ZAwsze chcialam miec dziecko ale jest juz za pozno bo mam 35 lat

i nikt mnie nie chcial ,co mam zrobic? Mam zaakceptowac fakt ze nie zostane mama,jak?

A ja nigdy nie chciałam,mam 32 lata

a mnie mama urodziła jak miała 40 i co wiec dla chcacego nic truudnego jak tylko sie chce :)

a mnie mama urodziła jak miała 40 i co wiec dla chcacego nic truudnego jak tylko sie chce :)

a może nie wiesz do którego bociana zastukać?

Myślę,że nie jest za późno!Moja kuzynka urodziła pierwsze w wieku 37 lat,a drugie w wieku 39 lat.Glowa do góry! Aczkolwiek dla mnie takie pragnienia są zupełnie obce,przyznaję szczerze...

narazie przyszlo mi ogladanie dzieci kolezanek..ciezko..

bo dziś każda średniointeligentna kobieta wie, że za późno nie jest...

Zawsze pozostaje Ci bank spermy,skoro ojca dziecka nie możesz znaleźć.

no nie moge znalezc faceta, nie wiem dlaczego, dbam o siebie, jestem ladna codziennie sie myje i gole, tylko brode i wasy czesze, nie rozumiem dlaczego mnie nie chca? :(

Autorko, jestem od Ciebie tylko o rok młodsza i czuję podobnie. W zeszłym roku mieliśmy się z mężem wziąć za robienie dzidziusia, a zamiast tego on zdradził mnie i rzucił dla 20-letniej siksy. Zostałam taka ze złamanym sercem, urazem do facetów, tykającym zegarem. Upokorzył mnie i zabrał najlepsze lata, nie zostawiając nawet dziecka. Wiem, że to trochę egoistycznie brzmi, bo na własnym przykładzie rozumiem, co to znaczy wychowywać się bez ojca. Ale pragnienie posiadania dziecka jest, ogromne. Kiedy pomyślę, jak ma wyglądać reszta mojego życia i że z każdym miesiącem coraz mniej szans na cokolwiek, a ja już nie potrafię lubić mężczyzn ani im wierzyć, mam ochotę skończyć z tym wszystkim. Nie chcę narażać dziecka na to, co sama przeszłam i nadal przechodzę, a jednocześnie nie mogę uwierzyć, że miałabym nigdy go nie mieć. Może za jakiś czas desperacja zmieni moje podejście, ale w tej chwili nie umiałabym skorzystać z banku spermy ani jakiegoś "anonimowego dawcy". Chciałabym, by była w tym miłość. Chciałabym normalnej rodziny, codzienności z ukochanymi osobami, a nie zakupów z katalogu i już na starcie pół-sieroctwa dla mojego dziecka. Lullybye, chciałabym Ci pomóc, ale nie potrafię :( Mogę tylko powiedzieć, że choć jesteś sama, to pamiętaj, że nie całkiem, bo są takie, jak Ty.

Soledad-Przykro mi:( Podziwiam Cie,musisz byc bardzo silna..Mnie tez kiedys narzeczony zostawil dla mlodszej..Mielismy po 30 lat, on wybral 21 latke a mial byc slub..

a jestem mlodsza od Ciebie Autorko. Mam 33 , za chwile 34 mi stuknie. STracilam swoja szanse na macierzynstwo, choc bylam matka przez krotka chwile. Umarlam wraz z moja corka :(

Lullybye, nie jestem silna, jestem wrakiem, nie ma co podziwiać :( Zastanawiam się, jak Ty przetrwałaś tamto, jak przeżyłaś te lata... Pięć razy tyle co ja. Niewyobrażalne. Mam nadzieję, że stanie się jakiś "zwyczajny cud", wszystko pięknie Ci się poukłada i spełni się Twoje marzenie. W sumie fizjologicznie nie jest dla nas za późno. Dołująco działa wysyp młodych i bardzo młodych mamuś, ale czytałam, że obecnie więcej niż kiedykolwiek kobiet rodzi pierwsze dziecko około 40 (zdrowe, śliczne, bez komplikacji). Jednak wiadomo, jak czytanie o tym ma się do życia

>> Niestety... > współczuję Ci. I zazdroszczę

Jak jakaś chce mnie poderwać to może spróbować.Jak będzie grzeczna to w nagrodę będę mógł poudawać dziecko.