Lepszy wróbel w garści...

Znajoma miała chłopaka z którym była 9 lat. Zdradził ją i wszystko się skończyło. Podniosła się z tego jakoś. teraz ma nowego chłopaka, który nosi ją na rękach. Ona natomiast zastanawia się czy go kocha i ma dylemat: zostać z nim u ułożyć sobie życie czy być samotną...co myślicie? Osobiście uważam, że chyba lepiej być samotną może kiedyś jeszcze spotka kogoś bliższego sercu. Moje argumenty do niej nie trafiają. :(

tez tak myslalam jak ty a teraz jestem sama, na horyzoncie nikogo fajnego a moje kolezanki ktore wiziely pierwszego lepszego jaki je chcial nawijaja o slubach :O

Po twoim wpisie zaczynam się zastanawiać czy dobrze jej doradzam. Ona coś niby do niego czuje ale nie aż tak mocno jak do poprzedniego. Z kolei ten nowy ją ubóstwia to porządny facet...sama już nie wiem

wiesz, w teorii to masz racje, tylko kwestia co kto woli, bo niby moze byc z tym ale jak spotka takiego ktory ma to cos to go rzuci, tylko ze to nieetyczne ale ja jakbym mogla cofnac czas to bym sie zwiazala z takim do ktorego nic specjalnego nie czulam, przynajmniej teraz nie czulabym sie jak ufo, bo mam swoje lata i nie mam meza itp itd

milosc sie kiedys konczy, a dwoje rozumiejacych sie ludzi pozostaje na zawsze. Zle doradzasz kolezance..moim zdaniem.

To wcale nie jest nieetyczne, to jest naturalna kolej rzeczy, że dopóki nie przekroczy się pewnej granicy w związku, która jest różna w zależności od poglądów itp, to szuka się lepszego partnera. Przecież to ma być związek na całe życie, prawda? Nie jest powiedziane, że pierwszy facet, musi być jednocześnie ostatnim.

nieetyczne - chodzilo mi o sytuacje, ze nie mam nikogo wiec wiążę się z toba chociaz cie nie kocham i nie mam nikogo lepszego, ale jak tylko spotkam kogos lepszego to cie rzucam w pizdu

Pokażę jej ten temat wybierze radę która najbardziej jej odpowiada. Ona twierdzi po prostu ze w tym nowy związku nie ma tego żaru tzn takiej hm szaleńczej namiętności to spokojne uczucie cieple ale nie płomienie.

Założyłem, że jednak coś do niego czuje. Aczkolwiek nie jest to wielka miłość.

Może to bardzo spłycę, ale zastanówmy się nad czymś takim. Kupujemy samochód, na początek jakiś mały, tani w eksploatacji, ale po jakimś czasie, gdy już odłożymy odpowiednie środki, kupujemy nowy, lepszy, sprawniejszy. Jeśli cokolwiek do niego czuje, jeśli jest jej z nim dobrze, można spróbować. Może namiętność przyjdzie, jeśli bardziej się do siebie zbliżą i otworzą przed sobą.

uwazam ze powinna go zostawic skoro nie jest przekonana co do niego:o to byłoby najuczciwcze także wobec niego... a tak to albo ona go zacznie zdradzac albo on w koncu wyczuje ze jej na nim nie zalezy i ja porzuci

Od kiedy Wy kobiety jesteście takie uczciwe w stosunku do mężczyzn? Ciekawe co moja przedmówczyni by zrobiła gdyby faktycznie znalazła się w podobnej sytuacji.

J.D. miłość jest ale nie taka jak w książkach piszą żadne porywy namiętności po prostu stałe spokojne uczucie. Pytanie jest tylko czy jej to odpowiada

dla mnie namietnosc i zar to ideal, chemia przyciagania itp to zwiazek taki jaki powinien byc, ale jak juz pisalam teraz zwiazalabym sie z kazdym porzadnym, normalnym facetem do ktorego nie czulabym obrzydzenia poniewaz lepiej byc z kims kogo sie nie kocha az tak niz byc sama, jest to po prostu latwiejsze zycie i tyle

Niech zrobi zestawienie plusów i minusów takiego związku. Potem bitwa plusów z minusami i będzie dobrze. Tak naprawdę, to decyzja należy tylko do niej. To ona najlepiej wie, czy i co do niego tak naprawdę czuje i czy uważa, że chciałaby w taki sposób spędzić życie.

Minusem jedynym jest to, że poprzedniego kochała szalenie tego spokojnie mniej. Reszta to plusy :)

Znam podobny związek, skończył się małżeństwem. Nie ma namiętności, ale oboje twierdzą, że im to odpowiada i że są ze sobą szczęśliwi. Jednak, każdy przypadek jest bardzo indywidualny.

Różnie to w życiu bywa mam nadzieję, że im się dobrze ułoży.

Pytanie do autorki tego tematu. Nie masz własnego życia ? Dlaczego na forum piszesz o swojej znajomej ? A może o ciebie chodzi ?