, a ze juz rocznica smierci Jana Pawla 2 moze ktos przeczyta:)