jak wyglądal moj pierwszy raz...

od zawsze nieakceptowalam swojej figury... rok temu mialam wyrzuty ze za duzo zjadlam i zwymiotowalam... przez dluzszy czas tego nie powtarzalam... do pewnego momentu : zaczęlo się z 2 miesiące temu : postanowilam zmusic się do wymiotów , troche się balam z kazdym kolejnym razem tego lęku już nie bylo... jak zaczynalam to nie chcialam skonczyć... po prostu nie moglam chcialam zwymiotowac to co dzisiaj zjadlam... robie to kiedy mam potrzebe i kiedy nie ma rodziców w domu... bywa ze codziennie przez tydzien wtedy z tydzien przerwy i tak do teraz.... czy powinnam się bac ... ? ze cos się moze ze mna stac ?

idż do psycholago bo masz barzo poważnezabuirzenia psychiczne

jak wyzej.skonsultuj sie z psychologiem,on ci z chcecia powie co z toba nie tak.

pomarszczony mózg do wymiany

i oprócz tego jak piszesz to bobki robisz, idź się leczyć, a jak jesteś dziewicą, to się utucz, może na śniadanie ciebie skonsumuje

poważne zaburzenia psychiczne ? ale to tylko wymioty

jeść i wyrzygać do klopa, co za strata, gówna jedz, będzie mniejsza strata i nie będzie marnowania pożywienia.

sam jedz gówno ;] mam 17 lat i wcale nie jestem szkieleten jestem w sam raz ;)

Ja też tego próbowałam, ale od tego strasznie się zęby niszczą. Teraz wole mieć ładne zęby i odżywiać się zdrowo, zamiast się opychać i wymiotować...

Droga Autorko, mam nadzieję, że zdajesz sobie sprawę z istnienia choroby zwanej bulimią? Poradź się psychologa, co Ci szkodzi :) Zęby niszczą się okrutnie, bo obrywają z kwasu solnego, który mamy w żołądku. Poczytaj trochę o bulimiczkach, jak znajdziesz chwilę. Pozdrawiam ciepło w ten deszczowy wieczór :) a tak btw, to ja też nie akceptuję swojej figury, ale wymiotowanie to droga na skróty, która ma dodatkowo kiepski wpływ na organizm