życie nie jest prowokacją, rozumiecie?

dlaczego zawsze jak opisuje moje życie to wszyscy mówią, że to prowokacja? czy nie dociera do Was że są różni ludzi i różne historię tych ludzi????? czy uwierzy mi ktoś jak powiem prawdę? że wychowałam się w rodzinie zastępczej, że znalazłam moich rodziców nie żywych, że na moich rękach zmarła moja babcia, że jakoś się pozbierałam, zaufałam facetowi, a on mnie uderzył ostatnio, że jestem w 8 tc z facetem, który powiedział, że jak nie usunę to on się zabije, że mam myśli samobójcze, bo jestem przerazona, bo nie wiem co bedzie, bo nie mam nikogo... reszty nie chce mi się pisać... no krzyczcie, że moje życie jest marną prowokacją! śmiało!