Nie wiem, co mam o tym myśleć, proszę o rady.

synek ma 2 latka

hmm... milo z jego strony ze chce Cie utrzymywac ale dla mnie to troche chore... ile on jest od Ciebie starszy? nie szuka sobie czasem utrzymanki?

jest starszy o 8 lat

skoro rodzice ci nawet radzą iść na te studia to idź! W końcu rozice chcą dla swojego dziecka jak najlepiej. I nie słuchaj tego, że powinnaś z dzieckiem w domu siedzieć ileś tam lat. Dziecko jest tak samo ważne jak i ty. Na pewno kochasz swojego synka i na te studia idziesz też po części dla niego. Co do faceta to wstrzymaj sie jeszcze. Nie wiem jak długo jesteście ze sobą ale jeśli juz jakiś czas i ufasz mu to zamieszkaj z nim. Jesli jednak masz wątpliwości to poczekaj ale ze studiów absolutnie nie rezygnuj

czyli urodziłaś w tym samym wieku co ja. Dobrze, że myślisz o przyszłości ale pomiętaj, że więź która łączy matkę z dzieckim nie jest wieczna, a miłość dziadków jest tak bezgraniczna, że może przynieść więcej szkód niż pożytku.

Autorka pewnie chetnie by sie wyszalala, moze jeszcze pobzykala bez zobawiazan. I dlatego chce mieszkac w akademiku, heheh. Dzieciaka zostawi dziadkom i hulaj dusza!! 40 km to jakies 25 minut jazdy samochodem wiec co masz za problem?

Robię to przede wszystkim dla Małego. Był dla mnie ogromną motywacją w czasie matury i przed nią i jest nadal. Ale jeśli chodzi o te dojazdy... To może z tym miał rację? W sumie 40 min to nie jest taka tragedia.

Weź mnie nie obrażaj głupku! Nie myślę o byzkaniu czy niewiadomo o czym! A pobawić każdy się czasem może w granicach rozsądku! To nie jest dla mnie priorytet. I nie 40 km tylko 40 min drogi.

ja dojeżdzam do pracy 55 minut plus tramwaj wiec 1,5godz.w jedna strone....owszem wstaje po 5 rano wracam o 17 ale jak trzeba mozna sie do wszystkiego przyzwyczajic...wiec jesli naprawde chcesz isc na dzienne to tez uwazam ze dojeżdzanie bylo by dla Ciebie i dziecka lepsze;)

witam byam w podobnej sytuacji, jesli chodzi o studia i dojazdy... tylko ze ja bylam juz w stalym zwiazku z ojcem mojej corki. urodzilam ja zaraz po pierwszym roku studiow,mieszkalam juz z chlopakiem...gdy wrocilam po wakacjach to moje dziecko mialo 3 miesiace. codziennie rano wstawalam o 5 rano, karmilam piersia, ubieralam dziecko i zasuwalam do mamy, zostawialam tam dziecko, bieglam na pociafg albo autobus, godzine jechalam na uczeknie, bylam na zajeciach, potem biegiem wracalam i znow godzine powrot do mamy po dziecko i do domu...tam jeszcze ugotowalam, musialam posprzatac.... ale dalam rade, bylam umeczona jak nie wiem, ale udalo mi sie i nie musialam studiowac kosztem dziecka, bo spedzalam z corka codziennie kilka godzin, w dodatku dalej moglam karmic :) dla chcacego nic trudnego... ale nie wiem jak w takim tempie zycia znalazlabys czas dla faceta :)

Tak ,a wieczorem trzeba i tak się uczyć, więc nawet nie miałabym czasu zająć sie dzieckiem.

położylabys jej spac i wtedy sie uczyla....przykro mi.....ale nie mialabys innego wyjscia........to juz dorosle zycie!!!

i tak zrobisz jak chcesz, tylko żebyś później nie żałowała kiedy stęskniona wyciągniesz ręce do swojego syna a on się odwróci i pobiegnie do babci. Wiem co mówię, serce Ci pęknie

kochana, a myslisz ze ja nie musialam sie uczyc? ja jedynie napisalam ze mozna dac rade ... :) trzymalam dziecko na kolanach i powtarzalam z psychologii, karmilam i uczylam sie socjologii, w autobusach powtarzalam to co nauczylam sie w nocy przy karmieniu z prawa rodzinnego ...

a przy rodzicach to sadze ze odeszlyby ci obowiazki ktore ja mialam dodatkowo, jak gotowanie, pranie , sprzatanie, i bys miala duzo wiecej czasu na nauke niz ja mialam :)

jakie uczyc wieczorami??:D na studiach uczysz sie tylko w czasie sesji!!

strasznie mnie dziwi,że wszyscy wypowiadacie się tu z perspektywy ekspertów. Przede wszystkim - trochę zrozumienia dla dziewczyny która znalzła się w bardzo trudnej sytuacji. Ktoś powiedział że sama jest sobie winna - to prawda, ale przecież jak powiedziała autorka wątku - wszyscy popełniamy błędy a innych łatwo oceniać. Aneto12586 - czeka cię bardzo trudny wybór, na twoim miejscu nie rezygnowałabym ze studiów bo faktycznie - to inwestycja w przyszłość twoją i dziecka. Skoro rodzice są skłonni ci pomóc finansowo - skorzystałabym z tego, choć starałabym się z czasem dokładać. no i najtrudniejsza decyzja - czy widywać dziecko weekendowo - czy dojeżdżać. chyba bym jednak dojeżdżała - jako że faktycznie kiedyś dziecko nie będzie ci wypominać braków finansowych tylko braki w czasie z nim spędzonym..... ------------------------------------------------------------------------------------------ zbiEram chętnych na rejs - http://naspolke.pl/ogloszenia/widok/180

a mnie dziwi, dlaczego autorka ma dylemat czy zamieszkac z facetem podczas studiow czy byc na utrzymaniu rodzicow w akademiku ... a nie np taki czy dojezdzac i wiecej czasu spedzac z dzieckiem czy zostac na miejscu ze wzgl na wygode i szkole ... przeciez ta dziewczyne gowno obchodzi czy bedzie z tym dzieckiem, czy w akademiku, tylko ja interesuje czy isc na utrzymanie do fagasa czy uzywac zycia w akademiku z rowiesnikami ... zupelnie brak troski o to ze dziecko bedzie tesknic :/ a wy doradzacie zeby byla z dzieckiem...przeciez ona nawet o to nie pytala, tylko pytala o faceta, czy z nim mieszkac :/ fuuu, oblesna gowniara

"fuuu obleśna gówniara" - a Ty nawet czytać nie potrafisz ze zrozumieniem. On zaproponował żebyśmy ja i synek u niego zamieszkali! To, że ja bym sama u niego mieszkała nie wchodzi nawet w grę! Nie postapiłabym tak. Obchodzi mnie czy będę z dzieckiem czy nie! Ale muszę też mysleć o jego przyszłości.

się tylko miesiąc więc jakie są relacje jego z dzieckiem to za wcześnie żeby o tym mówić i wg mnie za wcześnie żeby razem zamieszkać tym bardziej, że tak na prawdę go nie znasz ... Przeciez ty bedziesz na zajęciach a on w pracy ... potem on będzie sam z twoim dzieckiem ... Na twoim miejscu na pewno bym nie powierzyla opieke nad swoim dzieckiem komus nieznanemu ...

Po przeczytaniu wypowiedzi, w których kobiety pisały, że dały sobie radę z dojazdami itp. zaczęłam myśleć o tym. Może to nie jest złe rozwiązanie? Tylko jak w ten sposób nie dam rady? Zawalę studia czy coś... Mam pełno obaw.

Tak, ale do października na pewno lepiej się poznamy. Sama nie wiem już... Mam mętlik w głowie.

zaproponował żebyś razem z dzieckiem u niego mieszkała po tak krótkim okresie waszej znajomości, to juz dla mnie jest podejrzliwe ? Dziwię się, że nie budzi to twoich podejrzeń ? Może to jest np. jakiś pedofil ?

Właśnie też się nad tym zastanawiam, że to dziwne, że tak szybko to zaproponmował... ale żeby od razu pedofil?

dojazdy to dobre rozwiązanie ... Moja koleżanka była w podobnej sytuacji jak ty i dojeżdzała codziennie 50 km Pamiętam, że na 2-roku zawsze w czwartek kiedy miałysmy więcej zajęć nocowała u mnie na stancji tzn. z czwatku na piątek , a po zajęciach w piątek jechała do domu :) Poza tym studia to nie liceum. Tam nie masz nic zadane na następny dzień do nauki :) Co nie znaczy, że trzeba się uczyć :-D

Ale ten tekst o pedofilu mnie przeraził :(

pedofil ? Ale musisz i to brac pod uwagę Moja koleżanka, zostala wdową, miala syna wyszła za mąż , z drugim mężem miala córke i po latach dowiedziała się, że jej obecny mąż molestowal jej syna ... ona nic nie zauważyła, raczej zawsze go chwaliła, że mąż ma bardzo dobre relacje z jej synem ... dowiedziała się dopiero kiedy facet został skazany za molestowanie w windzie chłopca ich sąsiadów ...

aneta.. zacznijmy od tego : co to jest 40 minut drogi na uczelnie? w obojętnie jakim wojewódzkim mieście niejednokrotnie dłużej jedziesz, choc mieszkasz w tym samym miescie. widac ze nie jestes jeszcze dojrzała, a Twój facet wręcz przeciwnie. Sam rezygnuje z życia towarzyskiego, przyjmuje nastolatkę z dzieckiem, a ta jeszcze marudzi :O :O

ostatniaa - masz rację z tymi dojazdami. Ale z nim to raczej na pewno nie zamieszkam.

dobrze, nikt Ci nie każe nim zamieszkać. ale spójż na to z innej perspektywy.. On chce Ci pomóc.. ludzie, troche wiary w czlowieka! jakby każdy myślał, że za rogiem czyha kolega-morderca nie poznawał by nowych ludzi i nie wychodziłby z domu.. nie przesadzajmy. codzienne dojeżdżaj. Ty jestes matką 2 letniego dziecka, nie twoja mama.