A co jesli mu zalezy na Tobie i oboje o tym wiecie.

Zalezy nam na sobie. Oboje wiemy ze jestesmy dla siebie miloscia zycia ale co z tego skoro oboje mamy rodziny. Probowalismy wszystko zmienic i byc razem ale rodziny byly silniejsze. Jak z tym zyc? Jak sie z tym pogodzic? Jak przezyc zycie, ktore mamy tylko jedno?

czas...

przeczytaj sobie :)

Nie wiem ja u siebie jestem cala dynka rodziny.Zawalczylem o to dosc pozno, ale ja juz tak mam zaawsze na ostatnia chwile przy maksymalnej mobilizacji.

trzaba ponosic konsekwencje swoich wczesniejszych wyborow (tzn innych osob do konca zycia) nalezy przestac myslec o czyms co moze wcale nie byloby takie udane jak sei teraz wydaje - trzeba sie cieszyc tym co ma sie teraz, a nie zyc zludzeniami im mniej bedziesz myslec i sie nakrecac tym szybciej zapomnisz

Tak zycie jest ciezkie szczegolnie dla tych co nie spelniaja 1 z tych 3 warunkow:pracowitosc,inteligencja,umiejetne walenie w huuuja tzw. slizganie sie.

Staram sie tak wlasnie robic. Nie myslec o nim. Zajac sie soba i swoja rodzina. Wiem ze czas leczy rany ale teram mam ten trudny do przejscia okres. Staramy sie ze soba nie kontaktowac, bo kazdy kontakt to nakrecanie sie. Ja pozniej roztrzesiona jestem. Nie ma to sensu. Zaluje ze go poznalam.

..... "w zyciu piekne sa tylko motyle ... Zaluje ze go poznalam." zostawilem dziewczyne ktora nadala memu zyciu sily ale odepchnelem ja bo mi jej szkoda bylo ale gdy mysle o Niej dziekuje losowi ze dal mi przezyc to cos... zapomniec sie wszystko da..ale nie takie wspomnienia. pozdrowienia dla "autorki".