Dusze się w związku

Nie wiem co mi ostatnio jest chodze przybita czuje sie jakby mi czegoś brakowało, jakbym się dusiała. Jestem ze swoim chłopakiem od 5 lat teraz kika miesięcy temu przeprowadził się do mnie. Początki były cudowne romantyczne potem przez jakieś błachoski były kłótnie poleciało kilka niepotrzebnych słów i ja mu to pamiętam a on mi. Gdy jest wszystko dobrze to jest fajnie ale małe spięcie i możemy sobie wszystko powiedzieć. Każdy mówi że mam fajnego chłopaka że nie każdemu taki sie trafia co codziennie rano wstaję i robi śniadanie, kanapki do pracy gotuje obiad, posprząta w domu a ja wracam z pracy i mogę tylko leżeć, doceniam to co robi dla mnie bo który by chłopak robił tak nie w swoim domu. Ale czegoś mi brakuje.....czuje się przyduszona. Wkurza mnie to jak przeklina gdy się kłócimy i najbardziej przez to jakiś płomyk w sercu mi gaśnie. Nie wiem sama co czuję gdy go długo nie ma to martwie sie, myśle co robi, lubie się do niego przytulać ale to chyba takie przyzwyczajenie, czasem chciałabym być sama, chodzić flirtować z chłopakami. Może dlatego że on jest moim pierwszym. Bo gdy zdaża się sytuacja że chłopak mnie podrywa czuję się w skowronkach. Napiszcie mi co myślicie o tym??

to wąż boa

a może jesteś w ciąży i masz zmienne humorki?????? słuchaj ja sama to kiedys pzrerabiałam fajnie się chodzi co innego się mieszka ale nie warto mówic przykrych słów bo po czasiie może zapieć wypominanie : moze spróbujecie ze soba pogadać co wam pasuje a co nie zycie to niestety nie bajka a najtrudniej pokochac wady w człowieku drugim bo z nimi tez trzeba zyc nie zmarnuj tylko swojego zwiążku szkoda by mi was było może u7da wam się jakos ominąc problemy dnia codziennego a może po prostu spróbujcie się oderwać od niego wyjazdem albo zrobieniem czegoś szalonego bo może to monotoniia prowadzi was do kłotni a ciebie do smutku powodzenia:)

o boże!!!!!!!!!!! jakbym czytała o sobie :( :( :(

W ciąży raczej nie jestem bo nie ma czasu na te sprawy jak jest raz w mieisącu to dobrze, on się o to wkurza i czasami o to są kłótnie a ja się boję zajść w ciąże a często nie chce mi sie z nim kochać bo, nie mam takiej ochoty jak kiedyś:(:(

mnie też się nie chce, choć mieszkamy razem i teoretycznie możemy codziennie to się zaczęło gdy odstawiłam tabletki a może tylko tak sobie tłumaczę) no nie wiem... jakąś taką blokadę psychiczną mam... za każdym razem jest tak samo :( nie czuję się seksowna :( ehhh

Czytam sobie wasze wypowiedzi i czuję jakbym czytała o sobie... mam ochotę od niego uciec zyc nowym, swoim zyciem a zdrugiej strony nie potrafie się pogodzić z jego odejsciem boje sie tego, boję ze go skrzywdzę nie chce tego ale bedac z nim tez go ranię i mnie to boli... nie mam ochoty na seks wręcz go unikam wymyslając nowe wymówki nie wiem co dalej robic mam wrazenie ze mnie to przygniata dusze sie.....

tak wlasnie wyglada zabawa w dom.

mam tak samo ja przy swoim partnerze umieram....choc juz mu tlumaczylam tyle razy o co mi chodzi to jak grochem o sciane.Ja jestem bardzo wesola osoba I bardzo lubie zartowac a moj partner odwrotnie . Tak bym chciala cos zmienic w swoim zyciu ale bardzo sie boje czasami tlumacze sbie ze nie mozna wszystkiego miec ....ale to I tak za malo wszystko nie ma sensu

Proponuje wam zostawić wszystko i pokochać bad boya, życie pełne emocji, obite mordy, alkohol, sex na chama .